กระทู้แรก : แฟนคนแรกและเรื่องราวความรักของเราที่ผมไม่มีวันลืม

สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ผมเพิ่งสมัครใช้งานพันทิปเพื่อมาเล่าประสบการณ์ความรักโดยเฉพาะ เริ่มเรื่องเลยนะครับ ผมมีแฟนคนแรกตอนอายุ 15 ปี แต่ตอนนั้นผมอยู่ม.4 รร.ดังแห่งหนึ่งในจังหวัดแห่งหนึ่ง ช่วงนั้นผมฮอตมากเพราะหน้าตาดีมาก และมีสาวมาจีบผมมากมาย ผมไม่เคยมีแฟนเลยครับ เพราะไม่คิดจะสนใจใคร แต่แล้วก็มีรุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่งมาจีบผม ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกนะครับว่าเธอชอบผม เอาแน่ๆเลย ผมก็แอบปิ๊งเธออยู่เหมือนกัน โปรไฟล์เธอไม่เบาเลยครับ น่ารัก ขาว ตัวเล็ก เรียนเก่ง เกรดเฉลี่ย 3.9 ต่างจากผมที่แค่ 2. กว่าๆ เคยมีเพื่อนมาบอกผมว่าน้องเขาชอบผม ผมไม่เชื่อเลยครับ เพราะคนชอบเธอก็เยอะ แต่เธอก็ไม่คบกับใครเพราะเป็นเด็กเรียน แต่ก็มีคนมาบอกผมทุกวันว่าเธอชอบผม นานเข้าผมเห็นแอบเห็นเธอเดินผ่านผมบ่อยๆและแอบมองผม แต่แล้ววันหนึ่งเธอกลับมาบอกผมว่าเพื่อนเธอชอบผม ตอนผมเดินผ่าน ผมใจสลายเลยครับ แอบเสียดายนิดๆเพราะเพื่อนเธอไม่สวยเอามากๆ แต่แล้วเธอก็แอดเฟสผมมา ผมก็รับสิครับจะรออะไร เธอโทรมาด้วยครับไม่รู้ว่าเอาเบอร์ผมมาจากไหน 555 แต่ผมก็รับสายพอผมพูดเธอก็วางสาย ผมก็งงกับเธอจริงๆ ผมคุยกับเธอครั้งแรกในเฟสบุ้คดึกถึงตีหนึ่งทุกวัน เธอคุยสนุกมากครับ ถามไถ่ผมทุกอย่าง และเธอมักบอกผมเสมอว่าเพื่อนเธอชอบผม จนผมรู้สึกแห้วยังไงไม่รู้ และผมแอบไปดูเธอแข่งวอลเลย์บอล เธอชนะ เธอหันมามองผม ผมแลบลิ้นใส่เธอแล้วยกนิ้วโป้งให้เธอหน้าบิดเลยครับ น่ารักดี ผมเป็นนักศึกษาวิชาทหารครับตอนนั้นอยู่ปีหนึ่ง และผมฝึกศูนย์นอก ทุกๆวัน ตอนผมเลิกฝึกมักจะมีน้ำขนมและข้อความเป็นกำลังใจให้ ทุกวันห้อยที่รถของผม ผมก็คิดว่าเป็นของคนที่ชอบผม เพราะคนชอบผมค่อนข้างเยอะ แต่แล้ววันหนึ่ง ครูฝึกให้โผ ทาหน้าดำ ผมเลยใช้โอกาศนั้นไปยืนแถวโรงจอดรถตอนใกล้เลิก ชัวร์เลยครับ เธอกำลังย่องๆหิ้วน้ำและขนมมาห้อยที่รถผมก่อนย่องหายไป ไปนั่งอีกมุมใกลๆ ผมนี่อึ้งเลยว่าเธอทำแบบนี้ทำไม เย็นวันนั้น ผมเลยส่ง smsไปขอบใจเธอ เธอปฏิเสธครับ 555 พอวันรุ่งขึ้นผมดักรอเธอครับเพราะฝึกวันสุดท้ายครูปล่อยเร็ว พอเธอย่องมาผมเดินไปหา เธอตกใจสุดขีด ก่อนที่ผมจะยิ้มให้เธอ เธอยื่นให้ผมพร้อมบอกว่าให้พี่..ค่ะ ผมเลยตอบไปว่าขอบใจจ้ะ และถามว่า เธอกลับยังไง เธอบอกว่าเดิน ผมเลยขออาสาไปส่ง เธอบอกไม่ต้อง ขอตัวและวิ่งหนีไปเลย ปล่อยผมยืนงงคนเดียว เราคุยกันมาเรื่อยๆทุกวันทางเฟส จนผมรู้ตัวว่าผมรักเธอ ที่จริงผมก็ปิ๊งเธอตั้งแต่แรกแล้ว จนคุยกันจะครบหนึ่งเดือน ผมตั้งใจว่าจะขอเธอเป็นแฟนเพราะผมไม่เคยรู้สึกอะไรก็ใครแบบนี้ พอเที่ยงคืนวันครบรอบคุยกัน 1 เดือน ผมเลยโทรหาเธอครับ ประโยคที่ผมถามเธอคือ พี่ถามเราหน่อยว่าทำไมเราถึงคุยกับพี่ทุกวัน พี่อยากรู้จริงๆ เธอเงียบไปสักพัก และเธอก็สารภาพกับผมว่า พี่คะ หนูชอบพี่มานานแล้วนะ ชอบมาตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้ ม.3 ชอบตั้งแต่แรกเห็น หนูทำทุกอย่างเพื่อพี่ เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพี่ พี่ไม่ต้องชอบหนูหรอก หนูรู้ตัวดี แล้วเธอก็ร้องไห้เลยครับ ผมก็บอกเธอไปว่า แล้วน้องไม่สงสัยบ้างหรอ ทำไมพี่ถึงยอมคุยกับน้องทุกวัน เธอบอกไม่รู้ ผมเลยบอกไปว่าพี่ชอบน้องนะ เธอร้องไห้หนักอีก ผมเลยตกใจบอกเธอหยุดร้อง และผมก็เล่นมุกไปว่า พี่ขอซ้อมหน่อยนะ เป็นแฟนกันไหม เธอบอกว่า เป็นสิคะ พี่จะซ้อมไปบอกใคร ผมบอกเธอว่า บอกน้องนั่นแหละ เป็นแล้วอย่าเพิ่งเลิกกันนะ รักกันนานๆ เธอร้องไห้อีกเลยครับ
ชีวิตหลังคบกันเดี๋ยวผมมาต่อ เรียนก่อนครับ 555