สวัสดีครับ ผมคบกับแฟนอีกไม่กี่วันก็เป็นเดือนที่ 5 แล้วครับ
ใครๆก็บอกว่าผมกับแฟนนั้นสนิทกันมากเหมือนคบกันมาเป็นปีๆ
(แต่ไม่มีเรื่องเกินเลยนะครับ เพราะผมกับแฟนยังเรียนกันอยู่ ไม่อยากให้อะไรผิดผลาด)
เข้าเรื่องครับ
คือ
วันนี้ผมกับแฟนทะเลาะกันครับ แต่ไม่ได้ใช้คำด่ากันนะครับ (ทะเลาะกันไม่เคยใช้คำด่ากัน)
ผมคิดว่าต้นเหตุมาจากเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ คือแกล้งกันปกติๆ แต่ผมไม่ชอบวิธีแกล้งของเธอเลยงอนเธอไป
แล้วเธอก็งอนผมเพราะผมงอนเธอ ทั้งๆที่เธอแกล้งเฉยๆ
ปกติผมกับเธอจะคุยกันทุกคืนครับ ยกเว้นเมื่อคืนเพราะเธอหลับเพราะเหนื่อยไปครับ วันต่อมใา(วันนี้) ผมก็เลยคิดถึงเธอมากๆอยากคุย
แต่เธอแกล้งไม่คุยกับผมครับ เพราะผมไปแกล้งเธอก่อนครับ ผมเวลาเธอแกล้ง ถ้าสมจริงมากๆผมไม่รู้ครับ แล้วคิดมาก
ผมเป็นคนคิดมากครับ
แล้วก็ไม่ได้คุยกันหลายชั่วโมงครับ ก็งอนงอนเธอครับ แต่ด้วยที่ว่าผมกำลังจะสอบเข้ามหาลัยในอีกไม่กี่วัน
วันนี้เลยอ่านหนังสือมากๆครับทำข้อสอบ จนอ่านไปก็เกือบที่จะไม่เข้าหัวแล้ว (เดี๋ยวตอนเย็นมีฝึกข้อเขียนอีก)
จนผมคิดถึงมากครับ อยากคุย ทนไม่ไหว เลยทักเธอไป แล้วถามว่าโทรได้ไหม เธอบอก คุยในไลน์ก็ได้นี่
ผมคะยั้นคะยอเธอคุยโทรศัพท์จนได้ครับ แล้วก็โทรคุยกัน
คุยไปคุยมา ผมเป็นคนชอบถามเยอะครับ เช่น ถามว่า อะไรที่ทำให้เธอโกรธผม ทำไมคิดอย่างนั้น ทำไมไม่อยากคุย ฯลฯ
ผมถามเยอะจริงๆครับ แต่เพราะอยากรู้เลยถาม
คำถามข้อแรกครับ ทุกคนทำยังไงครับเวลาแฟนงอน ถ้าไม่ถามแล้วจะพูดประโยคบอกเล่ายังไงครับผมนึกไม่ออกจริงๆ
แล้วเธอก็ไม่ตอบผมครับ แต่ยังถือสายกันอยุ่า ผมก็รู้ละว่าเธอไม่ชอบให้ถามเยอะแต่ผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ครั้นจะวางกันแล้วค่อยคุย
ผมก็คิดถึงอีก ไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว จำไม่ได้ว่าตอนนั้นทำเธอร้องรึยัง
คำถามข้อที่ 2 ครับ ผู้หญิงเวลางอนจะอยากให้ทำอะไรบ้างเหรอครับ
3 ผู้หญิงเวลางอนไม่ชอบให้ถาม ไม่อยากคุยกับแฟนจริงเหรอครับ?
