นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าใช้คำพูดผิด แท็กผิดห้องก็ขอโทษด้วยนะคะ เรามีปัญหาเข้ามา เครียดมากคะ ระบายให้ใครฟังไม่ได้ มันอึดอัดมากเลยขอมาระบายในนี้ แทนนะคะ
เรามีเพื่อนสนิททั้งผู้ผญิง ทั้งผู้ชายค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนผู้ชายมากกว่า อยู่แล้วมันเป็นตัวของตัวเอง สบายใจ กวน_กันได้ พูดคำหยาบใส่กันได้ โดยที่ไม่ต้องแคร์อะไรเลยคะ ไปไหนมาไหนด้วยกัน สนิทกันเกินค่ะ แล้วมีอยู่ช่วงนึงมีเพื่อนเก่ามาจีบเรา คือเราก็รู้นิสัยมันดีว่าเป็นคนยังไง ออกติ๋มๆ จะว่าอย่างนั้นก็ไม่เชิงค่ะ เป็นเด็กเรียนค่ะ เรียนเก่ง อารมณ์ประมาณนั้นแหละค่ะ เค้ามาจีบเรา แรกๆเราก็พูดแบบปฏิเสธอ้อมๆ เห็นเป็นเพื่อนเก่า ไม่อยากเสียเพื่อน คือนิสัยเรากับเค้ามันต่างกันอย่างสิ้นเชิงค่ะ เรานี่กลายเป็นผู้ชาย แล้วเค้ากลายเป็นผู้หญิงเลยค่ะ แต่คือเค้าก็ตื้อ ก็จีบ หยอด มุกเสี่ยวๆมาทุกวัน แบบเน่าเละ เราก็แบบเฮ้อ ไม่ใช่แนวตู 555 ไม่ยอมรับใจจากเค้าสักทีค่ะ ก็เคยแบบพูดแรงๆใส่เค้า แล้วบอกว่า เห้ย ล้อเล่นๆ แต่จริงๆมันไม่ล้อเล่นนะ เหตุหนึ่งมันก็มาจากเราคนเดียวแหละค่ะ ที่ไม่ยอมเปิดใจสักที เราอกหักค่ะ 555 เลิกกับคนเก่ามาประมาณ10 เดือนแล้ว กะจะไม่อยากมีใครสักพัก ไม่มีเลยก็ดี แต่เราไม่ได้เป็นเข้าหาใครก่อนนะค่ะ มีแต่คนเข้ามาหา เข้ามาจีบ ก็เลยไม่ยังไม่พร้อมที่จะรับใครเข้ามา เหมือนกับว่าไม่อยากจะรับใครเข้ามาอีกค่ะ เรากับเพื่อนเก่าที่มาจีบเราก็คุยกันทุกวันค่ะ ความรู้สึกเราตอนนั้นก็คุยแบบส่งๆไปไม่ได้ชอบ จนมีอยู่วันนึง เค้าทักมาค่ะ บอกว่า รู้สึกยังไงกับเค้า (ความรู้สึกกับไอ้คนที่มาจีบ) เราก็ยังไม่กล้าพูดไปตรงๆอีกว่าไม่ได้ชอบ แต่เราก็ดันตอบกลับไปว่า 'รู้สึกดี' ยังไม่ได้ชอบ ยังไม่ได้รัก แต่แค่รู้สึกดีเฉยๆ ที่มีคนมาคอยเป็นห่วง ถามกินข้าวยัง อะไรยัง บลาๆ แล้วเค้าก็พ่นคำถามอะไรมานี่แหละค่ะ ประมาณ เหมือนจะขอเป็นแฟน ไอ้เราก็ยังไม่พร้อมยังไม่อยากมี ตื้ออยู๋นั้นแหละ แต่ยอมรับค่ะว่ารู้สึกดีกับเค้า ก็คุยกันทุกวัน ก็ไม่อยากให้เสียใจ แต่ก็อยากให้เค้าเข้าใจเราด้วยว่าทำไม ไม่ตอบรับสักที เราก็เลยตัดสินใจเล่าเรื่องที่เราอกหักไปค่ะ เค้าก็บอกว่า เค้าขอโทษที่รีบไป บลาๆ เราก็บอกประมาณว่า ไม่เป็นไร ค่อยๆเป็นค่อยๆไปได้มั้ย