สวัสดีชาวพันทิปทุกๆคนค่ะ วันนี้เราอยากจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับคนที่เรารู้จักค่ะ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า คนที่เรารู้จักนี้เป็นเพื่อนของแม่เราเองค่ะ สมมุติชื่อป้า n ป้าเค้ามีลูกสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเราคือน้องเค้าอยู่ม.ปลายขอเรียกว่า น้องcนะคะ
ป้าn เป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะ เนื่องจากเลิกกับสามีมาตั้งแต่น้องcยังเด็กๆ ฐานะทางบ้านของป้า n ก็ถือว่าอยู่ในฐานะค่อนข้างดีแต่ไม่ได้รวยมากมายค่ะ
น้องn นั้นเรียนอยู่โรงเรียนอินเตอร์ค่ะ น้องมีสินัยที่แบบ บ้าของแบรนด์ ใช้เงินเยอะเกินตัว ดื้อ หัวแข็ง ชอบซื้อของฟุ่มเฟือย
เราเบื่อมากเวลาที่ต้องไปทานข้าวด้วยกัน เพราะแม่เราสนิทกับป้าn มากค่ะ เลยชอบนัดทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ
น้องc คือนางจะชอบอวดสิ่งของนั่นนู่นนี่ให้เราฟัง คือเราไม่ได้อยากรู้เลยเหอะ น่ารำคาญมาก
เราก็ต้องทนๆฟังไปเพราะก็ไม่รู้จะเลี่ยงยังไง แล้วคือป้าn เลี้ยงลูกแบบตามใจมากๆอยากได้อะไรก็ต้องได้ค่ะ
บางทีป้าn มีเงินไม่พอก็ยังต้องไปยืมเงินคนนั้นคนนี้มาซื้อให้ลูก ป้าn เองก็ไม่ได้รวยมากมายเลย แค่พอมีสมบัติเก่า
อีกอย่างต้องทำงานหาเงินเลี้ยงลูกคนเดียวด้วย ลูกก็ดันเรียนอินเตอร์ ใช้ชีวิตหรูหราฟู่ฟ่า บนความยากลำบากของแม่
ขัดใจไม่ได้เลย ใครขัดนาง นางวีน โวยวายค่า ยังกะเด็กทั้งๆที่โตขนาดนี้แล้ว
และสิ่งที่ป้าn เสียใจที่สุดคือวันนั้นเป็นวันที่โรงเรียนของน้องc มีการจัดประชุมผู้ปกครอง
เหล่าบรรดาผู้ปกครองก็ต้องพากันไป แล้วคือแต่ละคนไฮโซมาก แต่ป้าn ก็แต่งตัวไปเหมือนทุกๆวันที่แต่ง อาจจะไม่ได้ไฮโซเหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ
แล้วพอจะกลับบ้านค่ะ นางมาโวยวายกับป้าn ว่าแต่งตัวอะไรไปแบบนั้น บ้านนอกมาก ทำไมไม่เหมือนแม่คนอื่นเลย
เค้าใช้ของแบรนเนม กระเป๋าแพงๆกัน รู้ไหมหนูอายเพื่อนแค่ไหน ที่แม่แต่งตัวแบบนั้นไป
ป้าn ฟัวแล้วร้องไห้เลยค่ะ เค้าโทรมาร้องไห้กับแม่เราว่าโดนลูกว่าประมาณนี้ แล้วแม่เราก็มาเล่าให้เราฟัง
คือเราแบบ เห้ย.. อะไรจะขนาดนี้กัน อยากรู้ว่าเด็กนิสัยแย่ๆแบบนี้ปราบยังไงดีคะ ? เราฟังแล้วสงสารป้าn มากๆเลย
เราคิดว่ามันไม่จำเป็นเลยนะที่ต้องใช้ของแพงๆ ใช้ชีวิตหรูหราเกินฐานะ ของที่ใช้ก็เป็นของนอกกาย ตายไปก็เอาไปไม่ได้
เราควรพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ได้แค่ไหนเอา อยู่อย่างพอเพียงตามพระบรมราโชวาทของพ่อหลวง
เราชอบคำๆนึงมากเลย เค้าบอกเอาไว้ว่า
''ยังไม่รวย อยู่อย่างรวย...จะไม่มีวันรวย ยังไม่จน อยู่อย่างจน...จะไม่มีวันจน''
ปล.ขอแท็กโต๊ะเครื่องแป้งเนื่องจากน่าจะมีคุณผู้หญิงเยอะ
ขอแท็กสยามสแควร์เพราะเด็กๆวัยรุ่นน่าจะเข้ามาอ่านเป็นข้อคิดดีๆได้ค่ะ
หากผิดพลาดประการใดต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เพราะเป็นมือใหม่ เล่นพันทิปได้ไม่นานค่ะ แต่อยากจะแชร์เรื่องราวเท่านั้นเอง
