แฟนงอลลลลลล

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ปกติผมจะลายน์ไปมอร์นิ่งแฟนทุกเช้า แต่วันนี้ลืมเพราะตื่นสายไปโรงเรียนก็เกือบไม่ทัน ยุ่งๆนิสหนึ่งที่โรงเรียน เลยไม่ได้ลายน์หาเธอ. ที่จริงตอนอยู่ที่โรงเรียนก็เล่นเฟสน่ะ 4-5 นาที แต่ก็ยังเงียบใส่เธอ จนประมารบ่ายสามเลียคิดออกก็ลายน์ไปหาแบบกันๆไว้ก่อนว่า เป็งงัย? ขอโทษน่ะที่เงียบเกือบทั้งวัน. เสร็จปุบเธอก็เงียบมาก อ่านแล้วก็ไม่ตอบ พอเห็นเช่นนั้นก็รู้เลยว่าตรูโดนแล้ว... -_- เย็นมาเธอก็มาหาแบบเงียบๆ เราก็พยายามชงนคุย (ปกติเธอชอบพูด) แต่สถานะการมันไม่เหมือนเดิม ถามคำตอบคำ เอาผลไม้ให้กินก็ไม่กิน พูดด้วยก็ไม่มองตา . ตอนนั้นโคตรจะอึดอัดเลย . พอกลับบ้านเราลายน์ไปก็เงียบอีก ส่งย้ำๆๆๆไปถึงตอบ.. แต่ก็ตอบสั้นๆ ก็เลยถามว่าโกรธหรอ?? ปล๊าวววววว... คือคำตอบจากเธอ. คือผมอ่ะเข้าใจนะว่าอยากให้ง้อเลยบอกขอโทษเธอไป, เธอก็ตอบ ค่ะ. พอได้ทีเธอกำลังมีอารมอยากแชัท ประมานว่าคงจะหายงอน ไอ้ผมเนี่ยก็เผลอหลับไป (สัก 4-5 นาที) ทีนี้เนี่ยเรื่องใหญ่เลย. เราก็ยังไม่รู้งัยว่าหายโกรธเรื่องที่เราไม่ได้แชัทหาเมื่อเช้าถึงบ่ายอ่ะป่าวเราก็ยังง้อในเรื่องนั้นอยู่. แต่เธอมาโกรธเรื่องใหม่แล้ว คือเรื่องที่เราตอบช้าเนี่ยแหละ ก็พยายามง้อน่ะแต่เราก็พูดได้แค่ขอโทษ. พอเราว่าขอโทษ, เธอตอบ พูดได้แค่นี้เหรอ. เราก็ตอบว่า ใช่, เราผิดเราก็พูดได้แค่ขอโทษนี้แหละ, เธอก็ตอบ อึม. เราก็เลียว่า ถึงแม้เธอจะไม่ชอบคำขอโทษนี้ แต่มันก็เป็นคำขอโทษที่มาจากใจน่ะ.. เราขอโทษจริงๆ (ก็มันสี่ทุ่มแล้วอ่ะ... คิดในใจ) ทำไงดีอ่ะ.. แนะนำหน่อย?? ตอนนี้โกรธหนักแล้ว.. T_T เธอดันดึงเรื่องราวไปถึงว่าเราไม่สนใจไม่ใส่ใจเธอแล้ว.. แถมบอกเราว่าไม่ต้องโทร ไม่ต้องลายน์มาเลยน่ะ