สวัสดีครับ วันนี้มีคำถามอยากจะมาปรึกษาเพื่อนๆพันทิปว่ามีวิธีการจัดการอย่างไร ?
กับพวกที่พูดแต่ปาก ด่าแต่คนอื่น ทั้งๆที่ไม่ทำอะไรเลยสักนิด
เรื่องมีอยู่ว่ากลุ่มในห้องจขกท.จะแบ่งเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ กลุ่มเด็กผช.(เรียน) กลุ่มจขกท.(นั่งหน้าห้องเรียนบ้างเล่นบ้าง) กลุ่มเด็กผญ.ติ๋มๆ กลุ่มผช.หลังห้อง ( เรียนบ้างเล่นบ้างครับ ไม่มีปัญหาอะไร พูดง่าย ) กลุ่มผู้หญิงหลังห้อง คือปีนี้เป็นปีสุดท้ายของห้องที่จะได้อยู่ด้วยกัน และเป็นงานแสดงวันรอบกองไฟ
ทุกห้องต้องจัดเตรียมการแสดงไป คือจขกท.ก็ตักเตรียมโชว์ที่จะแสดง เสื้อห้องอย่างดี จขกท.รวมกลุ่มกันคิดงาน คิดอะไร คือเราเป็นคนที่ถ้ามีไรพูดตรงๆ จะให้ใครช่วยไร เราจะบอกเลยเพราะถือว่าเป็นส่วนรวมครับ
เราคิดลายเสื้อ คิดโชว์ไปเสนอเพื่อนๆ ไม่มีใครสนใจครับ เลยจำใจต้องเอาเลยตามเลย ปรากฎว่ามีปัญหากับเพื่อนในห้องที่แม่เป็นคนทำเสื้อ เราพยายามใจเย็นมากแต่คือปกติจะโมโหร้ายสุด ๆ อารมณ์แรง พูดดีๆเราก็แล้วแต่ แต่ผลงานที่เขาทำออกมาถือว่าดีมาก แต่มีบางจุดที่เราก็ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่
เลยไม่กล้าทวงติงเพราะส่งสกรีนไปแล้วด้วย เสื้อได้ในราคาที่ถูกมากเลยครับ 200 บาทหักลบค่าเสื้อค่าสกรีนแล้วเพื่อนที่บ้านรับทำ ขาดทุนไปอีกนะครับเข้าเนื้อตัวเองล้วน ๆ เรื่องนี้ยังไม่มีปัญหาครับ เราก็ได้แต่รอเสื้อไป
เรานัดซ้อมโชว์การแสดงกัน นัดขอในเวลาเรียนนี่ล่ะเพราะว่าถือว่าทุกคนมาเรียนครบจะได้ชี้แจงงาน หน้าที่ที่ทุกคนต้องทำ มีเพื่อนผช.คนหนึ่งฮ่ะ(รายแรกที่ไม่ทำไรเอาแต่สั่ง ) นามว่า เอ ล่ะกันครับ เอนี่ไม่ค่อยทำไรในห้องหรอกครับ มาเรียนเหมือนไม่มา แต่คือเราก็สนิทกับเอพอสมควรในระดับหนึ่ง แต่พักหลังเอแปลกไปเราเลยห่างไม่คุยไม่ยุ่ง พูดขึ้นมากลางคันตอนที่เรากำลังแจงงานให้เพื่อน เนื้อความประมาณว่า
'' อยากเต้นเพลงมันส์ ให้ทุกคนเต้นด้วยกัน ใช้เวลาด้วยกันมากทีุ่สดเพราะเป็นปีสุดท้าย ไม่ต้องไปสนใจกฎมัน '' ขึ้นเสียงใส่เรากลางที่ประชุม เราตอบกลับใจเย็นมาก
'' แล้วแต่แกเสนอมาเลย ถ้าเพื่อนยอมรับมากกว่าครึ่งห้อง ก็คือว่าเอาไอเดียแก ''