4 ผมควรทำยังไงครับเวลาเธองอน แนะนำแบบแฟนของทุกคนก็ได้ครับ ผมจะลองปรับใช้ เพราะตอนนี้ผมนึกอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ
แล้ววันนี้ผมก็ทำเธอร้องครับ ร้องค่อนข้างที่จะมากอยุ่ แล้วผมทำเธอทนไม่ไหวครับ เธอพูดค่อนข้างใส่น้ำเสียง
ทั้งๆที่ไม่เคยพูดมาก่อน ผมเลยคิดว่าเธออดทนผมรึเปล่า กับการที่ผมถามเยอะ แล้วเธอก็พูดครับว่า
คุยกันน้อยลงดีไหม สักวันละ 1 ชม แต่ผมคิดว่าเธอคงพูดเพราะอารมณ์ครับ
ผมรักเธอมากจริงๆเธอก็รักผมครับ ผมเคยคุยกับคนมากมาย แต่พอคบกับเธอผมก็ลดลงจนแทบจะไม่ได้คุยกับคนอื่นเลย
ยกเว้นที่เป็นธุระจริงๆ เธอก็เหมือนกันครับ เธอไม่คุยกับผช.คนอื่นเลย ยกเว้นธุระจริงๆเหมือนกัน
ผมอยากดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ ผมมักถามเธอเสมอว่า ผมทำอะไรไม่ดีให้บอกได้เลยนะ ไม่ชอบอะไรบอกได้เลยเสมอๆ
ผมขอโทาบ่อยครับ เวลาผมทำผิดอะไรผมมักจะขอโทา แม้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยที่อาจจะไม่จำเป้นก็ตาม แต่ผมก็ขอโทษ
คิดว่าผมขอโทษบ่อยเกินไป ต่อไปคำขอโทาของผมยังจะมีความหายต่อเธออีกไหมครับ
ผมควรทำยังไงดี นี่อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมาก แต่สำหรับผม คิดว่าเป็นเรื่อใหญ่ครับ
เวลาผมทะเลาะกับเธอ หรือ เธองงอนผม หรือผมงอนเธอ ผมมักจะเคลียร์ให้จบครับ
เพราะที่เคยอ่านในเน็ตพบว่าหลายคู่ที่เลิกลากันเพราะว่า ปัญหาเดิมที่ไม่สะสาง ปัญหาที่ไม่เคลียร์กันจนสะสม
ผมไม่อยากสะสมครับ ไม่อยากให้มันเป็นมะเร็งในความรักของเรา ผมจึงเคลียร์ทุกครั้ง แม้ว่าตอนเคลียร์อาจจะเป้น
บรรยากาศที่รู้สึกไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ทำให้เข้าใจกันครับ
ที่อยากรู้จริงๆนะครับ ถ้าผมไม่ใช้ประโยคคำถาม ผมจะพุดยังไงดี ช่วยบอกหน่อยครับ ขอบคุณครับ
ปล.รีบพิมพือาจจะพิมพ์ไม่เข้าใจ ตกหล่น วกวน ไปบ้างนะครับ เดี่ยวอาจจะตอบช้าหน่อยเพราะใกล้ถึงเวลาฝึกข้อเขียนแล้ว ขอบคุณมากๆครับ
ผู้หญิงเวลางอน จะไม่อยากคุยทุกคนเลยไหมครับ?
ใครๆก็บอกว่าผมกับแฟนนั้นสนิทกันมากเหมือนคบกันมาเป็นปีๆ
(แต่ไม่มีเรื่องเกินเลยนะครับ เพราะผมกับแฟนยังเรียนกันอยู่ ไม่อยากให้อะไรผิดผลาด)
เข้าเรื่องครับ
คือ
วันนี้ผมกับแฟนทะเลาะกันครับ แต่ไม่ได้ใช้คำด่ากันนะครับ (ทะเลาะกันไม่เคยใช้คำด่ากัน)
ผมคิดว่าต้นเหตุมาจากเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ คือแกล้งกันปกติๆ แต่ผมไม่ชอบวิธีแกล้งของเธอเลยงอนเธอไป
แล้วเธอก็งอนผมเพราะผมงอนเธอ ทั้งๆที่เธอแกล้งเฉยๆ
ปกติผมกับเธอจะคุยกันทุกคืนครับ ยกเว้นเมื่อคืนเพราะเธอหลับเพราะเหนื่อยไปครับ วันต่อมใา(วันนี้) ผมก็เลยคิดถึงเธอมากๆอยากคุย
