เมื่อวันที่ 19/01/2558
ผมเดินลงมาจาก bts อนุสาวรีย์ และมองหายานพาหนะอย่างใดอย่างหนึ่งที่พาผมไป ม.สวนสุนันให้ได้
ผมเดินไปถามป้าคนนึงตามประสาเด็กต่างจังหวัดที่มาคนเดียว
ผม : (สะกิด) คุณครับจะไป ม.สวนสุนัน ไปยังไงครับ
ป้า : รถเมย์ก็น่าจะได้นะแต่ป้าไม่รู้ว่าสายอะไรจ๊ะหนู
ผม : ขอบคุณครับ
เวลานั้นเอง มองไปเห็นวินมอเตอร์ไซด์จอดอยู่ ผมก็เลยรี่เข้าไปถาม
ผม : พี่ๆ รถเมย์ไป ม.สวนสุนัน สายอะไรพี่ (เค้าคิดว่า สงสัยไม่ใช่คนแถวนี้ชัวร์)
พี่วิน : ไม่เป็นไรน้อง เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง (หาลูกค้า)
ผม : ไปเนี่ยกี่บาทครับพี่
พี่วิน : อยากไปก็ขึ้นมาเร็วๆ เลยน้อง
ขณะนั้นก็เป็นเวลา 8.15 ผมจำเป็นต้องไปให้ทัน 8.30 เลยยอมไปกับพี่เค้า
ในระหว่างพี่เค้าก็ชวนคุยหลายอย่างน่าจะเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นคนต่างจังหวัดจริงๆ
ถึงหน้า ม. ผมลงแล้วพร้อมกับถามว่า "กี่บาทครับพี่" ในใจก็คิดตลอดทางเลยว่าไม่น่าจะเกิน 200
เพราะเคยนั่งแท็กซี่จากสายใต้ไปหมอชิต รถติดปานกลางยัง 175 บาทเลย
พี่วิน : 380 บาทครับน้อง
ผม : ห๊า!!!
พี่วิน : 380 ครับ
ผม : ทำไมแพงจังอ่ะพี่
พี่วิน : ทำหน้าฉุน "ก็ราคานี้แหละ"
ตามประสาเด็กต่างจังหวัดเลยคิดว่าน่าจะโดนโกงแล้วแหละแต่ไม่อยากจะมีปัญหา เพราะเรามาต่างถึ่น
ทำตัวให้เป็นไม้ไผ่ดีกว่าจะเป็นไม้ใหญ่
ผม : ยื่นแบงค์ 500 (ในตัวตอนนั้นมีแต่แบงค์ 1000 กับ 500)
ไอ้วิน : ไม่มีทอนน้อง พี่เอา 400 และกัน (พระเจ้าาาาาาาา)
ทอนเงินมา 100 แล้วก็ไปเลย
ขากลับ เข็ดแล้วจริงๆ จะไม่นั่งวินแล้ว กลับรถเมย์สาย 12 8 บาทตลอดสาย (เดินไปถามตำรวจหน้าวัง เค้าใจดีมาก)
นั่งไปก็เห็นป้ายราคาของวินมอเตอร์ไซด์ อ้าาาา มีเบอร์กรมขนส่งหนิ สามารถโทรไปร้องเรียนได้
นี่คือบทเรียนราคาแพง แต่ผมไม่ยอมให้คนเลวมีที่ยืนอย่างมีความสุขเด็ดขาด
ผมโทรไปร้องเรียนเมื่อวันที่ 20/01/2558
เค้ารับเรื่องแต่ยังไม่รู้ความคืบหน้า
ปล.นั่งแท็กซี่ยังถูกกว่าแถมยังสบายกว่าด้วย
วินมอเตอร์ไซด์แถวอนุสาวรีย์คิดตังมหาโหด
ผมเดินลงมาจาก bts อนุสาวรีย์ และมองหายานพาหนะอย่างใดอย่างหนึ่งที่พาผมไป ม.สวนสุนันให้ได้
ผมเดินไปถามป้าคนนึงตามประสาเด็กต่างจังหวัดที่มาคนเดียว
ผม : (สะกิด) คุณครับจะไป ม.สวนสุนัน ไปยังไงครับ
ป้า : รถเมย์ก็น่าจะได้นะแต่ป้าไม่รู้ว่าสายอะไรจ๊ะหนู
ผม : ขอบคุณครับ
เวลานั้นเอง มองไปเห็นวินมอเตอร์ไซด์จอดอยู่ ผมก็เลยรี่เข้าไปถาม
ผม : พี่ๆ รถเมย์ไป ม.สวนสุนัน สายอะไรพี่ (เค้าคิดว่า สงสัยไม่ใช่คนแถวนี้ชัวร์)
พี่วิน : ไม่เป็นไรน้อง เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง (หาลูกค้า)
ผม : ไปเนี่ยกี่บาทครับพี่
พี่วิน : อยากไปก็ขึ้นมาเร็วๆ เลยน้อง
ขณะนั้นก็เป็นเวลา 8.15 ผมจำเป็นต้องไปให้ทัน 8.30 เลยยอมไปกับพี่เค้า
ในระหว่างพี่เค้าก็ชวนคุยหลายอย่างน่าจะเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นคนต่างจังหวัดจริงๆ
ถึงหน้า ม. ผมลงแล้วพร้อมกับถามว่า "กี่บาทครับพี่" ในใจก็คิดตลอดทางเลยว่าไม่น่าจะเกิน 200
เพราะเคยนั่งแท็กซี่จากสายใต้ไปหมอชิต รถติดปานกลางยัง 175 บาทเลย
พี่วิน : 380 บาทครับน้อง
ผม : ห๊า!!!
พี่วิน : 380 ครับ
ผม : ทำไมแพงจังอ่ะพี่
พี่วิน : ทำหน้าฉุน "ก็ราคานี้แหละ"
ตามประสาเด็กต่างจังหวัดเลยคิดว่าน่าจะโดนโกงแล้วแหละแต่ไม่อยากจะมีปัญหา เพราะเรามาต่างถึ่น
ทำตัวให้เป็นไม้ไผ่ดีกว่าจะเป็นไม้ใหญ่
ผม : ยื่นแบงค์ 500 (ในตัวตอนนั้นมีแต่แบงค์ 1000 กับ 500)
ไอ้วิน : ไม่มีทอนน้อง พี่เอา 400 และกัน (พระเจ้าาาาาาาา)
ทอนเงินมา 100 แล้วก็ไปเลย
ขากลับ เข็ดแล้วจริงๆ จะไม่นั่งวินแล้ว กลับรถเมย์สาย 12 8 บาทตลอดสาย (เดินไปถามตำรวจหน้าวัง เค้าใจดีมาก)
นั่งไปก็เห็นป้ายราคาของวินมอเตอร์ไซด์ อ้าาาา มีเบอร์กรมขนส่งหนิ สามารถโทรไปร้องเรียนได้
นี่คือบทเรียนราคาแพง แต่ผมไม่ยอมให้คนเลวมีที่ยืนอย่างมีความสุขเด็ดขาด
ผมโทรไปร้องเรียนเมื่อวันที่ 20/01/2558
เค้ารับเรื่องแต่ยังไม่รู้ความคืบหน้า
ปล.นั่งแท็กซี่ยังถูกกว่าแถมยังสบายกว่าด้วย