อยากหางานเรียนไป แต่แม่ไม่ให้ทำ อุปสรรค์ครอบครัวเยอะ

กระทู้คำถาม
ผมตั้งกระทู้ครั้งแรกนะครับอาจพิมผิดบ้างต้อง ขออภัย ณ.ที่นี้

คือ มันเริ่มอย่างงี้ครับ เมื่อนานมาแล้วพ่อผมมีชู้ซึ่ง "ผมรู้ครั้งแรกก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะมันเป็นเพียงแค่ลมปากของคนอื่น" ในวันแรกๆผมก็คิดอย่างงั้นแหล่ะครับ

พอวันถัดมาผมก็มาที่บ้านก็เห็นว่าแม่ กำลังร้องไห้อยู่ ผมก็รู้สึกเสียใจมากเลยถามว่าแม่เป็นอะไร และสิ่งที่ผมรู้ต่อมาคือ ผมรู้ว่าพ่อผมมีชู้ผมจึง"โกรธมาก"

พอที่จะกล้าด่าผู้ให้กำเนิดตัวเอง (กับกูเลิกเป็นพ่อลูกกัน) ซึ้งผมก็มารู้สึกผิดที่หลัง พอวันเวลาหรืออะไรผ่านไปก็เหมื่อนจะดีขึ้นครับ พ่อผมเลิกที่จะมีชู้

เพราะผมกับแม่ตัดสินในแล้วว่าจะให้ โอกาสพ่อ "อีกครั้ง" หลังจากนั้นพ่อก็เหมื่อนจะดีขึ้นครับ ต่อมา พ่อผมก็หันกลับมาเล่นการพนัน
(ปกติ แม่ก็เล่นแล้วชอบหาข้ออ้างว่าหาเงินมาให้ลูกเรียน)

พอนานเข้า (ปัจจุบัน) ก็เหมื่อนว่าจะมีชู้อีกแต่ตอนนี้ยังจบไม่ได้ พ่อผมที่เคยไป บ่นบานกับสิ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าจะเลิก "เหล้า" ก็ทำตรงกันข้ามหันกลับมากินอีกครั้ง

แต่ ไม่ใช่เหล้าโดยตรง เป็น ยาสตรีเพ็ญภาค ซึ้งผมก็แปลกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีผลเสีย แต่เห็นกินแล้วเมา ซึ้งผมก็ไม่รู้ว่าเมาจริงไหมหรือยังไง

ไม่นานแม่ผมกับพ่อก็ ทะเลาะครั้งใหญ่อีกครั้ง บุกไปถึง วงไพ่ ที่พ่อเล่น โดยมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นตามๆมา แม่ผมจึงไปฟ้อง ย่า ที่เป็นคนที่ พ่อเกร็งใจที่สุด

เพราะปกติแล้วพ่อผมจะเลิกทำเมื่อ ย่า สั่ง แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป พ่อเริ่มก้าวร้าวมากขึ้น และก็มีเหตุผลมาสู้ โดยบอก ย่าไปว่า แม่ผมก็เล่น

ไปเล่นถึงในเมืองด้วยซ้ำ

ซึ้งผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อกับครอบครัว หลังจากทั้ง 2 กลับบ้าน ผมจึงอยู่บ้าน ย่า เพราะเบื่อ !ที่ต้องฟัง 2 คนทะเลาะกัน  ย่าผมบอกว่าปล่อยให้เป็นปัญหาผู้ใหญ่

แล้วย่าผมก็บอก มัน 2 คน เหมื่อน หมากัดกัน ซึ่งผมก็รู้สึกอย่างงั้นแหละครับ

พอมาถึงวันนี้ แม่ผมโทรมาบอกว่า ให้รอกินข้าวด้วยกัน ซึ้งผมก็รอ . . . . . . . . .

จนแม่มาถึงบ้าน ทำกับข้าว แล้วแม่ผมก็ไม่ได้ "กดหม้อหุ่งข้าวไว้" ซึ่งนี้ละแม่ผมเอามาเป็นประเด็นละ จู่ๆผมก็กลายเป็นคิด เพราะว่าไม่ยอมดูให้ ........