มันก็เถียงไฟไหม้มากครับ เราตอนนั้นสติดี + ใจเย็นด้วย เราเลยบอกว่า '' งั้นแล้วแต่เอาที่สะดวก และสบายใจล่ะกัน ''
มันก็เรียกไปเคลียครับเราก็ ตกลงโชว์เรียบร้อย แต่เราก็ยังสงสัยว่า ที่บอกว่าอยากให้สนุกด้วยกันทั้งหมด คืองานเขาก็กำหนดธีมมาให้ แล้วสนุกอะไรทั้งๆทีไม่เคยมาเรียนก็ไม่เคยเข้าสักนิด แถมยังมาถามเรื่องเสื้อว่าใส่ตราสถาบันได้ไหม เราเลยย้อนกลับว่า '' แล้วตอนเพื่อนเขาอยู่กัน อยู่ป่ะ '' มันก็เงียบนะครับ แต่เรื่องจบลงด้วยดี คือเคลียเข้าใจง่าย เพราะว่าชายชายด้วยกันแล้วก็สนิทกันด้วย
ปัญหาที่ 2 เกิดขึ้นสดๆเลยครับเมื่อเย็นนี้ คือวันนี้ประชุมผปค. ทางคนที่ทำเสื้อจะเอาเสื้อมาแจกวันจันทร์ก็ชี้แจงไรเรียบร้อยครับ เราก็มาพร้อมแม่ มาเอาเสื้อด้วย นั่งรอแม่ประชุม เราก็อยู่กับกลุ่มเพื่อนครับ เชื่อไหมครับเสื้อ หนักมากแบกใส่ถุงใหญ่ วิ่งขึ้นบันไดมาแจกเพื่อน ต้องบอกเลยนะครับว่า เธอคนนี้คิดลายเอง แม่เธอมีอาชีพสกรีนเสื้ออยู่แล้วด้วย เธอเลยรับหน้าที่นี้ไปเต็ม ๆ แล้วเธอก็แจ้งอาจารย์ว่าเดี๋ยวขอแจกเสื้อให้ผปค.ฝากให้ลูก จะได้ซักใส่เข้าค่ายทัน ผปค.บางคนไม่มาแต่ลูกมาก็ได้เสื้อ ผปค.ได้เสื้อกันเกือบหมด แต่มีบางคนที่ไม่ได้ครับ วันนี้กลับบ้านมาผมเปิดอ่านไลน์ มีข้อความประมาณว่า
'' เสื้อทำไมยังไม่ได้ ผปค.มาทำไมไม่แจกให้ ไม่รู้ล่ะซักรีดให้เรียบร้อยให้คุ้มกับ 200 ที่ จ่ายไปด้วยสัด ''
เราอ่านแล้วก็โมโหแทนเธอคนทำเสื้อห้องเลย คือเธอทำทุกอย่างมากแล้วมาเจอแบบนี้มันถูกหรอ ผมไม่ชอบลายเสื้อ แต่ก็ไม่ได้ติงไรเธอเพราะรู้ว่าเธอคงเหนื่อย จากนั้นเราไปส่องทวีตเตอร์ของเจ้าตัวที่พูดถึงเสื้อห้อง
'' เสื้อห้องลายก็เสี่ยว ยังให้ใส่เหม็นๆอีก ''
เรานี่เออทำดีเนอะ คนทำดีกลับโดนด่า คนไม่ทำไรเลยกลับด่าคนอื่น ไม่ว่าจะวีนโมโหอะไรมาก็ตาม ที่ไม่ได้เสื้อก็ไม่ควรทำแบบนี้กับเพื่อนถูกไหมครับ
ใจเขาใจเรา ผปค.ก็กลับบ้านกันไวมากจนไม่ทันแจกเสื้อ
คือเราเข้าใจความรู้สึกทั้งฝั่งคนที่ด่าคนทำเสื้อ กับ คนทำเสื้อ
แต่จะมีวิธีแก้ปัญหายังไงครับ เราเข้าไปถามคนทำเสื้อตรๆงเขากก็บอกว่าเหนื่อยมากท้อแล้ว
พอจะมีวิธีแก้ปัญหายังไงดีครับ หรือปล่อยให้เรื่องเลยตามเลย
ทำยังไงดีกับเพื่อนที่ไม่ทำอะไรเลยแล้วเอาแต่ด่าคนอื่น ?
