รูปภาพจาก http://www.nithanbaby.com/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%9B-%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87-%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B9%83/

                 หมาป่าตัวหนึ่งเฝ้าวนเวียนหาโอกาสขย้ำลูกแกะอยู่หลายวันแต่คนเลี้ยงแกะ(ชาวบ้าน)ไม่เคยออกห่างจากฝูงแกะเลย
หมาป่าจึงคิดอุบายขโมยหนังแกะมาคลุมร่าง ปลอมตัวเป็นแกะเข้าไปปะปนอยู่ในฝูงแกะ (เป็นเวลานาน จน ชาวบ้านคิดว่า เป็นแกะเหมือนกัน)
                “รอให้มืดเสียก่อนเถอะ (รอทุกอย่างเป็นไปตามแผนการณ์ที่วางไว้ก่อน) คราวนี้ล่ะ ข้าจะจับแกะกินให้อิ่มแปล้ ฮ่า ฮ่า”

                ครั้นตกเย็น (ถึงเวลา ที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว) หมาป่าก็ถูกต้อนเข้าไปในคอกเลี้ยงแกะด้วย แต่บังเอิญค่ำนั้น คนเลี้ยงแกะ(ชาวบ้าน )คิดจะจับแกะมาเป็นอาหาร (เพราะความยากจน ค้นแค้น ไม่รู้จะไปโทษใคร) และแกะโชคร้ายที่ถูกจับได้นั้นก็คือหมาป่าที่ปลอมตัวมาได้นั่นเอง.(กลายเป็นต้นเหตุที่ชาวบ้านโกรธ เกลียดชัง แทนบรรดาแกะทั้งหลาย เพราะคิดว่าเป็นต้นเหตุความยากจน )

                นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  คนเจ้าเล่ห์ มักพลาดท่าด้วยเล่ห์กลของตนเอง (ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว)

คอยดูต่อไปเถิด จะอยู่ได้อย่างไร ถ้าชาวบ้านเขาไม่เอา!!!