เศร้าจนร้องไห้ไม่ออกล่ะ. มันซับซ้อนยาวนาน เราไม่รู้จะทำอย่างไนกับชีวิตแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่า....
เมื่ออดีตย้อนไปเกือบ20ปีที่แล้ว เราคบหากับเพื่อนในฐานะแฟนที่รักกันมาก เราดีต่อกันตลอดมา แต่...เรารับรู้กัน2คน เราทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเราเป็นเพื่อนกัน เราทำธุรกิจร่วมกันทุกอย่างไปได้ดีมากจนผ่านไปเกือบ 10 ปี ธุรกิจล้มละลาย เราต่างหมดตัว เรา2คนหนีไปอยู่ต่างประเทศหวังว่าเราจะเป็นที่พึ่งของกันและกัน แต่...ต่างคนต่างเครียด เค้ามีคนใหม่และเดินจากไปชีวิตเรา เสียใจอย่างที่สุด เคว้งคว้างอยู่ต่างแดนผจญกับปัญหาลำพัง บอกได้เลยว่าที่สุดแล้ว
เราดิ้นรนหาเงินจนได้กลับเมืองไทย เพื่อนยังไม่กลับเพราะผู้หญิงของเค้า ขอให้เราช่วยหลายเรื่องเพราะหนีวีซ่า ไม่มีเงิน มีคดีเช็ค (ธุรกิจที่ทำด้วยกัน) เราช่วยเหลือจนเค้าได้กลับมาเมืองไทยอย่างปลอดภัย เราติดต่อกันห่างๆ สักหนึ่งปี เราก้อเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันในฐานะเพื่อนตามข้อตกลงโดยที่เราอยู่คนละจังหวัดบ่อยขึ้น พร้อมๆกับเริ่มทำธุรกิจร่วมกันใหม่ในจังหวัดที่เค้าอยู่
4-5 ปีผ่านไป ธุรกิจไปได้ดี เรามีเหตุออกจากงานที่กรุงเทพ และเลิกกับแฟน(ผู้ชาย) เราก้อเคว้งคว้างอยู่พักหนึ่ง เพื่อนชวนเรามาอยู่ต่างจังหวัดด้วยกัน บอกว่าเราจะเป็นเพื่อนดูแลกันไปจนแก่เฒ่า ไม่ทิ้งกัน เรา2คนมั่นใจว่า เราไม่ได้คิดเกินกว่านี้ จึงตัดสินใจย้ายไปต่างจังหวัด ทำงานด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกที่ในฐานะเพื่อน-หุ้นส่วน เพราะเราต่างไม่มีใคร ก้อมีความสุขแบบคนโสด2คนอยู่เป็นเพื่อนกัน
เรามีชีวิตที่ใช้เงินกระเป๋าเดียวกัน ใช้รถคันเดียว เที่ยวและทำงานด้วยกัน ช๊อปปิ้ง รวมทั้งซื้อทรัพย์สินในนามบริษัท ดูเหมือนเราแยกกันไม่ออก ชีวิตมันพัวพันกันทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นนอน จนแยกกันเข้าห้องนอนของใครของมัน หรือบางทีก้อหลับคาโซฟาอยู่ด้วยกัน เราใช้ชีวิตแบบนี้จนถึงวันนี้เข้าปีที่ 5 แล้ว
ในที่สุดก้อเกิดเรื่อง...เมื่อธันวาคม 57 เพื่อนกลับไปคบหาอดีตแฟนสมัยเรียน ทำเอาเคว้งคว้างกระทันหัน จัดการชีวิตไม่ถูกเลย เศร้าสุด น้อยใจสุด จนเพื่อนพยายามจัดการหลายอย่างให้เราแยกไปอย่างสะดวกสบาย เริ่มด้วยการซื้อรถยนต์อีกคันให้เราใช้เป็นส่วนตัว แต่...เราทะเลาะกันทุกวัน เพื่อนหนีหน้าเรา ไปทำงานคนเดียว-ไปกะแฟนบ้าง (แทนที่จะเป็นเรา) เหมือนถูกทิ้ง เหมือนถูกแย่งเพื่อนไปกระทันหัน จิตตก
กังวลทุกอย่าง เพราะชีวิตเราพึ่งพาเค้าทุกเรื่อง ทั้งงาน ทั้งธุรกิจ ทั้งความรู้สึก(เพื่อนสนิทคนเดียว เป็นหุ้นส่วน เป็นคนหาเลี้ยงเรา)
อยู่ก้อเศร้า จะจากไป ก้อกังวลว่าจะยิ่งห่างเหินไปกว่านี้ อาจมีผลกับธุรกิจที่มีร่วมกัน ไหนจะทรัพย์สิน บ้าน รถ ที่มีร่วมกัน
เพื่อนก้อยืนยันหนักแน่น เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อน ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม
ทำไมเศร้าใจขนาดนี้
เพื่อนสนิททิ้งไปมีแฟน เสียใจ มึดทุกทางเลย
เรื่องมีอยู่ว่า....
