สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดประการได้ขออภัยด้วย คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราคบกับแฟน4ปีกว่าเลิกกันจะได้2ปีแล้วตอนนั้นเราคบกันแฟนเราอยู่ม.1เราม.3ตลอดเวลาที่คบกันปีสองปีแรกรักกันมากความรักแบบเด็กๆรักแบบไม่เผื่อแต่เราก็ไม่รู้อะไรมันเกิดกับความรักของเราทั้งสองคนมันอยู่ด้วยกันปล่อยขึ้นก็เริ่มทะเลาะบ่อยขึ้นเช่นกันทะเลาะกันเรื่อยๆจนวันที่เรากันวันนั้นเป็นวันที่13กุมภาพันธ์2556 อยู่ดีๆเค้าก็บอกเราเรื่องแค่เราน้อยใจเค้าที่เค้าพูดถ้าเราทำในสิ่งที่เค้าต้องการไม่ได้เค้าจะไปคนอื่นคือเราแค่น้อยใจแต่สุดท้ายเค้าทิ้งเราไปและเค้าหายไปเลย ทั้งๆที่เราก็ไปง้อเค้าไปหาเค้าที่บ้านเป็นสิบๆรอบแต่เราก็ไม่เคยเจอเค้าเลยเจอแต่แม่เค้าทุกครั้งและแม่เค้าก็พูดเหมือนทุกๆครั้งว่าเค้าไม่อยู่จนเวลาผ่านไปเกือบปีเราก็พยายมลืมเค้าได้แล้ว แล้วเราก็กำลังคุยๆกับคนใหม่แต่อยู่ดีเค้าทักเฟสเรามาคุยกับเราแล้วมาบอกว่าเสียใจทำไมเรามีคนใหม่ได้ง่ายดายทั้งๆที่เค้าก็ยังไม่มีใครสุดท้ายเราก็เลือกเค้าแล้วก็เลิกคุยกับคนใหม่เพื่อที่จะเลือกเค้าแต่เค้ากับมาบอกว่าเค้าไม่ได้อยากให้เรากับมาคบกันนะแต่เราแค่ไม่อยากให้เธอมีใครแล้วเค้าก็หายไปอีกแล้วเวลาผ่านไปอีกประมาณ8-9เดือนคือตอนนั้นเราก็มีแฟนไหม่แล้วนะคบกันได้ประมาณ4เดือนแล้วเค้าก็กับมาอีกมาบอกว่าคิดถึงมาหาเราทั้งๆที่คืนนั้นเรากำลังคุยไลน์กับแฟนไฟม่อย่างรู้สึกดีพอแฟนเก่าทักแชทว่าจะมาหาเราปล่อยแฟนใหม่เราทิ่งให้เค้ารอเป็นหลายๆชั่วโมงโดที่ไม่รู้ว่าเราออกไปหาแฟนเก่าเราคือเรา"เลว"มากใช่ไหม และอีก2วันต่อมาเราเลิกกับแฟนใหม่คือใจจริงเราก็อยากเลิกด้วยเหละแต่บังเอิญเราไปจับได้ว่าแฟนใหม่เราเค้ามีแฟนอยู่แล้วคือเราเป็นชู้เราก็เลยเลิก เราก็โทรหาแฟนเก่าแล้วบอกเรามาว่าอย่าโทรมาอีกเค้าแฟนใหม่แล้วคือนาทีเราล้มทั้งยืนหัวใจแตกสลายมันเจ็บว่าตอนเลิกกันซ่ะอีกแต่เวลามันก็ผ่านมาประมาณ4-5เดือนแล้วแล้วเหมือนแฟนเก่าเราก็กำลังจะโดนแฟนใหม่เค้าทิ้งเหมือนที่เค้าทิ้งเรานั่นเหละ เรื่องทุกอย่างที่เค้าได้ทำกับเรา เราขออโหสิกรรมอย่าได้เวรกรรมต่อกันอีกเลย
2ปีแล้วนะทำไมไม่ลืมคนที่เค้าทิ้งเราไปไม่ได้สักที