คือที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็อยากถามเพื่อนๆคะว่าเคยรู้สึกแปลกแบบนี้มั้ย
เราอยู่ม.6 ซึ่งเราเองเป็นคนที่เฟรนลี่มากพอสมควรมีเพื่อนผู้ชายมากหน่อยเพราะเป็นคนห้าวๆ
ชอบคุยชอบเล่นกันไปทั่ว ออกแนวรั่วๆบ้าง เวลาที่เล่นกันกับเพื่อนก็จะไม่ค่อยถือเนื้อถือตัวกันเท่าไหร่เพราะความที่เราสนิทใจ และคิดไว้ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องไม่ดีเวลาที่หยอกล่อกัน หรือคิดกับมันมากกว่าเพื่อน
เพื่อนเราคนนี้มันก็หน้าตาดีอยู่พอสมควร แต่เป็นคนปากไว น่าตบมาก นิสัยกวน_ีน สุดๆ รู้จักมันมาตั้งแต่ประถม คือสนิทกันจนรู้ไส้รู้พุงกัน
อยู่ห้องเดียวกัน เลิกเรียนก็กลับบ้านพร้อมกัน หรือเวลาที่เราออกไปสังสรรค์กับเพื่อนก็มีมันเป็นคนมารับไปส่งที่บ้านประจำ เวลาที่เราอยากได้อะไรก็ทำท่าอ้อนเหมือนเด็กมันก็จะทำหน้าตาแบบ เฮ้ย เป็นใครอะไรแบบนี้ หรือบางที่มันก็ทำท่ารำคาญเราแบบอยากเดินหนี แต่สุดท้ายมันก็ใจอ่อนซื้อให้อยู่ดี ฮุฮุ ><


เวลาที่มีงานแล้วเราขี้เกียจก็ไปบอกให้มันทำให้บ้าง ตอนแรกมันก็ไม่ยอม แต่อ้อนไปเรื่อยสุดท้ายมันก็ยอมทำงานให้ คือบางทีมันก็เป็นฝ่ายมาขออาศัยเรา 5555555555 จนแอบคิดไม่ได้ว่าที่ยอมทำให้เราเพราะรำคาญหรือใจอ่อน เราเองก็ไม่อยากคิดไปอยู่ฝ่ายเดียว กลัวจะกินแห้ว T^T
แต่บางทีเห็นมันกวนๆหน่อยมันก็มีบางมุมที่น่ารัก อบอุ่นเหมือนกันคะ เช่นเวลาที่เราไม่สบายมันก็จะค่อยตอกย้ำสมน้ำน่า สอบตกก็ซ้ำเติม น่ารักจางงง -///-
ตอนอยู่โรงเรียนช่วงพักเที่ยงมันก็จะไปเล่นกีฬากับเพื่อนๆต่างห้องบ้างเราก็จะอยู่แถวๆนั้น ซึ้งมันเป็นที่ประจำของกลุ่มเรา หรือเวลามันเหนื่อยจากเล่นกีฬาหรือเรียน ร.ด. ก็เรานี่แหละเป็นคนไปซื้อน้ำมาให้ ไม่งั้นมันก็จะชอบมาแย่งเรากินประจำ
วันหนึ่งเราก็หยอกเล่นกันเป็นปกติแต่มันมีจังหวะหนึ่งที่ทำให้เผลอไปสบตากัน จริงๆเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นบ่อยมาก แรกๆก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอมันบ่อยขึ้นก็ทำให้เราใจเต้นแรงบอกไม่ถูกเวลาที่เล่นกับมัน
พักหลังมาก็รู้สึกว่ามันแปลกๆไปคือจะไม่ค่อยได้เล่นกันเหมือนก่อน เราเองก็แอบเป็นห่วงนะจริงๆ เวลาเรียนก็มีแอบมองบ้าง บางครั้งมันก็มองกลับมาบ้าง เราก็ทำเหมือนไม่มีอะไร บางครั้งที่มองมันก็รู้สึกเพลินเหมือนกัน คิดไรไปเรื่อย จนบ้างครั้งก็แอบหวั่นๆอยู่ กลัวจะไม่คิดกับมันแค่เพื่อน
ยิ่งเวลาที่มันใส่เสื้อผ้าสีพื้นเข้มๆ ยิ่งดูดีไปใหญ่ จนทุกวันนี้เริ่มรู้สึกสับสน ไม่แน่ใจกับหัวใจตัวเองแล้วคะตอนนี้

หรือเราอาจจะชอบมันจริงๆ
หรือบางที่มันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้มากเกินไป ?
>>>>> ปล.กระทู้นี้อาจจะไร้สาระสำหรับบางคนนะคะ แต่ก็อยากให้เข้าใจว่ามันเป็นความรู้สึกหนึ่งของชีวิตช่วงวัยรุ่น มันก็ต้องมีโมเม้นแบบนี้เป็นธรรมดา