เมื่ออดีตย้อนไปเกือบ20ปีที่แล้ว เราคบหากับเพื่อนในฐานะแฟนที่รักกันมาก เราดีต่อกันตลอดมา แต่...เรารับรู้กัน2คน เราทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเราเป็นเพื่อนกัน เราทำธุรกิจร่วมกันทุกอย่างไปได้ดีมากจนผ่านไปเกือบ 10 ปี ธุรกิจล้มละลาย เราต่างหมดตัว เรา2คนหนีไปอยู่ต่างประเทศหวังว่าเราจะเป็นที่พึ่งของกันและกัน แต่...ต่างคนต่างเครียด เค้ามีคนใหม่และเดินจากไปชีวิตเรา เสียใจอย่างที่สุด เคว้งคว้างอยู่ต่างแดนผจญกับปัญหาลำพัง บอกได้เลยว่าที่สุดแล้ว
เราดิ้นรนหาเงินจนได้กลับเมืองไทย เพื่อนยังไม่กลับเพราะผู้หญิงของเค้า ขอให้เราช่วยหลายเรื่องเพราะหนีวีซ่า ไม่มีเงิน มีคดีเช็ค (ธุรกิจที่ทำด้วยกัน) เราช่วยเหลือจนเค้าได้กลับมาเมืองไทยอย่างปลอดภัย เราติดต่อกันห่างๆ สักหนึ่งปี เราก้อเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันในฐานะเพื่อนตามข้อตกลงโดยที่เราอยู่คนละจังหวัดบ่อยขึ้น พร้อมๆกับเริ่มทำธุรกิจร่วมกันใหม่ในจังหวัดที่เค้าอยู่
4-5 ปีผ่านไป ธุรกิจไปได้ดี เรามีเหตุออกจากงานที่กรุงเทพ และเลิกกับแฟน(ผู้ชาย) เราก้อเคว้งคว้างอยู่พักหนึ่ง เพื่อนชวนเรามาอยู่ต่างจังหวัดด้วยกัน บอกว่าเราจะเป็นเพื่อนดูแลกันไปจนแก่เฒ่า ไม่ทิ้งกัน เรา2คนมั่นใจว่า เราไม่ได้คิดเกินกว่านี้ จึงตัดสินใจย้ายไปต่างจังหวัด ทำงานด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกที่ในฐานะเพื่อน-หุ้นส่วน เพราะเราต่างไม่มีใคร ก้อมีความสุขแบบคนโสด2คนอยู่เป็นเพื่อนกัน
เรามีชีวิตที่ใช้เงินกระเป๋าเดียวกัน ใช้รถคันเดียว เที่ยวและทำงานด้วยกัน ช๊อปปิ้ง รวมทั้งซื้อทรัพย์สินในนามบริษัท ดูเหมือนเราแยกกันไม่ออก ชีวิตมันพัวพันกันทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นนอน จนแยกกันเข้าห้องนอนของใครของมัน หรือบางทีก้อหลับคาโซฟาอยู่ด้วยกัน เราใช้ชีวิตแบบนี้จนถึงวันนี้เข้าปีที่ 5 แล้ว
ในที่สุดก้อเกิดเรื่อง...เมื่อธันวาคม 57 เพื่อนกลับไปคบหาอดีตแฟนสมัยเรียน ทำเอาเคว้งคว้างกระทันหัน จัดการชีวิตไม่ถูกเลย เศร้าสุด น้อยใจสุด จนเพื่อนพยายามจัดการหลายอย่างให้เราแยกไปอย่างสะดวกสบาย เริ่มด้วยการซื้อรถยนต์อีกคันให้เราใช้เป็นส่วนตัว แต่...เราทะเลาะกันทุกวัน เพื่อนหนีหน้าเรา ไปทำงานคนเดียว-ไปกะแฟนบ้าง (แทนที่จะเป็นเรา) เหมือนถูกทิ้ง เหมือนถูกแย่งเพื่อนไปกระทันหัน จิตตก
กังวลทุกอย่าง เพราะชีวิตเราพึ่งพาเค้าทุกเรื่อง ทั้งงาน ทั้งธุรกิจ ทั้งความรู้สึก(เพื่อนสนิทคนเดียว เป็นหุ้นส่วน เป็นคนหาเลี้ยงเรา)
อยู่ก้อเศร้า จะจากไป ก้อกังวลว่าจะยิ่งห่างเหินไปกว่านี้ อาจมีผลกับธุรกิจที่มีร่วมกัน ไหนจะทรัพย์สิน บ้าน รถ ที่มีร่วมกัน
เพื่อนก้อยืนยันหนักแน่น เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อน ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม
ทำไมเศร้าใจขนาดนี้