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
อายที่แม่ไม่รวยเท่าคนอื่น
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า คนที่เรารู้จักนี้เป็นเพื่อนของแม่เราเองค่ะ สมมุติชื่อป้า n ป้าเค้ามีลูกสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเราคือน้องเค้าอยู่ม.ปลายขอเรียกว่า น้องcนะคะ
ป้าn เป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะ เนื่องจากเลิกกับสามีมาตั้งแต่น้องcยังเด็กๆ ฐานะทางบ้านของป้า n ก็ถือว่าอยู่ในฐานะค่อนข้างดีแต่ไม่ได้รวยมากมายค่ะ
น้องn นั้นเรียนอยู่โรงเรียนอินเตอร์ค่ะ น้องมีสินัยที่แบบ บ้าของแบรนด์ ใช้เงินเยอะเกินตัว ดื้อ หัวแข็ง ชอบซื้อของฟุ่มเฟือย
เราเบื่อมากเวลาที่ต้องไปทานข้าวด้วยกัน เพราะแม่เราสนิทกับป้าn มากค่ะ เลยชอบนัดทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ
น้องc คือนางจะชอบอวดสิ่งของนั่นนู่นนี่ให้เราฟัง คือเราไม่ได้อยากรู้เลยเหอะ น่ารำคาญมาก
เราก็ต้องทนๆฟังไปเพราะก็ไม่รู้จะเลี่ยงยังไง แล้วคือป้าn เลี้ยงลูกแบบตามใจมากๆอยากได้อะไรก็ต้องได้ค่ะ
บางทีป้าn มีเงินไม่พอก็ยังต้องไปยืมเงินคนนั้นคนนี้มาซื้อให้ลูก ป้าn เองก็ไม่ได้รวยมากมายเลย แค่พอมีสมบัติเก่า
อีกอย่างต้องทำงานหาเงินเลี้ยงลูกคนเดียวด้วย ลูกก็ดันเรียนอินเตอร์ ใช้ชีวิตหรูหราฟู่ฟ่า บนความยากลำบากของแม่
ขัดใจไม่ได้เลย ใครขัดนาง นางวีน โวยวายค่า ยังกะเด็กทั้งๆที่โตขนาดนี้แล้ว
และสิ่งที่ป้าn เสียใจที่สุดคือวันนั้นเป็นวันที่โรงเรียนของน้องc มีการจัดประชุมผู้ปกครอง
เหล่าบรรดาผู้ปกครองก็ต้องพากันไป แล้วคือแต่ละคนไฮโซมาก แต่ป้าn ก็แต่งตัวไปเหมือนทุกๆวันที่แต่ง อาจจะไม่ได้ไฮโซเหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ
แล้วพอจะกลับบ้านค่ะ นางมาโวยวายกับป้าn ว่าแต่งตัวอะไรไปแบบนั้น บ้านนอกมาก ทำไมไม่เหมือนแม่คนอื่นเลย
เค้าใช้ของแบรนเนม กระเป๋าแพงๆกัน รู้ไหมหนูอายเพื่อนแค่ไหน ที่แม่แต่งตัวแบบนั้นไป
ป้าn ฟัวแล้วร้องไห้เลยค่ะ เค้าโทรมาร้องไห้กับแม่เราว่าโดนลูกว่าประมาณนี้ แล้วแม่เราก็มาเล่าให้เราฟัง
คือเราแบบ เห้ย.. อะไรจะขนาดนี้กัน อยากรู้ว่าเด็กนิสัยแย่ๆแบบนี้ปราบยังไงดีคะ ? เราฟังแล้วสงสารป้าn มากๆเลย
เราคิดว่ามันไม่จำเป็นเลยนะที่ต้องใช้ของแพงๆ ใช้ชีวิตหรูหราเกินฐานะ ของที่ใช้ก็เป็นของนอกกาย ตายไปก็เอาไปไม่ได้
เราควรพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ได้แค่ไหนเอา อยู่อย่างพอเพียงตามพระบรมราโชวาทของพ่อหลวง
เราชอบคำๆนึงมากเลย เค้าบอกเอาไว้ว่า
''ยังไม่รวย อยู่อย่างรวย...จะไม่มีวันรวย ยังไม่จน อยู่อย่างจน...จะไม่มีวันจน''
ปล.ขอแท็กโต๊ะเครื่องแป้งเนื่องจากน่าจะมีคุณผู้หญิงเยอะ
ขอแท็กสยามสแควร์เพราะเด็กๆวัยรุ่นน่าจะเข้ามาอ่านเป็นข้อคิดดีๆได้ค่ะ
หากผิดพลาดประการใดต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เพราะเป็นมือใหม่ เล่นพันทิปได้ไม่นานค่ะ แต่อยากจะแชร์เรื่องราวเท่านั้นเอง
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