มนุษย์ทุกคนล้วนแต่มีความฝัน แต่จะมีใครสักคนที่ทำความฝันนั้นสำเร็จ
ตัวผมนั้นก็เช่นกันครับ อยากที่จะประสบความสำเร็จแบบที่ทุกคนเขาเป็นกัน แต่สุดท้ายด้วยความทะเยอทะยานของผมเอง ก็ได้ทำให้ผมนั้นล้มแบบไม่เป็นท่า ทุกวันนี้ผมต้องเก็บคำว่าอุดมการณ์ใส่กระเป๋าไป เหลือเพียงแค่สติและความพอเพียงก่อนหน้าี่ผมจะออกมาทำความฝันของตัวเองผมใช้ชีวิตอยู่บนความประมาท เห็นแก่ตัวเอง พยายามดีดตัวเองให้สูงเข้าไว้ สุดท้ายผมกลับไม่มีความสุขกับมัน และแล้วผมก็ได้เปลี่ยนเส้นทางเดินชีวิตใหม่ โดยผมเลือกที่จะลาออกจากงานประจำเพื่อมาทำธุรกิจส่วนตัว โดยได้แรงบันดาลใจจากเชฟคนหนึ่งซึ่งเขาก็เคยล้มเหลวมา และอีกคนก็คือคุณตัน การเริ่มต้นธุรกิจนั้นเป็นอะไรที่ลำบากมากท่ามกลางเสียงค้านจากคนรอบข้างผม แต่มก็ไม่เคยฟังใคร สุดท้ายสิ่งที่เหลือในชีวิตครึ่งชีวิตของผมก็คือหนี้ครับ ผมล้มกับมันแต่ผมก็ยังไม่ท้อพยายามที่จะหาอะไรเล็กๆน้อยๆทำแต่ก็ต้องพบเจอกับวงเวียนเดิมคือขาดทุน ในวันนี้ผมจึงทิ้งอุดมการณ์ของผมทิ้งไปครับเหลือเพียงแค่ความฝันของผมที่จะทำให้เจ้าตัวเล็กของผมสบาย ทุกวันนี้ผมต้องเสียน้ำตาทุกครั้งเวลาที่นางฟ้าตัวน้อยของผมบอกอยากได้อะไร ทั้งที่เป็นของเล็กๆน้อยๆ ผมก็ต้องบอกว่าเอาไว้พ่อเก็บเงินได้ก่อนแล้วพ่อจะซื้อให้นะ วันนี้ผมก็ดีใจมากที่คนรู้จักแนะนำงานให้ (ไม่ได้เป็นการฝากนะครับ เพียงแต่แนะนำให้ลองไปติด่อกันดู) ครั้งนี้ผมจะพยายามตั้งใจทำให้ดีที่สุด และเป็นคนที่ดีของสังคมครับ สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้กับคนทีท้อแท้และสิ้นหวังนะครับคนเราท้อได้แต่อย่าถอยครับ พยายามอย่าจมอยู่กับมันหาแรงจูงใจเพื่อลุกขึ้นยืนครับ สักวันต้องเป็นของเราครับ
ตามอุดมการณ์แต่สุดท้าย
ตัวผมนั้นก็เช่นกันครับ อยากที่จะประสบความสำเร็จแบบที่ทุกคนเขาเป็นกัน แต่สุดท้ายด้วยความทะเยอทะยานของผมเอง ก็ได้ทำให้ผมนั้นล้มแบบไม่เป็นท่า ทุกวันนี้ผมต้องเก็บคำว่าอุดมการณ์ใส่กระเป๋าไป เหลือเพียงแค่สติและความพอเพียงก่อนหน้าี่ผมจะออกมาทำความฝันของตัวเองผมใช้ชีวิตอยู่บนความประมาท เห็นแก่ตัวเอง พยายามดีดตัวเองให้สูงเข้าไว้ สุดท้ายผมกลับไม่มีความสุขกับมัน และแล้วผมก็ได้เปลี่ยนเส้นทางเดินชีวิตใหม่ โดยผมเลือกที่จะลาออกจากงานประจำเพื่อมาทำธุรกิจส่วนตัว โดยได้แรงบันดาลใจจากเชฟคนหนึ่งซึ่งเขาก็เคยล้มเหลวมา และอีกคนก็คือคุณตัน การเริ่มต้นธุรกิจนั้นเป็นอะไรที่ลำบากมากท่ามกลางเสียงค้านจากคนรอบข้างผม แต่มก็ไม่เคยฟังใคร สุดท้ายสิ่งที่เหลือในชีวิตครึ่งชีวิตของผมก็คือหนี้ครับ ผมล้มกับมันแต่ผมก็ยังไม่ท้อพยายามที่จะหาอะไรเล็กๆน้อยๆทำแต่ก็ต้องพบเจอกับวงเวียนเดิมคือขาดทุน ในวันนี้ผมจึงทิ้งอุดมการณ์ของผมทิ้งไปครับเหลือเพียงแค่ความฝันของผมที่จะทำให้เจ้าตัวเล็กของผมสบาย ทุกวันนี้ผมต้องเสียน้ำตาทุกครั้งเวลาที่นางฟ้าตัวน้อยของผมบอกอยากได้อะไร ทั้งที่เป็นของเล็กๆน้อยๆ ผมก็ต้องบอกว่าเอาไว้พ่อเก็บเงินได้ก่อนแล้วพ่อจะซื้อให้นะ วันนี้ผมก็ดีใจมากที่คนรู้จักแนะนำงานให้ (ไม่ได้เป็นการฝากนะครับ เพียงแต่แนะนำให้ลองไปติด่อกันดู) ครั้งนี้ผมจะพยายามตั้งใจทำให้ดีที่สุด และเป็นคนที่ดีของสังคมครับ สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้กับคนทีท้อแท้และสิ้นหวังนะครับคนเราท้อได้แต่อย่าถอยครับ พยายามอย่าจมอยู่กับมันหาแรงจูงใจเพื่อลุกขึ้นยืนครับ สักวันต้องเป็นของเราครับ