อย่าเพิ่งรีบ เค้าก็ยอมรับข้อเสนอค่ะ จากที่เราได้เล่าเรื่องที่หนูอกหักไป มันทำให้เรารู้สึกดีกับเค้ามากๆ อยากคุยด้วยทุกวันเลยค่ะ เหมือนมันโล่ง เหมือนมันเปิดใจไปแล้ว ก็หลังจากนั้นคุยกันมาเรื่อยๆ เค้าก็ตื้อขอเป็นแฟนทุกวัน เราก็ยังไม่ตอบรับสักทีค่ะ (ไม่ใช่ว่า ยังลืมคนเก่าไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเค้าติ๋มไปหรือนิสัยไม่เข้ากันนะค่ะ จากที่ได้คุยกับเค้าทุกวันมันทำให้รู้สึกได้ว่า เฮ้ย เค้าจริงจังกับเรานะ แล้วเราละ รู้สึกยังไงชอบหรือยัง ก็อาจจะชอบแล้ว แต่ก็คงยังไม่จริงจังเหมือนที่เค้าชอบเรา ยังไม่มั่นใจ ใจของตัวเองเลยยังไม่ตอบรับเค้า) เราคุยกันจนมาถึงเดือนเกิดเรา เค้าก็นัดเราจะพาไปกินติม เลี้ยงวันเกิด แต่ก็จะถึงวันเกิดเราดันเกิดเรื่องขึ้นซะก่อน มันเกิดขึ้นเพราะเราเองค่ะ บางครั้งเวลาเราเจอเหตุการณ์อะไรบางอย่างก็ชอบเล่าให้เค้าฟัง แล้วบางทีก็ชอบเล่าเรื่องคนเก่าให้ฟังประมาณว่ายกตัวอย่างว่า อย่าทำแบบนี้นะ ที่เลิกกันเพราะแบบนั้นแหละ มันคงทำให้เค้ารับไม่ได้ค่ะ แล้วเค้าก็มาบอกเลิกเราแบบประมาณว่า ลองอยู่กับตัวเองสักพักเหอะถ้ายังลืมคนเก่าไม่ได้ ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เค้าก็ไม่ชอบให้คนที่เค้าชอบพูดถึงแฟนเก่าหรอกนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันมั้ย เป็นเพื่อนเหมือนเดิม ไม่เป็นไรใช่มั้ย? เราก็แบบ โอ้ย ทำอะไรลงไปเนี่ย เอาแล้วไง ทำไมเราเป็นคนนิสัยอย่างนี้ เอาไงดีไม่อยากเลิกแต่ก็ต้องยอมรับกรรมที่สร้างไว้ ก็ตอบกลับไปประมาณว่า ขอโทษ ไม่เป็นไร ถ้าทำแล้วทำให้สบายใจก็ทำเหอะ ไม่เป็นไร เค้าโอเค (แต่ในใจนี้แบบว่า เหมือนโดนอะไรแทง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอะไรไป ทำใจไม่ได้) แล้วเค้าก็พูดเหมือนจะร่ำลา พูดประมาณว่าเป็นห่วงเรา ดูแลตัวเองด้วย เราตอนนั้นเสียใจค่ะ รู้สึกเหมือนอะไรมาตีหน้าแรงๆ เราก็บอกว่าเค้าไปแบบ ไม่คุยด้วยแล้วจะร้องไห้ นิสัยเอาแต่ใจตัวเองมาแล้วค่ะ อยากพูดออกไปให้รู้ว่าเสียใจ ไม่อยากให้ไป ผิดไปแล้ว แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆค่ะ เราก็ง้อเค้า สุดท้ายเค้าก็บอกว่าจะรังเกียจมั้ยถ้าจะขอคืนดี กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ (คือเค้าไม่อยากทำให้เราเสียใจ ถ้าเค้ารู้ว่าเราเสียใจเค้าจะพูดจะทำให้หาย เค้าแคร์ความรู้สึกเรามาก แต่เรานี่สิ ทำไมทำแบบนี้) เราก็ตอบตกลงเค้าไป เราก็ได้ไปกินติมด้วยกันในวันเกิดเรา เราแฮปปี้กันมากค่ะ ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเราตัดสินใจตอบตกลงเป็นแฟนกับเค้า เราก็คุยหยอดกันมาทุกวันเรื่อยๆคะ จนมาถึงช่วงปิดเทอมเราได้ไปติวกับค่ายๆหนึ่งกับเพื่อนๆที่ต่างจังหวัดกันค่ะ ไปกัน1อาทิตย์ ไปกับเพื่อนสนิทเราทั้งผู้หญิงและผู้ชาย มี2ห้องเราแบ่งกันนอน ห้องนึง 4 คน ห้องนึง 3 คน แล้วเราก็นอนห้องที่นอน 3 คน มีเราเพื่อนผญ เพื่อนผช ในห้องมันมีเตียงเล็กกับเตียงใหญ่ค่ะ เรากับเพื่อนผญนอนเตียงใหญ่ เพื่อนผช นอนเตียงเล็กข้างๆเรา (เราบอกเค้าว่าเรานอนห้องเดียวกับเพื่อนผชแล้ว) พอตกเย็นเค้าก็โทรมาหาเรา เราก็คุยกันค่ะ คุยเสร็จก็ค่ำแล้วก็นอน ที่นอนเรามันเป็นเตียงสปริง มันทั้งแข็งและปวดหลัง ไม่ชินค่ะ 555 ก็เลยนอนไม่หลับกันทั้งคู่เลยค่ะกับเพื่อนผญ แล้วประมาณตี3 อยู่ดีๆเพื่อนผช มันก็สะดุดตื่นขึ้นมาเข้าห้อง เข้าใจอารมณ์คนที่นอนลืมตาอยู่มั้ยค่ะตกใจหมด! 55555 แล้วพอมันออกมาจากห้องน้ำก็คุยกันบอกปวดหลัง เปลี่ยนที่นอนกัน เตียงเพื่อนผชมันเป็นเตียงเล็กค่ะ เรากับเพื่อนผญก็ไปนอนเบียดกันที่เตียงนั้น ผ่านสักพักก็นอนไม่หลับอยู่ดีค่ะ ทั้งเมื่อยทั้งปวด ก็เตียงมันเล็ก เลยตัดสินใจ ขึ้นไปนอนเตียงสปริง ที่เพื่อนผชมันนอนอยู่ หายปวดหลังสักที แล้วพอเราพลิกตัวนอนคว่ำ อยู่ดีๆเพื่อนผชมันก็เอามือมาโอบที่หลัง เราก็ไม่ได้ว่าไรเพราะมันแค่เอามาวาง นั้นแค่คืนแรก แต่คืนต่อๆไปมันมากยิ่งกว่านั้นอีกค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แล้วคืนต่อๆไป นอนกอดกัน กอดกันเลยนะค่ะ นอนจับมือกันทุกคืนค่ะ โดยที่เพื่อนผญ ก็นอนอยู่ด้วยแต่เราลงมานอนเตียงเล็กกับเพื่อนผช ทุกๆตี5เลยก็ว่าได้ มันจะปลุกเราทุกเช้า เราเป็นคนขี้หนาว ที่พักมีผ้าห่มแต่บางมาก เราเลยลงไปนอนข้างๆมันมันก็กอด มันอุ่นมากค่ะ มันอบอุ่นมากๆเลยทำให้รู้สึกดี และแน่นอนค่ะ ผญกับผช ถ้าได้อยู่ด้วยกันแล้วก็คงไม่พ้นแต่มันก็แล้วแต่คนอยู่ดีแหละค่ะ มีอยู่คืนนึงมันมานัวเนียหอมคอ แล้วก็ดูดคอ แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะค่ะ ทำทั้งทีเพื่อนผญก็นอนอยู่ มันทุเรศมากใช่มั้ยค่ะ รู้แก่ใจนะค่ะว่ามันผิดแล้วเราก็มีแฟนกันแล้วทั้งคู่แต่ก็ปล่อยให้มันทำ ตื่นเช้ามันส่องกระจก มัน ชัด มาก ชัดมากๆ ตกเย็นเราก็มานั่งกับเพื่อนผญในห้อง แล้วเหมือนกับว่ามันเห็น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รอยแดงๆตรงคอคราวนี้แหละค่ะ ทะเลาะกันเลย เราเงียบคะรู้ว่าผิดไม่เถียงฟังเพื่อนด่าได้แต่ขอโทษ แล้วเย็นนั้นก็เหลือแค่เรากับเพื่อนผช สองคนแถบจะมองหน้ากันไม่ติดเลยค่ะ แต่ก็ต้องคุยกันขอโทษกันบอกไม่น่าทำแบบนี้เลย แล้วพอตอนนอนเพื่อนผญมันก็ย้ายไปนอนอีกห้องนึง มันโกรธมาก ก็ทำไรไม่ได้ วันนี้เรานอนห่างกันเลยค่ะ มันรู้สึกผิดมากๆทั้งกับเพื่อนแล้วก็กับแฟน คิดในใจทำแบบนี้ไปได้ยังไง แล้วพอถึงวันกลับก็ยังไม่สำนึกกันอีก นั่งจับมือกันในรถ คือไม่รู้สิค่ะมันรู้สึกดีเวลาที่ได้จับมือกับใครสักคน พอถึงวันเปิดเทอมเรากับเพื่อนผชก็ทำตัวปกติ เล่นกันตามปกติธรรมดาเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราคุยไลน์กับแฟนทุกวันแล้วเหมือนมีอยู่วันนึงก่อนวันลอยกระทงเราทะเลาะกัน คุยกันเรื่องอะไรสักอย่างนี่แหละแล้วทำให้แฟนรู้ว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรานอนเตียงด้วยกันกับเพื่อนผช แต่ก็โกหกไปบอกมีความจำเป็นที่จะต้องนอน นิสัยไม่ดีจริงๆ แล้วเราก็เคลียร์กันค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร ก็คิดว่าไม่รู้หลอกเพราะไม่มีใครไปบอกอีกอย่างเรื่องมันเกิดขึ้นต่างจังหวัด ก็มีแต่เพื่อนๆเราที่รู้ เราคบกันมาเรื่อยๆจนถึงวันครบรอบครั้งที่3 วันนั้นเราไม่มาโรงเรียนเราไปหาหมอ แต่เราไม่อยากบอกแฟนว่าไปหาหมอกลัวว่าจะเป็นห่วง เลยโกหกบอกมาโรงเรียน แต่ใครจะไปรู้ว่าแฟนฝากคนเอาของมาให้เราที่ห้องเพราะเป็นวันครบรอบ แล้วแฟนก็รู้ว่าเราโกหก แฟนก็ถามประมาณว่าทำไมไม่บอก ทำไมต้องโกหก ถามอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเราเริ่มเบื่อ เลยตอบกลับไปว่า 'เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องบอกป่ะ' มันเป็นประโยคเด็ดมาก -..