อยากกลับมาเป็นเพื่อนกับแฟน มันไม่ใช่การตัดขาดนะ แค่ลดสถานะ !!! จะพูดกะเขาไงดี???

เราว่าเรารู้สึกเปลี่ยนไป มันไม่ได้รักแบบหวานชื่นแล้ว แต่มันคือรักแบบเพื่อนที่ยังหวังดีต่อกัน ยังห่วงใยกันอยู่ ตอนนี้เราเริ่มคิดว่าเรากับแฟนมีบางอย่างที่ไม่ตรงกัน แล้วบางเรื่องเราก็รับไม่ค่อยได้(ด้วยเหตุปลส่วนตัว) เช่น บ้านเรากับบ้านเค้า บ้านเค้าเวลาจะพูดจะจาก็ตะคอกใสกัน จนมันทำให้แฟนเราเอานิสัยที่บ้านมาใช้กับเรา ซึ่งเราไม่ชอบ เราเคยบอกเค้าไปหลายครั้งแล้วนะ แต่เค้าก็จะชอบพูดว่า'ก็ที่บ้านเค้าเป้นแบบนี้อะ' ตอนแรกเราก็พอทนได้แหละนะ แต่พอมันบ่อยๆเข้าเราก็เริ่มเอือม... เห้อ แล้วก้อย่างเช่น เวลาเลิกเรียน บางวันเราต้องทำเวรไม่ก็อาจารปล่อยช้า เค้าก็จะบ่นๆๆๆว่าเราทำอะไรช้า เราก็อืมมม ขอโทดนะะ แล้วเรื่องก็จบ (คือเราไม่อยากจะชวนเค้าทะเลาะต่อไงเราเลยพํดแบบนั้น) แล้วพอบางวันที่เค้าต้องทำเวร พอเราไปรอหน้าห้อง กลับเตะบอลกับเพื่อน!! เราก็รอๆๆๆ ก็เข้าใจนะ สังคมผช.อะ แต่มันมากไปป้ะ? เกือบขึ้นรถกลับบ้านไม่ทันแน่ะ จิงๆเรากับแฟนถือว่ารักกันดีเลยนะ ไม่มีใครนอกใจใคร แต่แค่บางอย่างเราไม่ตรงกัน แล้วเราก็รับไม่ได้ แล้วอีกเรื่อง บางทีเค้าก็เอาเปรียบเรา แบบยืมเงินไปแล้วเนียนไม่คืน ต้องทวงอะถึงจะได้คืน จิงๆเราก็ไม่ได้อยากจะคิดเล็กคิดน้อยกะอีเรื่องพวกนี้หรอกนะ ถ้ามันเจอยานๆทีเราก็พอจะรับได้ แต่นี่มันบ่อยอะ จะที่รร.ที่อื่นๆ ก็เป็นงี้ตลอด
ขอย้ำนะ!!เราไม่ได้หมดรัก แต่เราหมดแรง 555 //ขำหน่อยๆ ซีเรียสเกินก็ไม่ดี //
ถ้ามีคุณอ่านกระทู้นี้อยู่ ถ้าคุณสมมติว่าคุณเป็นเรา คุณจะเลือกทำยังไง?
ที่เราคิดไว้คือ 1 คบต่อนั่นแหละ เดี๋ยวเค้าก็เบื่อเราเอง เดี๋ยวเค้าก็ขอเราเลิกเอง 2 บอกเลิกเค้าไปพร้อมเหตุผล พูดรักษาน้ำใจเค้าให้มากที่สุด (เราเป็นคนขี้สงสารง่ะ) 3 แกล้งทำเป็นคนเลว แบบนอกใจไรงี้ //ออกแนวหนังน้ำเน่าไปหน่อย
***ยาวมากเลย อยากให้อ่านให้จบนะ กลั่นมาจากความรู้สึกของเราเลยจิงๆ***