สวัสดีเพื่อนๆ ห้อง Blue Planet และเพื่อนๆ Pantip ทุกท่านจ้า นานแล้วที่ไม่ได้มาตั้งกะทู้เลย ได้แต่เข้ามาอ่าน แต่วันนี้อยากจะมาเล่าอีกหนึ่งเรื่องราวประสบการณ์ที่น่าประทับใจที่สุดในชีวิตให้เพื่อนๆ ฟัง …
ช่วงวันเด็กของปีนี้ที่ผ่านมาได้มีโอกาสทำตามความฝันของตัวเองที่ผ่านไป กว่าครึ่งชีวิตแล้ว จึงจะได้ลงมือทำสำเร็จซะที (อุ้ย แอบแก่แล้วอะ อิอิ ก็อายุมันเป็นเพียงตัวเลขใช่มั้ยยย)
ในขณะที่เราวุ่นวายอยู่กับชีวิตหน้าที่ต่างๆ ที่ทำอยู่ในปัจจุบันจนลืมความฝันบางอย่างที่เคยอยากทำไป เคยฝันว่าวันนึงอยากไปเป็นครูอาสาสอนเด็กๆ บนดอยที่ห่างไกล แต่ฉันจะเสียสละ และมีความอดทนมากพอไปทำแบบนั้นได้จริงหรือ เพราะตั้งแต่จำความได้ก็เห็นแม่เป็นคุณครูแล้ว เราคงทำไม่ได้เหมือนแม่หรอกถ้าต้องทุ่มเทขนาดนี้ และตัวเองก็ไม่ได้ดีพอที่จะไปบอกไปสอนใครได้ ขอเป็นแค่ครูอาสาบางครั้งบางคราวก็พอ ^^
จนมีเพื่อนมาถามว่า “แกยังอยากไปเป็นครูอาสาบนดอยอยู่มั้ย” รีบตอบไปแบบไม่ลังเลเลยว่า …ไปๆๆ โดยไม่รู้ว่าที่ไหน ไกลมั้ย ต้องทำยังไงบ้าง …
ต้องขอบคุณภาพยนตร์เรื่อง "คิดถึงวิทยา" จากค่าย GTH และ เจ้าของกระทู้นี้ด้วยนะครับ
http://pantip.com/topic/32405925 เพราะหลังจากที่ได้เข้ามาอ่าน เราได้รับแรงพลังใจอย่างมากที่ยังไงก็ต้องมาให้ได้ แม้ก่อนเดินทางจะมีอุปสรรคเข้ามาบ้างก็ตาม
จนถึงวันที่จะเดินทางตื่นเต้นมากเพราะเก็บของยังไม่เสร็จ ฮ่าๆๆ เนื่องจากมัวแต่ไปหาซื้อของบริจาค และมีเพื่อนๆ ของฝากไปบริจาคจำนวนมาก 4 ลัง เราจึงต้องไปรถทัวร์จ้า เราเดินทางกับเพื่อนสองคน โดยไปลงที่อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ และมีเพื่อนเดินทางมาจากเชียงใหม่ นัดเจอกันที่อำเภอฮอด เพื่อต่อรถสองแถวไปอำเภอมก๋อยอีก 90 โลเมตร (นำผ้าห่มได้รับความอนุเคราะห์จากบริษัทอีก 50 ผืน 5 ลัง มาบริจาคให้เด็กๆ และชาวบ้าน)
ในระหว่างที่นั่งรถทัวร์มา ก็เจอครูอาสาที่จะไปด้วยกันบ้าง หลังจากลงรถสอบถามกันเป็นที่เรียบร้อยว่า ทุกคนคือกลุ่มครูอาสาที่จะไปอำเภออมก๋อย บ้านแม่ฮองกลางเหมือนกัน จึงทะยอยกันขึ้นรถสองแถว (มีครูอาสาอีกจำนวนหนึ่งที่บางกลุ่มขับรถมาจากกรุงเทพฯ เลยก็มี นั่งเครื่องบินไปลงเชียงใหม่ก่อน แล้วค่อยหารถมาอมก๋อยอีกที แล้วแต่สะดวก)
พร้อมจะเดินทางไปเป็นครูอาสากับพี่ไหม ถ้าพร้อมก็กระโดดขึ้นรถสองแถวมาเลยจ้า ไปกันเลย ลองดูครั้งนึงในชีวิตไปเป็นครูอาสาบนดอยสักครั้ง….
