สวัสดีค่ะทุกคน คือเรื่องมีอยุ่ว่า วันนี้ค่ะ เรามาซื้อที่ปัดน้ำฝนรถ ที่เซ็นทรัลรามอินทรา ชั้น 5 หน่ะค่ะ
แล้วพอดีว่าตอนจะจ่ายเงิน เราก็ติดสายโทรศัพท์อยู่ แล้วก้จะหยิบกระเป๋าตังออกจากกระเป๋า จังหวะที่เราล้วงกระเป๋าตังขึ้นมา เราไม่ได้มอง.. ขวดยาทาเล็บที่เราเอาใส่ไว้ในกระเป๋ามันก็เลยกระเด็นออกมาตกแตก.. เราก็ตกใจ เพราะขวดนั้นเราเองก็เพิ่งจะซื้อก็เสียดายเบาๆแหละ แล้วทีนี้ เราก็หันไปบอก พนง. ว่า ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ.
ตัว พนง. ก็บอกว่า ไม่เป็นไรครับๆ แล้วเราก็เดินไปจ่ายเงินค่ะ พอจ่ายเสร็จ ได้ของเรียบร้อย เราก็เดินไปบอก พนง. คนนั้นอีกที ว่าขอโทษจริงๆนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ... เค้าก็บอกว่า ไม่เป็นไรจริงๆครับ
แต่ตอนนั้น พนง. คนนั้นยืนอยู่กับเพื่อนผู้หญิงอีกคน ที่เป็น พนง. เช่นกัน เหมือนขอกระดาาชิทชู่จากเพื่อน แล้วเพื่อนนางก็บ่นๆว่า "ไม่ใช่ของหลวงนะ มาขอกันแบบนี้" ซึ่งอันนี้ก็ไม่ได้อะไร เราก็เดินไปรอเล็บ แล้วนางก็คุยกันค่ะ อารมณ์พูดกันสองคน แต่พูดดังไม่หน่อย.. นางไม่เห็นเราเพราะชั้นวางของตรงหน้าลิฟต์มันบังอยู่
พนง. หญิง: บ่น.....ๆๆๆ ๆ ๆ (อันนี้เราได้ยินไม่ชัด ไม่อยากปรักปรำ)
พนง. ชาย: ไม่รู้จะหยิบขึ้นมาทำไม จะล้วงกระเป๋าตังหรืออะไรก็ไม่รู้ (อันนี้ชัดเจนมากถึงมาที่สุด)
แล้ว พนง. หญิงก็สะกิดๆเพื่อนนางชี้ๆมาทางเรา นางก็เลยก้มหน้าก้มตาเช็ดแล้วก็เดินก้มหน้างุดๆไปเลย
... เราจะไม่อะไรเลยนะ ถ้าไม่ได้ยินประโยคที่ พนง. ชาย พูดขึ้นมา คือเราขอโทษไปแล้วสองรอบ.. ที่มันแตกเราโทษใครไม่ได้ นอกจากตัวเราที่ซุ่มซ่ามเอง แต่ทำไม พนง. พูดแบบนี้.. งานบริการนะ..
จบละ แค่โมโหเฉยๆ อาชีพบริการ แต่ทำงานแบบนี่..
...เดี๋ยวกลับมาแท๊กนะคะ..
เสียความรู้สึกกับ พนง. เซ็นทรัลรามอินทรามากค่ะ
แล้วพอดีว่าตอนจะจ่ายเงิน เราก็ติดสายโทรศัพท์อยู่ แล้วก้จะหยิบกระเป๋าตังออกจากกระเป๋า จังหวะที่เราล้วงกระเป๋าตังขึ้นมา เราไม่ได้มอง.. ขวดยาทาเล็บที่เราเอาใส่ไว้ในกระเป๋ามันก็เลยกระเด็นออกมาตกแตก.. เราก็ตกใจ เพราะขวดนั้นเราเองก็เพิ่งจะซื้อก็เสียดายเบาๆแหละ แล้วทีนี้ เราก็หันไปบอก พนง. ว่า ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ.
ตัว พนง. ก็บอกว่า ไม่เป็นไรครับๆ แล้วเราก็เดินไปจ่ายเงินค่ะ พอจ่ายเสร็จ ได้ของเรียบร้อย เราก็เดินไปบอก พนง. คนนั้นอีกที ว่าขอโทษจริงๆนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ... เค้าก็บอกว่า ไม่เป็นไรจริงๆครับ
แต่ตอนนั้น พนง. คนนั้นยืนอยู่กับเพื่อนผู้หญิงอีกคน ที่เป็น พนง. เช่นกัน เหมือนขอกระดาาชิทชู่จากเพื่อน แล้วเพื่อนนางก็บ่นๆว่า "ไม่ใช่ของหลวงนะ มาขอกันแบบนี้" ซึ่งอันนี้ก็ไม่ได้อะไร เราก็เดินไปรอเล็บ แล้วนางก็คุยกันค่ะ อารมณ์พูดกันสองคน แต่พูดดังไม่หน่อย.. นางไม่เห็นเราเพราะชั้นวางของตรงหน้าลิฟต์มันบังอยู่
พนง. หญิง: บ่น.....ๆๆๆ ๆ ๆ (อันนี้เราได้ยินไม่ชัด ไม่อยากปรักปรำ)
พนง. ชาย: ไม่รู้จะหยิบขึ้นมาทำไม จะล้วงกระเป๋าตังหรืออะไรก็ไม่รู้ (อันนี้ชัดเจนมากถึงมาที่สุด)
แล้ว พนง. หญิงก็สะกิดๆเพื่อนนางชี้ๆมาทางเรา นางก็เลยก้มหน้าก้มตาเช็ดแล้วก็เดินก้มหน้างุดๆไปเลย
... เราจะไม่อะไรเลยนะ ถ้าไม่ได้ยินประโยคที่ พนง. ชาย พูดขึ้นมา คือเราขอโทษไปแล้วสองรอบ.. ที่มันแตกเราโทษใครไม่ได้ นอกจากตัวเราที่ซุ่มซ่ามเอง แต่ทำไม พนง. พูดแบบนี้.. งานบริการนะ..
จบละ แค่โมโหเฉยๆ อาชีพบริการ แต่ทำงานแบบนี่..
...เดี๋ยวกลับมาแท๊กนะคะ..