ขออภัยด้วยนะครับถ้า tagผิดห้องพึ่งหัดใช้พันทิปครับ
สวัสดีครับ เพื่อนๆชาวพันทิปกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมครับและเป็นกระทู้ที่ทำให้ผมสมัครพันทิปแบบจริงจัง(ส่วนมากจะเข้ามาอ่าน)
เริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะครับคือ เมื่อสัปดาห์ก่อนผมได้เดินทางไปเที่ยวที่สปป.ลาวครับโดยเดินทางไปกับเพื่อนสนิทอีกคน แล้วในวันที่ผมเดินทางไปถึงหลวงพระบาง วันที่07/01/2558(เป็นสถานที่แรกครับที่ผมได้เจอเธอ) ผมและเพื่อนได้ไปติดต่อเกสต์เฮ้าส์แห่งหนึ่งครับน่าจะชื่อ พิไลลัก อยู่ใกล้ๆกับตลาดมืดครับ พี่เจ้าของห้องก็บอกว่างห้องหนึ่งพอดีแล้วก็เป็นคนไทยเหมือนน้องเลยที่จะเช็คเอ้าท์ออกผมเลยติดต่อขอเข้าพักต่อเลย ซึ่งระหว่างเธอและกลุ่มเพื่อนๆมาเช็คเอ้าท์ผมก็ได้สังเกตเห็นเธอ ซึ่งนั่นแหละครับทำให้ปิ๊งเธอขึ้นมาทันที
และพี่เจ้าของที่พักก็บอกว่าลูกค้ากลุ่มนี้จะเดินทางไปวังเวียงต่อ ผมก็อ้อครับ
หลังจากผมท่องเที่ยวที่หลวงพระบางจนเสร็จ คราวนี้ผมก็ได้เริ่มเดินทางไปต่อที่วังเวียงครับ ซึ่งพอมาถึงวังเวียงก็ค่ำแล้วเลยนอนพักคืนหนึ่ง และวันต่อมาวันที่ 09/01/2558 ผมได้ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวบลูลากูน ที่วังเวียงกันซึ่งก็เช่ามอเตอร์ไซค์ขี่ไปกันเลยและเมื่อไปถึงครับ ผมก็ได้เจอเธออีกเป็นครั้งที่2 โดยวันนั้นเท่าที่ผมจำได้ เธอได้ใส่เสื้อที่ฮิตในหมู่นักท่องเที่ยวที่ไปเที่ยวสปป.ลาวครับ(จะเป็นผ้าที่ถักๆเป็นลวดลายคล้ายๆกับที่ทางภาคเหนือเรานิยมใส่ครับ)ส่วนกางเกงก็เป็นขาสั้นสีดำ ตอนนั้นเห็นก็สะกิดเพื่อนละครับว่า เฮ้ยย...คนนี้แหละเจออีกแล้วก้เลยบอกเพื่อนว่าเดี๋ยวเราลองไปทักทายตามประสาคนไทยด้วยกันมั้ย...แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปทักครับ555+ แล้วเราก็นั่งโต๊ะข้างๆกันในโต๊ะม้านั่งที่จัดเตรียมไว้ที่บลูลากูนครับ ก็ได้แค่มองๆเธอบ้างครับฮ่าๆแล้วก็เก็บภาพไปด้วยพอดีถือกล้องไปด้วย แล้วนั่งได้สักพักเธอก็กลับเข้าไปตัวเมืองวังเวียงครับ ซึ่งผมก็กลับเหมือนกัน
และแล้วก็มาถึงวันสุดท้ายที่ผมได้เจอเธอครับ วันที่10/01/2558 นั่นคือเราเจอกันอีกครั้งที่สถานีขนส่งวังเวียงเพื่อรอรถกลับเข้าไปที่อุดรธานีครับ ผมก็บังเอิญได้เจอเธออีกแล้วซึ่งวันนั้นเธอก็ ใส่เสื้อยีนสีฟ้ออกซีดๆนิดนึงครับ กางเกงขายาวเป็นยีนสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวยี่ห้อlacoste ซึ่งเธอและผมได้จองตั๋วรถกลับอุดรธานีไว้รอบเดียวกันครับแล้วตอนที่นั่งบนรถผมกับเธอโดยนั่งเยื้องกันผมอยู่หน้าเธอเธออยู่หลังผมแต่คนละฝั่ง ซึ่งวันนั้นกลับมาถึงอุดรธานีประมาณ17.30น.ครับ แล้วเราก็ลงรถแล้วก็แยกย้ายกันโดยที่ผมยังไม่ได้ทำความรู้จักเลยต้องลองมาพึ่งที่นี่ครับเผื่อจะมีเบาะแส เพราะอย่างน้อยผมก็อยากที่จะรู้จักเธอในฐานะเพื่อนครับผม เพราะผมรู้สึกคนนี้มีไลฟ์สไตล์ที่โดนใจ ทั้งเรื่องการท่องเที่ยว การแต่งตัว ยังไงผมขอความช่วยเหลือไว้ ณที่นี้ด้วยนะครับ
**ผมได้ยินเธอคุยกับเพื่อนเธอว่า กลับไปต้องไปเรียน d8 คือ Architecture design 8 เป็นวิชาของสาขาสถาปัตยกรรมอ่าครับ โดยเห็นว่าได้ออกแบบโรงแรมหรือรีสอร์ต ซึ่งนั่นน่าจะพอรู้ว่าเธอกำลังศึกษาคณะสถาปัตยกรรมเพียงแต่ไม่รู้ว่าเธอเรียนที่ไหนอ่ะครับ ขอบคุณมากครับ
เบาะแสเพิ่มเติม :กระเป๋าเดินทางเธอเป็นแบบถือครับ ใบใหญ่สีแดง