ต่อมา ด้วยความที่ว่าหุ้งข้าวใหม่อีกรอบ เพราะจึงไปนั่งดูทีวีหน้าบ้าน สักพักด้วยความที่แมวของผม มันคงหิวละมั้ง กระโดดขึ้นไปกินกับข้าว

แล้วแม่ผมมาเห็นมันกำลังกินพอดี  จึงโกรธมากไล่ ตีมัน แล้วจู่ๆสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดก็เกิดขึ้น แม่ผมเลือกที่จะมาด่าผมว่าบอกให้ผมดู .....................
(ซึ้งไม่ได้กล่าวอะไรไว้เลย)

ผมจะบอกไปว่าผมไม่กินข้าวแล้วนะ และผมก็หยิบของ ที่จะออกไป (บ้านย่า) จู่ๆก็ด่าขึ้นมา วันหลังไม่ต้องมากินอีกกูจะไม่ทำเพื่ออีกแล้ว..........

คืออารมณ์นั้น ผมก็รู้สึกสงสารนะแต่ผมก็โกรธเหมื่อนกัน คือผมอยากจะถามกลับไปว่าผมทำอะไรผิด ซึ่งนิสัยของแม่ผมจะไม่ให้ตอบกลับสักอย่าง........

มันทำให้ผมรู้สึกเก็บกดมากในตอนนี้ แต่ด้วยความที่ว่าจะเข้าไปปลอบมันก็คงจะไม่ได้หรอก คงจะโดนสวนกลับมาว่า "ยิ้ม" เหมื่อนพ่อมัน

ผมจึงเดินกลับไปที่บ้าน แบ่งกับข้าวที่แม่ทำใส่ถุง แล้วเดินออกมา แล้วแม่ผมก็พูดว่า กูวางยาเบื่อยิ้มทุกคนเลย แล้วก็ด่าผมว่า รีบไปเล่นเกมส์ใช่ไหม
(ปกติแล้วผมนี้โน็ตบุ๊คไว้ที่บ้านย่า)

แต่ที่แปลกใจกว่า วนกลับมาที่เกมส์ เมื่อก่อนจะหนักกว่าเพราะว่า แก ชอบโทษเกมส์ ต่างๆนาๆ หลังจากที่ผมจบ ม.3 ไปเรียนต่อที่ วิทยาลัยของ จังหวัดนึง

แผนก สารสนเทศคอมพิวเตอร์ ซึ่งคะแนนของผมก็เฉลี่ยแล้ว 3.94 กว่าๆ คิดว่าจะต่อ ลาดกระบัง ด้วยซ้ำ แต่ที่ได้ทางสายนี้ก็เพราะเล่นเกมส์กับคอมพิวเตอร์แท้ๆ

แล้วผมก็ออกมาพิมระบายนี้ละครับ มีอะไรสงสัยถามได้

ออกประเด็นไปไกลเลยที่เดี่ยว สิ่งที่ผมคิดว่า คือผมจะไปอยู่หอกับเพื่อน ซึ้งเห็นมันบอก อยู่ฟรีก่อนก็ได้ แต่แรกๆผมก็คงไปอยู่ฟรีละ แต่ก็คิดว่าจะไป

ทำงานกับเพื่อนอีกทีคือ เป็นเด็กเสิร์ฟ ร้านอาหาร

เพื่อจะออกค้าหอ ช่วยและก็คงคิดว่าไม่หนักมาก เพราะปกติเรียนก็ไม่ค่อยเต็มวันอยุ่แล้วคือ สัปดาห์ว่าง หลาย ช.ม เพราะมาเช้า 8 โมงเลิก 11 โมงละ ช้าสุดก็ บ่าย 3  

จึงคิดว่า ผมควรจะตีตัวออกมาดีไหม ? เพราะผมพยามแล้วที่จะเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ แต่เมื่อผมไปทำงานหามีเงินเก็บก็จะส่งตัวเองเรียนอยู่แล้ว ค่าเทอมก็ไม่แพง 2000 กว่าบาทเอง

หากมีเงินเหลือก็คงจะส่งกลับมาให้อยู่แล้วแน่ๆ แต่ผิดที่ว่า แม่ผมไม่ให้ไปครับ โดนอ้างว่าผมจะทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง แล้วก็ไม่ให้ผมไป

เหมื่อนโดนพ่อแม่ หักปีกหักแข้งหักขา ไม่ยอมให้ผมได้ไปรู้ว่าโลกภายนอกมันเป็นยังไง ผมเลยคิดว่าจะออกไปเลยโดย ย่าผม อนุญาติเป็นที่เรียบร้อย

ส่วนพ่อก็ดูเหมื่อนไม่ได้ใสใจอยู่แล้ว

แต่ติดก็ตรงที่แม่นี้ละ ปีนี้ผมก็ อายุ 18 แล้วแต่ อิสระทางความคิดผมยังไม่มีเลย

ผมควรทำยังไงดี ?????......??
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่