กับพวกที่พูดแต่ปาก ด่าแต่คนอื่น ทั้งๆที่ไม่ทำอะไรเลยสักนิด
เรื่องมีอยู่ว่ากลุ่มในห้องจขกท.จะแบ่งเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ กลุ่มเด็กผช.(เรียน) กลุ่มจขกท.(นั่งหน้าห้องเรียนบ้างเล่นบ้าง) กลุ่มเด็กผญ.ติ๋มๆ กลุ่มผช.หลังห้อง ( เรียนบ้างเล่นบ้างครับ ไม่มีปัญหาอะไร พูดง่าย ) กลุ่มผู้หญิงหลังห้อง คือปีนี้เป็นปีสุดท้ายของห้องที่จะได้อยู่ด้วยกัน และเป็นงานแสดงวันรอบกองไฟ
ทุกห้องต้องจัดเตรียมการแสดงไป คือจขกท.ก็ตักเตรียมโชว์ที่จะแสดง เสื้อห้องอย่างดี จขกท.รวมกลุ่มกันคิดงาน คิดอะไร คือเราเป็นคนที่ถ้ามีไรพูดตรงๆ จะให้ใครช่วยไร เราจะบอกเลยเพราะถือว่าเป็นส่วนรวมครับ
เราคิดลายเสื้อ คิดโชว์ไปเสนอเพื่อนๆ ไม่มีใครสนใจครับ เลยจำใจต้องเอาเลยตามเลย ปรากฎว่ามีปัญหากับเพื่อนในห้องที่แม่เป็นคนทำเสื้อ เราพยายามใจเย็นมากแต่คือปกติจะโมโหร้ายสุด ๆ อารมณ์แรง พูดดีๆเราก็แล้วแต่ แต่ผลงานที่เขาทำออกมาถือว่าดีมาก แต่มีบางจุดที่เราก็ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่
เลยไม่กล้าทวงติงเพราะส่งสกรีนไปแล้วด้วย เสื้อได้ในราคาที่ถูกมากเลยครับ 200 บาทหักลบค่าเสื้อค่าสกรีนแล้วเพื่อนที่บ้านรับทำ ขาดทุนไปอีกนะครับเข้าเนื้อตัวเองล้วน ๆ เรื่องนี้ยังไม่มีปัญหาครับ เราก็ได้แต่รอเสื้อไป
เรานัดซ้อมโชว์การแสดงกัน นัดขอในเวลาเรียนนี่ล่ะเพราะว่าถือว่าทุกคนมาเรียนครบจะได้ชี้แจงงาน หน้าที่ที่ทุกคนต้องทำ มีเพื่อนผช.คนหนึ่งฮ่ะ(รายแรกที่ไม่ทำไรเอาแต่สั่ง ) นามว่า เอ ล่ะกันครับ เอนี่ไม่ค่อยทำไรในห้องหรอกครับ มาเรียนเหมือนไม่มา แต่คือเราก็สนิทกับเอพอสมควรในระดับหนึ่ง แต่พักหลังเอแปลกไปเราเลยห่างไม่คุยไม่ยุ่ง พูดขึ้นมากลางคันตอนที่เรากำลังแจงงานให้เพื่อน เนื้อความประมาณว่า
'' อยากเต้นเพลงมันส์ ให้ทุกคนเต้นด้วยกัน ใช้เวลาด้วยกันมากทีุ่สดเพราะเป็นปีสุดท้าย ไม่ต้องไปสนใจกฎมัน '' ขึ้นเสียงใส่เรากลางที่ประชุม เราตอบกลับใจเย็นมาก
'' แล้วแต่แกเสนอมาเลย ถ้าเพื่อนยอมรับมากกว่าครึ่งห้อง ก็คือว่าเอาไอเดียแก ''
