เร็วๆนี้อ่านเรื่อง ใน pantip เกี่ยวกับผู้ชายแสนดีที่ครอบครัวฝ่ายชายไม่ดี เลยนึกถึงเรื่องของตัวเอง เลยอยากนำมาแชร์ค่ะ
เราอายุมากกว่าสามี 6 ปี ทางบ้านสามีทั้งครอบครัวไม่ต้อนรับและไม่รับเราในฐานะแฟนของลูกชายเค้าน่ะค่ะ เราคบกันมาสามปีกว่า อยู่ด้วยกันมาประมาณ 2 ปี เพิ่งจดทะเบียนสมรสกันไปได้สักปีเดียวค่ะ ที่น่ากลุ้มใจไม่ใช่เรื่องที่ทางบ้านเค้าไม่โอเคกับเราน่ะค่ะ แต่เป็นเรื่องเค้าที่พยายามเป็นลูกกตัญญู จนบางครั้งทำให้เราคิดว่า ไม่มีเค้าคงจะดีกว่า
เราอายุ 31 ค่ะส่วนสามี 25 ตอนนี้เราซื้อบ้านใหม่อยู่ด้วยกัน ไม่ไกลจากบ้านพ่อแม่เค้าและที่ทำงานเค้ามากนัก ตอนแรกเริ่มคบกันเค้าไม่ได้ทำงานกับบริษัทของที่บ้านค่ะ ก็ดูอะไรๆจะดี แต่ตอนนี้กลับไปทำงานกับที่บ้าน เงินเดือนสามี น้อยกว่าเรา 3 เท่าค่ะ โบนัสเราต่ำๆ ก็ 2 เดือน ของบริษัทสามีไม่มีโบนัส เงินเดือนของเค้าต้องแบ่งไปจ่ายค่าน้ำมันรถ ที่วิ่งงานออฟฟิค ซ่ะเยอะ ( สามีเป็นเซลล์ค่ะ ) โดยทางที่บ้านเค้าเป็นระบบกงสี เค้ามีพี่น้อง 3 คน เราเคยถามเค้าว่าทำไมไม่แยกออกมาทำงานเอง ถ้าแยกออกมารายได้จะมากกว่านี้ หรือน้อยกว่าก็มีสวัสดิการที่พอจุนเจือครอบครัวได้บ้าง อย่างเราเองไม่สบายเข้าโรงพยาบาลไม่ต้องจ่ายสักบาท เค้าตอบว่าเค้าอยากทำให้พ่อแม่สบายใจ ที่มาทำงานใกล้ๆเพราะพ่อแม่จะไม่ได้เป็นห่วงอนาคตเค้ามาก
ฝั่งเราคิดว่า ทางบ้านเค้าไม่รับเราอยู่แล้ว วันนึงมีลูกไปด้วยเงินเดือนสามี ที่ได้ ( บริษัทไม่มีปันผล หรือรายได้อื่นนอกจากเงินเดือนนะค่ะ ) เราจะเลี้ยงลูกยังไง จะเริ่มต้นยังไง นี้แค่เรื่องเงิน เรื่องเวลา ทางบ้านเค้า เวลาจะนัดทานข้าวกัน หรือไปไหนด้วยกัน ไม่เคยมีก่อนหน้า โทรมาปุ๊บให้ไปปั๊บ คุณสามีก็ไม่เคยปฏิเสธไม่ว่าติดํระอะไรกับเราก็ต้องรีบแล่นไปทันที ตอนนี้เราเหนื่อยกับงานมาก เงินเดือนสูงความรับผิดชอบเยอะ แต่ทำทุกอย่างเพื่อสร้างครอบครัว แต่สามีทำทุกอย่างเพื่อให้ พ่อแม่ ตัวเองสบายใจ เราท้อ เหนื่อย อยากเริ่มใหม่ ก่อนที่อะไรจะแย่กว่านี้
อยากระบายค่ะ ใครมีเรื่องหรือเคยเจอสถานการณ์ใกล้กันกับเรา แชร์กันน่ะค่ะ เพื่อเห็นทางออกบ้าง