ตามหาความรักที่เกิดขึ้นในความบังเอิญ 3 ครั้งที่สปป.ลาวครับ
สวัสดีครับ เพื่อนๆชาวพันทิปกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมครับและเป็นกระทู้ที่ทำให้ผมสมัครพันทิปแบบจริงจัง(ส่วนมากจะเข้ามาอ่าน)
เริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะครับคือ เมื่อสัปดาห์ก่อนผมได้เดินทางไปเที่ยวที่สปป.ลาวครับโดยเดินทางไปกับเพื่อนสนิทอีกคน แล้วในวันที่ผมเดินทางไปถึงหลวงพระบาง วันที่07/01/2558(เป็นสถานที่แรกครับที่ผมได้เจอเธอ) ผมและเพื่อนได้ไปติดต่อเกสต์เฮ้าส์แห่งหนึ่งครับน่าจะชื่อ พิไลลัก อยู่ใกล้ๆกับตลาดมืดครับ พี่เจ้าของห้องก็บอกว่างห้องหนึ่งพอดีแล้วก็เป็นคนไทยเหมือนน้องเลยที่จะเช็คเอ้าท์ออกผมเลยติดต่อขอเข้าพักต่อเลย ซึ่งระหว่างเธอและกลุ่มเพื่อนๆมาเช็คเอ้าท์ผมก็ได้สังเกตเห็นเธอ ซึ่งนั่นแหละครับทำให้ปิ๊งเธอขึ้นมาทันที
หลังจากผมท่องเที่ยวที่หลวงพระบางจนเสร็จ คราวนี้ผมก็ได้เริ่มเดินทางไปต่อที่วังเวียงครับ ซึ่งพอมาถึงวังเวียงก็ค่ำแล้วเลยนอนพักคืนหนึ่ง และวันต่อมาวันที่ 09/01/2558 ผมได้ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวบลูลากูน ที่วังเวียงกันซึ่งก็เช่ามอเตอร์ไซค์ขี่ไปกันเลยและเมื่อไปถึงครับ ผมก็ได้เจอเธออีกเป็นครั้งที่2 โดยวันนั้นเท่าที่ผมจำได้ เธอได้ใส่เสื้อที่ฮิตในหมู่นักท่องเที่ยวที่ไปเที่ยวสปป.ลาวครับ(จะเป็นผ้าที่ถักๆเป็นลวดลายคล้ายๆกับที่ทางภาคเหนือเรานิยมใส่ครับ)ส่วนกางเกงก็เป็นขาสั้นสีดำ ตอนนั้นเห็นก็สะกิดเพื่อนละครับว่า เฮ้ยย...คนนี้แหละเจออีกแล้วก้เลยบอกเพื่อนว่าเดี๋ยวเราลองไปทักทายตามประสาคนไทยด้วยกันมั้ย...แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปทักครับ555+ แล้วเราก็นั่งโต๊ะข้างๆกันในโต๊ะม้านั่งที่จัดเตรียมไว้ที่บลูลากูนครับ ก็ได้แค่มองๆเธอบ้างครับฮ่าๆแล้วก็เก็บภาพไปด้วยพอดีถือกล้องไปด้วย แล้วนั่งได้สักพักเธอก็กลับเข้าไปตัวเมืองวังเวียงครับ ซึ่งผมก็กลับเหมือนกัน
และแล้วก็มาถึงวันสุดท้ายที่ผมได้เจอเธอครับ วันที่10/01/2558 นั่นคือเราเจอกันอีกครั้งที่สถานีขนส่งวังเวียงเพื่อรอรถกลับเข้าไปที่อุดรธานีครับ ผมก็บังเอิญได้เจอเธออีกแล้วซึ่งวันนั้นเธอก็ ใส่เสื้อยีนสีฟ้ออกซีดๆนิดนึงครับ กางเกงขายาวเป็นยีนสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวยี่ห้อlacoste ซึ่งเธอและผมได้จองตั๋วรถกลับอุดรธานีไว้รอบเดียวกันครับแล้วตอนที่นั่งบนรถผมกับเธอโดยนั่งเยื้องกันผมอยู่หน้าเธอเธออยู่หลังผมแต่คนละฝั่ง ซึ่งวันนั้นกลับมาถึงอุดรธานีประมาณ17.30น.ครับ แล้วเราก็ลงรถแล้วก็แยกย้ายกันโดยที่ผมยังไม่ได้ทำความรู้จักเลยต้องลองมาพึ่งที่นี่ครับเผื่อจะมีเบาะแส เพราะอย่างน้อยผมก็อยากที่จะรู้จักเธอในฐานะเพื่อนครับผม เพราะผมรู้สึกคนนี้มีไลฟ์สไตล์ที่โดนใจ ทั้งเรื่องการท่องเที่ยว การแต่งตัว ยังไงผมขอความช่วยเหลือไว้ ณที่นี้ด้วยนะครับ
**ผมได้ยินเธอคุยกับเพื่อนเธอว่า กลับไปต้องไปเรียน d8 คือ Architecture design 8 เป็นวิชาของสาขาสถาปัตยกรรมอ่าครับ โดยเห็นว่าได้ออกแบบโรงแรมหรือรีสอร์ต ซึ่งนั่นน่าจะพอรู้ว่าเธอกำลังศึกษาคณะสถาปัตยกรรมเพียงแต่ไม่รู้ว่าเธอเรียนที่ไหนอ่ะครับ ขอบคุณมากครับ
เบาะแสเพิ่มเติม :กระเป๋าเดินทางเธอเป็นแบบถือครับ ใบใหญ่สีแดง