- ก็ทะเลาะกันค่ะ เพราะเราอีกแล้ว อีกแล้ว เป็นตัวปัญหาจริงๆ แล้วก็โดนบอกเลิกอีกแล้วค่ะ เราก็บอกไปประมาณว่า เรื่องแค่นี้เอง แค่โกหกว่าไปหาหมอ ถึงกับต้องเลิกกันเลย เราก็ขอโทษไป แล้วเหมือนกับว่าคืนนั้นก็เคลียร์กันไม่จบ แฟนก็ทิ้งข้อความไว้ประมาณลองกลับไปอ่านดูนะว่าวันนี้เราคุยอะไรกัน แล้วถ้าเป็น(ชื่อเรา)จะรู้สึกยังไง ตอนเช้าเราก็เปิดอ่าน เราก็โอเค เลิกก็ได้ ก็ตอบไปประมาณว่าเลิกก็ได้ ถ้ามันทำให้เสียความรู้สึกมากขนาดนั้น ขอโทษจริงๆ ก็ได้ไปเอง โชคดีนะ คือเตรียมใจไว้เลยแหละค่ะ ว่าเลิกชัวร์ครั้งนี้ แต่สุดท้ายเค้าก็มาง้อ ก็คืนดีกันอีก พอถึงช่วงปีใหม่เราก็ไปเที่ยวบ้านญาติที่ต่างจังหวัด เราดื่ม แล้วเมานิดหน่อย แล้วเค้าโทรมาเค้าท์ดาวน์ พยายามทำเสียงให้เป็นปกติ แล้วเหมือนเค้ารู้ ก็ถามเมาหรอ ก่อนหน้านี้แฟนกับเราก็คุยกันบอกไม่ดื่มๆ สัญญาไม่ดื่ม แต่สุดท้ายเราก็ดื่ม เพราะดันมานั่งอยู่กับพวกพี่ๆ แต่เราก็บอกไม่ว่าไม่ได้เมา เพราะไม่อยากทะเลาะตอนคุยโทรศัพท์ วันต่อมาก็สารภาพกับเค้าบอกเมื่อคืนดื่ม ก็บอกเหตุผลไป แต่เค้าก็ไม่ชอบให้ดื่มอยู่บอกรู้สึกแปลกๆที่แฟนมาดื่มอะไรแบบนี้ รับไม่ได้ เราก็บอกไปประมาณว่า ดื่มแค่ช่วงเทศกาล ไม่ได้อยากดื่มก็ดื่ม ก็คือเคลียร์กันจบปัญหา หลังจากนั้นก็คุยกันแบบมีความสุขมากๆบอกรักกันทุกวัน แต่แล้วพอใกล้วันครบรอบครั้งที่4 ทะเลาะกันอีกแล้ว ทะเลาะทุกวันครบรอบตลอด (คือตอนที่ตัดสินใจตอบตกลงไปคือรู้แล้วว่าเข้ากันไม่ได้ชัวร์ๆ นิสัยต่างกันซะขนาดนั้น ก็ทำใจเผื่อไว้แล้วแหละ) ทะเลาะกันครั้งนี้ เราไม่ได้ผิดแหละ แอบรู้สึกแบบดีใจนิดๆว่า ครั้งนี้ไม่ผิดโว้ย 555 แต่ครั้งนี้เป็นการทะเลาะกันครั้งสุดท้าย และไม่มีอีกแล้ว เพราะเราตัดสินใจเป็นคนเลือกที่จะไปเอง ก็พูดลากันค่ะ ครั้งนี้คิดว่าจบสวย บอกลากันเศร้ามาก เศร้ามากๆค่ะ ร้องไห้ทั้งคู่ แต่จำเป็นต้องจากเพราะฝืนต่อไปก็ทะเลาะกันอีก คืนนั้นร้องไห้หนักมาก กว่าจะได้นอน เราก็กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แต่... มันไม่ได้จบสวยอย่างที่คิดมันหักมุมมากและคงไม่มีคำว่าเพื่อนอีกต่อไปแล้ว และการจบแบบนั้นมันทำให้เราเครียดมากจนอยากย้ายโรงเรียน อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ต่างจังหวัดกับคนที่ไม่เคยรู้จักเรามาก่อน เพราะคำพูดพวกนั้นมันทำให้เราหดหู่และปวดใจมาก จนแถบจะไม่มีแรงเดินต่อ.. (เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ)
เครียดมากจนอยากย้ายโรงเรียนไปเรียนต่างจังหวัด ทำไงดีคะ?