จะเดินหน้าต่อ หรือจะถอย ... ถ้าการกระทำกับคำพูดมันสวนทางกัน

คือ หนูแอบชอบเพื่อนที่เรียนที่โรงเรียนห้องเดียวกันคะ แล้วเขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ตรงกันข้ามกับหนูเลย เป็นร่าเริงเฮฮามาก แล้วหนูก็ไปบอกชอบเขา ทั้งที่เราเพิ่งเปิดเทอมได้2อาทิตย์ คือง่ายๆคะ เพิ่งรู้จักกันได้2อาทิตย์   คำตอบที่รับหรอคะ !!! เขาปฏิเสธหนูคะ 555+ หนูก็เงิบเลย  แต่ก็ชอบอ่ะ ก็ท่องไว้ด้านได้อายอด .... ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก หนูก็เลยชวนคุยกับเขา เรื่องเรียน เขาถึงสนใจคะ ก็ทำให้เรา2คนเริ่มสนิทกันมากขึ้น เขาก็เลยชวนหนูไปทำรายงานที่บ้าน หนูก็ไปสิคะ ^^ อิอิ แอบดีใจ แล้วบังเอิญคะ บ้านเขากับบ้านหนูอยูไม่ไกลกันมาก เขาเลยอาสาไปรับไปส่งหนูไปเรียนพร้อมกันเป็นแบบนี้มาประมาณ3เดือนได้ละคะ  ตอนนี้ความสัมพันธ์ ของเรา2คนก็เหมือนจะดีนะคะ แต่ติดตรงที่สถานะคะ  เวลาเราอยู่ด้วยกัน2คน ก็เหมือนแฟนเลยนะคะ แต่พออยู่โรงเรียน เขาชอบทำเป็นนิ่งๆ เก็กใส่หนู เหมือนรำคาญหนูคะ เหมือนคน2บุคลิก หนูดูเขาไม่ออกเลยคะ ว่าจริงๆแล้วเขาคิดยังไงกับหนูกันแน่ อยากถามมากเลยคะ แต่พอถามกี่ทีๆ เขาก็บอกว่าเป็นพี่น้องกัน หนูน่ารักนะ แต่ไม่ใช่สเป็คเขา เขาเอ็นดูมากกว่า    .... เห้ย!!! แบบ เวลาอยู่ด้วยกันมันไม่ใช่อ่ะคะ คือเขาการกระทำเขาเหมือนรัก เป็นห่วงหนู แต่คำพูดมันตรงกันข้าม ... คือ หนูไม่เข้าใจผู้ชายเลยคะ  สิ่งที่หนูคิด ว่าเขาก็น่าจะชอบหนู เป็นสิ่งที่หนูคิดไปเองคนเดียวหรือ เปล่าคะ .... แล้วหนูควรปล่อยให้ความสัมพันธ์มันคลุมเครือ แบบนี้ไปเรื่อยๆ  หรือควรหยุดดีคะ ... T^T ช่วยหนูที่