วันเด็กปีนี้กับเด็กๆ บนดอยที่ห่างไกล… ฝันที่เป็นจริง ครั้งแรกในชีวิตกับการเป็นครูอาสา บ้านแม่ฮองกลาง อมก๋อย เชียงใหม่
ช่วงวันเด็กของปีนี้ที่ผ่านมาได้มีโอกาสทำตามความฝันของตัวเองที่ผ่านไป กว่าครึ่งชีวิตแล้ว จึงจะได้ลงมือทำสำเร็จซะที (อุ้ย แอบแก่แล้วอะ อิอิ ก็อายุมันเป็นเพียงตัวเลขใช่มั้ยยย)
ในขณะที่เราวุ่นวายอยู่กับชีวิตหน้าที่ต่างๆ ที่ทำอยู่ในปัจจุบันจนลืมความฝันบางอย่างที่เคยอยากทำไป เคยฝันว่าวันนึงอยากไปเป็นครูอาสาสอนเด็กๆ บนดอยที่ห่างไกล แต่ฉันจะเสียสละ และมีความอดทนมากพอไปทำแบบนั้นได้จริงหรือ เพราะตั้งแต่จำความได้ก็เห็นแม่เป็นคุณครูแล้ว เราคงทำไม่ได้เหมือนแม่หรอกถ้าต้องทุ่มเทขนาดนี้ และตัวเองก็ไม่ได้ดีพอที่จะไปบอกไปสอนใครได้ ขอเป็นแค่ครูอาสาบางครั้งบางคราวก็พอ ^^
จนมีเพื่อนมาถามว่า “แกยังอยากไปเป็นครูอาสาบนดอยอยู่มั้ย” รีบตอบไปแบบไม่ลังเลเลยว่า …ไปๆๆ โดยไม่รู้ว่าที่ไหน ไกลมั้ย ต้องทำยังไงบ้าง …
ต้องขอบคุณภาพยนตร์เรื่อง "คิดถึงวิทยา" จากค่าย GTH และ เจ้าของกระทู้นี้ด้วยนะครับ http://pantip.com/topic/32405925 เพราะหลังจากที่ได้เข้ามาอ่าน เราได้รับแรงพลังใจอย่างมากที่ยังไงก็ต้องมาให้ได้ แม้ก่อนเดินทางจะมีอุปสรรคเข้ามาบ้างก็ตาม
จนถึงวันที่จะเดินทางตื่นเต้นมากเพราะเก็บของยังไม่เสร็จ ฮ่าๆๆ เนื่องจากมัวแต่ไปหาซื้อของบริจาค และมีเพื่อนๆ ของฝากไปบริจาคจำนวนมาก 4 ลัง เราจึงต้องไปรถทัวร์จ้า เราเดินทางกับเพื่อนสองคน โดยไปลงที่อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ และมีเพื่อนเดินทางมาจากเชียงใหม่ นัดเจอกันที่อำเภอฮอด เพื่อต่อรถสองแถวไปอำเภอมก๋อยอีก 90 โลเมตร (นำผ้าห่มได้รับความอนุเคราะห์จากบริษัทอีก 50 ผืน 5 ลัง มาบริจาคให้เด็กๆ และชาวบ้าน)
ในระหว่างที่นั่งรถทัวร์มา ก็เจอครูอาสาที่จะไปด้วยกันบ้าง หลังจากลงรถสอบถามกันเป็นที่เรียบร้อยว่า ทุกคนคือกลุ่มครูอาสาที่จะไปอำเภออมก๋อย บ้านแม่ฮองกลางเหมือนกัน จึงทะยอยกันขึ้นรถสองแถว (มีครูอาสาอีกจำนวนหนึ่งที่บางกลุ่มขับรถมาจากกรุงเทพฯ เลยก็มี นั่งเครื่องบินไปลงเชียงใหม่ก่อน แล้วค่อยหารถมาอมก๋อยอีกที แล้วแต่สะดวก)
พร้อมจะเดินทางไปเป็นครูอาสากับพี่ไหม ถ้าพร้อมก็กระโดดขึ้นรถสองแถวมาเลยจ้า ไปกันเลย ลองดูครั้งนึงในชีวิตไปเป็นครูอาสาบนดอยสักครั้ง….