หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 5
กระทู้สนทนา
แต่งนิยาย
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 11
เปลวอัคคี
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 1
เปลวอัคคี
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 2
เปลวอัคคี
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 14
เปลวอัคคี
"อแมนด้า ชาลิสา" ยังต้องพิสูจน์ฝีมือการแสดงอยู่อีกมั้ย
ผลงานการแสดง ผลงานโทรทัศน์ ปีพ.ศ. 2560 คิวปิด ตัวกวนป่วนรัก รับบท ดาลัด ปีพ.ศ. 2561 ระบำมาร รับบท เปรียว เจ้าสาวจำยอม รับบท เป้ย นักสู้สะท้านฟ้า รับบท ครูแจง ปีพ.ศ. 2566 มาตาลดา รับบท อรุณ
สมาชิกหมายเลข 4468906
………..หยิบ…………..
ค่ำคืนนี้แสงไฟแดงสลัว กับหมู่เมฆหมองมัวกว่ารู้สึก ยามนี้ดำดิ่งถึงจิตสำนึก ในส่วนลึกเคยหลงลืมอีกมากมาย ฉันจึงลองหยิบยกเรื่องของบางสิ่ง ที่สะท้อนบางความจริงบางความหมาย แล้วเขย่าความนึกคิดสุดบรรยาย ก่อน
Po_Po_Sung
น้ำใส...กับใจคน
เธอเงียบเหมือนสายน้ำ แต่ใจฉ่ำลึกเกิน ไม่ปะทะไม่เดิน แต่เกินใครหยั่งใจถึง เธอเหมือนน้ำไหลเรื่อย ไม่เอ่ยคำรักตรง แต่เย็นซึมทรวงหลง เหมือนพวงไม้รับน้ำค้าง
สมาชิกหมายเลข 1485319
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 12
เปลวอัคคี
๏ ... นิยาม ชีวิตจริง อิง นิยาย ... ๏
แรงบันดาลใจ จาก https://pantip.com/topic/43142840/comment1 ความรักความจริงใจในนิยาม กระทู้สนทนา แต่งกลอน บทกวี . ความคิดเห็นที่ 1 . 07.45 น. . ๏ นิยาม
นกโก๊ก
อยากรู้ว่าใครเป็นคนแต่งบทกวีนี้ครับ
ไม่ผ่านเวร ไม่เห็นกรรม ไม่ชอกช้ำ &
สมาชิกหมายเลข 8043800
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งนิยาย
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
๏ ล่าสะท้านเมือง ๏ บทที่ 5