สามีเด็ก ที่ยังคงยึดติดกับพ่อแม่
เราอายุมากกว่าสามี 6 ปี ทางบ้านสามีทั้งครอบครัวไม่ต้อนรับและไม่รับเราในฐานะแฟนของลูกชายเค้าน่ะค่ะ เราคบกันมาสามปีกว่า อยู่ด้วยกันมาประมาณ 2 ปี เพิ่งจดทะเบียนสมรสกันไปได้สักปีเดียวค่ะ ที่น่ากลุ้มใจไม่ใช่เรื่องที่ทางบ้านเค้าไม่โอเคกับเราน่ะค่ะ แต่เป็นเรื่องเค้าที่พยายามเป็นลูกกตัญญู จนบางครั้งทำให้เราคิดว่า ไม่มีเค้าคงจะดีกว่า
เราอายุ 31 ค่ะส่วนสามี 25 ตอนนี้เราซื้อบ้านใหม่อยู่ด้วยกัน ไม่ไกลจากบ้านพ่อแม่เค้าและที่ทำงานเค้ามากนัก ตอนแรกเริ่มคบกันเค้าไม่ได้ทำงานกับบริษัทของที่บ้านค่ะ ก็ดูอะไรๆจะดี แต่ตอนนี้กลับไปทำงานกับที่บ้าน เงินเดือนสามี น้อยกว่าเรา 3 เท่าค่ะ โบนัสเราต่ำๆ ก็ 2 เดือน ของบริษัทสามีไม่มีโบนัส เงินเดือนของเค้าต้องแบ่งไปจ่ายค่าน้ำมันรถ ที่วิ่งงานออฟฟิค ซ่ะเยอะ ( สามีเป็นเซลล์ค่ะ ) โดยทางที่บ้านเค้าเป็นระบบกงสี เค้ามีพี่น้อง 3 คน เราเคยถามเค้าว่าทำไมไม่แยกออกมาทำงานเอง ถ้าแยกออกมารายได้จะมากกว่านี้ หรือน้อยกว่าก็มีสวัสดิการที่พอจุนเจือครอบครัวได้บ้าง อย่างเราเองไม่สบายเข้าโรงพยาบาลไม่ต้องจ่ายสักบาท เค้าตอบว่าเค้าอยากทำให้พ่อแม่สบายใจ ที่มาทำงานใกล้ๆเพราะพ่อแม่จะไม่ได้เป็นห่วงอนาคตเค้ามาก
ฝั่งเราคิดว่า ทางบ้านเค้าไม่รับเราอยู่แล้ว วันนึงมีลูกไปด้วยเงินเดือนสามี ที่ได้ ( บริษัทไม่มีปันผล หรือรายได้อื่นนอกจากเงินเดือนนะค่ะ ) เราจะเลี้ยงลูกยังไง จะเริ่มต้นยังไง นี้แค่เรื่องเงิน เรื่องเวลา ทางบ้านเค้า เวลาจะนัดทานข้าวกัน หรือไปไหนด้วยกัน ไม่เคยมีก่อนหน้า โทรมาปุ๊บให้ไปปั๊บ คุณสามีก็ไม่เคยปฏิเสธไม่ว่าติดํระอะไรกับเราก็ต้องรีบแล่นไปทันที ตอนนี้เราเหนื่อยกับงานมาก เงินเดือนสูงความรับผิดชอบเยอะ แต่ทำทุกอย่างเพื่อสร้างครอบครัว แต่สามีทำทุกอย่างเพื่อให้ พ่อแม่ ตัวเองสบายใจ เราท้อ เหนื่อย อยากเริ่มใหม่ ก่อนที่อะไรจะแย่กว่านี้
อยากระบายค่ะ ใครมีเรื่องหรือเคยเจอสถานการณ์ใกล้กันกับเรา แชร์กันน่ะค่ะ เพื่อเห็นทางออกบ้าง