มันก็เถียงไฟไหม้มากครับ เราตอนนั้นสติดี + ใจเย็นด้วย เราเลยบอกว่า '' งั้นแล้วแต่เอาที่สะดวก และสบายใจล่ะกัน ''
มันก็เรียกไปเคลียครับเราก็ ตกลงโชว์เรียบร้อย แต่เราก็ยังสงสัยว่า ที่บอกว่าอยากให้สนุกด้วยกันทั้งหมด คืองานเขาก็กำหนดธีมมาให้ แล้วสนุกอะไรทั้งๆทีไม่เคยมาเรียนก็ไม่เคยเข้าสักนิด แถมยังมาถามเรื่องเสื้อว่าใส่ตราสถาบันได้ไหม เราเลยย้อนกลับว่า '' แล้วตอนเพื่อนเขาอยู่กัน อยู่ป่ะ '' มันก็เงียบนะครับ แต่เรื่องจบลงด้วยดี คือเคลียเข้าใจง่าย เพราะว่าชายชายด้วยกันแล้วก็สนิทกันด้วย
ปัญหาที่ 2 เกิดขึ้นสดๆเลยครับเมื่อเย็นนี้ คือวันนี้ประชุมผปค. ทางคนที่ทำเสื้อจะเอาเสื้อมาแจกวันจันทร์ก็ชี้แจงไรเรียบร้อยครับ เราก็มาพร้อมแม่ มาเอาเสื้อด้วย นั่งรอแม่ประชุม เราก็อยู่กับกลุ่มเพื่อนครับ เชื่อไหมครับเสื้อ หนักมากแบกใส่ถุงใหญ่ วิ่งขึ้นบันไดมาแจกเพื่อน ต้องบอกเลยนะครับว่า เธอคนนี้คิดลายเอง แม่เธอมีอาชีพสกรีนเสื้ออยู่แล้วด้วย เธอเลยรับหน้าที่นี้ไปเต็ม ๆ แล้วเธอก็แจ้งอาจารย์ว่าเดี๋ยวขอแจกเสื้อให้ผปค.ฝากให้ลูก จะได้ซักใส่เข้าค่ายทัน ผปค.บางคนไม่มาแต่ลูกมาก็ได้เสื้อ ผปค.ได้เสื้อกันเกือบหมด แต่มีบางคนที่ไม่ได้ครับ วันนี้กลับบ้านมาผมเปิดอ่านไลน์ มีข้อความประมาณว่า
'' เสื้อทำไมยังไม่ได้ ผปค.มาทำไมไม่แจกให้ ไม่รู้ล่ะซักรีดให้เรียบร้อยให้คุ้มกับ 200 ที่ จ่ายไปด้วยสัด ''
เราอ่านแล้วก็โมโหแทนเธอคนทำเสื้อห้องเลย คือเธอทำทุกอย่างมากแล้วมาเจอแบบนี้มันถูกหรอ ผมไม่ชอบลายเสื้อ แต่ก็ไม่ได้ติงไรเธอเพราะรู้ว่าเธอคงเหนื่อย จากนั้นเราไปส่องทวีตเตอร์ของเจ้าตัวที่พูดถึงเสื้อห้อง
'' เสื้อห้องลายก็เสี่ยว ยังให้ใส่เหม็นๆอีก ''
เรานี่เออทำดีเนอะ คนทำดีกลับโดนด่า คนไม่ทำไรเลยกลับด่าคนอื่น ไม่ว่าจะวีนโมโหอะไรมาก็ตาม ที่ไม่ได้เสื้อก็ไม่ควรทำแบบนี้กับเพื่อนถูกไหมครับ
ใจเขาใจเรา ผปค.ก็กลับบ้านกันไวมากจนไม่ทันแจกเสื้อ
คือเราเข้าใจความรู้สึกทั้งฝั่งคนที่ด่าคนทำเสื้อ กับ คนทำเสื้อ
แต่จะมีวิธีแก้ปัญหายังไงครับ เราเข้าไปถามคนทำเสื้อตรๆงเขากก็บอกว่าเหนื่อยมากท้อแล้ว
พอจะมีวิธีแก้ปัญหายังไงดีครับ หรือปล่อยให้เรื่องเลยตามเลย