ไม่แน่ใจว่าเราแอบชอบเพื่อนสนิทหรือป่าว ? ><
เราอยู่ม.6 ซึ่งเราเองเป็นคนที่เฟรนลี่มากพอสมควรมีเพื่อนผู้ชายมากหน่อยเพราะเป็นคนห้าวๆ
ชอบคุยชอบเล่นกันไปทั่ว ออกแนวรั่วๆบ้าง เวลาที่เล่นกันกับเพื่อนก็จะไม่ค่อยถือเนื้อถือตัวกันเท่าไหร่เพราะความที่เราสนิทใจ และคิดไว้ว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องไม่ดีเวลาที่หยอกล่อกัน หรือคิดกับมันมากกว่าเพื่อน
เพื่อนเราคนนี้มันก็หน้าตาดีอยู่พอสมควร แต่เป็นคนปากไว น่าตบมาก นิสัยกวน_ีน สุดๆ รู้จักมันมาตั้งแต่ประถม คือสนิทกันจนรู้ไส้รู้พุงกัน
อยู่ห้องเดียวกัน เลิกเรียนก็กลับบ้านพร้อมกัน หรือเวลาที่เราออกไปสังสรรค์กับเพื่อนก็มีมันเป็นคนมารับไปส่งที่บ้านประจำ เวลาที่เราอยากได้อะไรก็ทำท่าอ้อนเหมือนเด็กมันก็จะทำหน้าตาแบบ เฮ้ย เป็นใครอะไรแบบนี้ หรือบางที่มันก็ทำท่ารำคาญเราแบบอยากเดินหนี แต่สุดท้ายมันก็ใจอ่อนซื้อให้อยู่ดี ฮุฮุ ><
เวลาที่มีงานแล้วเราขี้เกียจก็ไปบอกให้มันทำให้บ้าง ตอนแรกมันก็ไม่ยอม แต่อ้อนไปเรื่อยสุดท้ายมันก็ยอมทำงานให้ คือบางทีมันก็เป็นฝ่ายมาขออาศัยเรา 5555555555 จนแอบคิดไม่ได้ว่าที่ยอมทำให้เราเพราะรำคาญหรือใจอ่อน เราเองก็ไม่อยากคิดไปอยู่ฝ่ายเดียว กลัวจะกินแห้ว T^T
แต่บางทีเห็นมันกวนๆหน่อยมันก็มีบางมุมที่น่ารัก อบอุ่นเหมือนกันคะ เช่นเวลาที่เราไม่สบายมันก็จะค่อยตอกย้ำสมน้ำน่า สอบตกก็ซ้ำเติม น่ารักจางงง -///-
ตอนอยู่โรงเรียนช่วงพักเที่ยงมันก็จะไปเล่นกีฬากับเพื่อนๆต่างห้องบ้างเราก็จะอยู่แถวๆนั้น ซึ้งมันเป็นที่ประจำของกลุ่มเรา หรือเวลามันเหนื่อยจากเล่นกีฬาหรือเรียน ร.ด. ก็เรานี่แหละเป็นคนไปซื้อน้ำมาให้ ไม่งั้นมันก็จะชอบมาแย่งเรากินประจำ
วันหนึ่งเราก็หยอกเล่นกันเป็นปกติแต่มันมีจังหวะหนึ่งที่ทำให้เผลอไปสบตากัน จริงๆเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นบ่อยมาก แรกๆก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอมันบ่อยขึ้นก็ทำให้เราใจเต้นแรงบอกไม่ถูกเวลาที่เล่นกับมัน
พักหลังมาก็รู้สึกว่ามันแปลกๆไปคือจะไม่ค่อยได้เล่นกันเหมือนก่อน เราเองก็แอบเป็นห่วงนะจริงๆ เวลาเรียนก็มีแอบมองบ้าง บางครั้งมันก็มองกลับมาบ้าง เราก็ทำเหมือนไม่มีอะไร บางครั้งที่มองมันก็รู้สึกเพลินเหมือนกัน คิดไรไปเรื่อย จนบ้างครั้งก็แอบหวั่นๆอยู่ กลัวจะไม่คิดกับมันแค่เพื่อน
ยิ่งเวลาที่มันใส่เสื้อผ้าสีพื้นเข้มๆ ยิ่งดูดีไปใหญ่ จนทุกวันนี้เริ่มรู้สึกสับสน ไม่แน่ใจกับหัวใจตัวเองแล้วคะตอนนี้
หรือเราอาจจะชอบมันจริงๆ
หรือบางที่มันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้มากเกินไป ?
>>>>> ปล.กระทู้นี้อาจจะไร้สาระสำหรับบางคนนะคะ แต่ก็อยากให้เข้าใจว่ามันเป็นความรู้สึกหนึ่งของชีวิตช่วงวัยรุ่น มันก็ต้องมีโมเม้นแบบนี้เป็นธรรมดา