แต่เธอแกล้งไม่คุยกับผมครับ เพราะผมไปแกล้งเธอก่อนครับ ผมเวลาเธอแกล้ง ถ้าสมจริงมากๆผมไม่รู้ครับ แล้วคิดมาก
ผมเป็นคนคิดมากครับ
แล้วก็ไม่ได้คุยกันหลายชั่วโมงครับ ก็งอนงอนเธอครับ แต่ด้วยที่ว่าผมกำลังจะสอบเข้ามหาลัยในอีกไม่กี่วัน
วันนี้เลยอ่านหนังสือมากๆครับทำข้อสอบ จนอ่านไปก็เกือบที่จะไม่เข้าหัวแล้ว (เดี๋ยวตอนเย็นมีฝึกข้อเขียนอีก)
จนผมคิดถึงมากครับ อยากคุย ทนไม่ไหว เลยทักเธอไป แล้วถามว่าโทรได้ไหม เธอบอก คุยในไลน์ก็ได้นี่
ผมคะยั้นคะยอเธอคุยโทรศัพท์จนได้ครับ แล้วก็โทรคุยกัน
คุยไปคุยมา ผมเป็นคนชอบถามเยอะครับ เช่น ถามว่า อะไรที่ทำให้เธอโกรธผม ทำไมคิดอย่างนั้น ทำไมไม่อยากคุย ฯลฯ
ผมถามเยอะจริงๆครับ แต่เพราะอยากรู้เลยถาม
แล้วเธอก็ไม่ตอบผมครับ แต่ยังถือสายกันอยุ่า ผมก็รู้ละว่าเธอไม่ชอบให้ถามเยอะแต่ผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ครั้นจะวางกันแล้วค่อยคุย
ผมก็คิดถึงอีก ไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว จำไม่ได้ว่าตอนนั้นทำเธอร้องรึยัง
แล้ววันนี้ผมก็ทำเธอร้องครับ ร้องค่อนข้างที่จะมากอยุ่ แล้วผมทำเธอทนไม่ไหวครับ เธอพูดค่อนข้างใส่น้ำเสียง
ทั้งๆที่ไม่เคยพูดมาก่อน ผมเลยคิดว่าเธออดทนผมรึเปล่า กับการที่ผมถามเยอะ แล้วเธอก็พูดครับว่า
คุยกันน้อยลงดีไหม สักวันละ 1 ชม แต่ผมคิดว่าเธอคงพูดเพราะอารมณ์ครับ
ผมรักเธอมากจริงๆเธอก็รักผมครับ ผมเคยคุยกับคนมากมาย แต่พอคบกับเธอผมก็ลดลงจนแทบจะไม่ได้คุยกับคนอื่นเลย
ยกเว้นที่เป็นธุระจริงๆ เธอก็เหมือนกันครับ เธอไม่คุยกับผช.คนอื่นเลย ยกเว้นธุระจริงๆเหมือนกัน
ผมอยากดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ ผมมักถามเธอเสมอว่า ผมทำอะไรไม่ดีให้บอกได้เลยนะ ไม่ชอบอะไรบอกได้เลยเสมอๆ
ผมขอโทาบ่อยครับ เวลาผมทำผิดอะไรผมมักจะขอโทา แม้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยที่อาจจะไม่จำเป้นก็ตาม แต่ผมก็ขอโทษ
ผมควรทำยังไงดี นี่อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมาก แต่สำหรับผม คิดว่าเป็นเรื่อใหญ่ครับ
เวลาผมทะเลาะกับเธอ หรือ เธองงอนผม หรือผมงอนเธอ ผมมักจะเคลียร์ให้จบครับ
เพราะที่เคยอ่านในเน็ตพบว่าหลายคู่ที่เลิกลากันเพราะว่า ปัญหาเดิมที่ไม่สะสาง ปัญหาที่ไม่เคลียร์กันจนสะสม
ผมไม่อยากสะสมครับ ไม่อยากให้มันเป็นมะเร็งในความรักของเรา ผมจึงเคลียร์ทุกครั้ง แม้ว่าตอนเคลียร์อาจจะเป้น
บรรยากาศที่รู้สึกไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ทำให้เข้าใจกันครับ
ที่อยากรู้จริงๆนะครับ ถ้าผมไม่ใช้ประโยคคำถาม ผมจะพุดยังไงดี ช่วยบอกหน่อยครับ ขอบคุณครับ
ปล.รีบพิมพือาจจะพิมพ์ไม่เข้าใจ ตกหล่น วกวน ไปบ้างนะครับ เดี่ยวอาจจะตอบช้าหน่อยเพราะใกล้ถึงเวลาฝึกข้อเขียนแล้ว ขอบคุณมากๆครับ