คือ... เรื่องมันมีอยู่ว่า
....เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ เค้าเป็นญาติฝั่งภรรยาใหม่ของพ่อเรา. นานๆเราจะเจอกันที แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆไม่เหมือนเพื่อนคนอื่น รู้สึก หึง หวง เขิน อาย พอโตขึ้น ความรู้สึกมันก็ยิ่งเปลี่ยน เหมือนคนมีใจให้กันแต่ไม่กล้าบอกไม่กล้าพูด เวลาเค้ามีใคร เราก็หึงนะ พอเวลามีคนมาจีบเราเค้าก็หวง ทำท่าทางแบบไม่พอใจงอนไปซะดื้อๆ แต่เรารู้ดีว่ามันไม่สามารถเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นได้ วันเกิดเราเค้าก็จำได้แม่น ไม่เคยโทรติดต่อกัน เงียบกันไป เจอหน้าถึงได้พูดคุยกัน คอยดูแลเราตลอด เจ็บขาก็ประคอง ก็ทายาให้ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น เค้าก็ทำตัวเฉยๆ พอเวลาอยู่กัน2คน ทุกอย่างมันเปลี่ยนหมด ดูแลตลอดปกป้องตลอด
.....จนกระทั่ง ปีใหม่ที่ผ่านมา. เรามาเจอกันอีกครั้ง ก็ฉลองปีใหม่ตั้งวงกันตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมตรงที่เราโตขึ้นกันมากจนไม่สามารถวิ่งไล่แกล้งกันได้เหมือนที่ผ่านมา เพื่อนๆคนอื่นก็แยกย้ายมีครอบครัวกันหมด เหลือเรา2คน กับรุ่นน้องที่โตทัน จนเราคิดว่าเราแก่ไปซะหละ
ยิ่งดึก ยิ่งมืด ยิ่งเมา ...บนภูเขา หนาวๆตอนปีใหม่ อากาศบนบ้านไร่ดีเว่อร์ วันนั้นพ่อไม่อยู่บ้านซะด้วย กะเมาเลย 555
แต่เป็นคนนิสัยไม่ดี ขี้น้อยใจ พอไม่มีใครสนใจก็งอลล เลยขอตัวกลับบ้าน บอกน้า(ภรรยาพ่อ)ว่าไปนอนหละนะ....
ก็เดินขึ้นเขาไปสัก100เมตร ไม่มีแสงไฟใดๆ นอกจากพระจันทร์ วันนี้พระจันทร์เต็มดวงสว่างไปทั่วเขา
---เดินขึ้นมาถึงบ้าน ก็ไปเข้าห้องน้ำ ที่อยู่นอกตัวบ้าน น้องเรานอนอยู่ข้างใน
....ล้างหน้า ล้างตา เสร็จ------ เปิดประตูออกมา. ในความมืด ตกใจแทบกรี๊ด เพื่อนเรามายืนรอหน้าประตู !!!!!
------จะมาต่อนะคะ
เพื่อน แต่ไม่เหมือนเพื่อน!!
....เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ เค้าเป็นญาติฝั่งภรรยาใหม่ของพ่อเรา. นานๆเราจะเจอกันที แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆไม่เหมือนเพื่อนคนอื่น รู้สึก หึง หวง เขิน อาย พอโตขึ้น ความรู้สึกมันก็ยิ่งเปลี่ยน เหมือนคนมีใจให้กันแต่ไม่กล้าบอกไม่กล้าพูด เวลาเค้ามีใคร เราก็หึงนะ พอเวลามีคนมาจีบเราเค้าก็หวง ทำท่าทางแบบไม่พอใจงอนไปซะดื้อๆ แต่เรารู้ดีว่ามันไม่สามารถเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นได้ วันเกิดเราเค้าก็จำได้แม่น ไม่เคยโทรติดต่อกัน เงียบกันไป เจอหน้าถึงได้พูดคุยกัน คอยดูแลเราตลอด เจ็บขาก็ประคอง ก็ทายาให้ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น เค้าก็ทำตัวเฉยๆ พอเวลาอยู่กัน2คน ทุกอย่างมันเปลี่ยนหมด ดูแลตลอดปกป้องตลอด
.....จนกระทั่ง ปีใหม่ที่ผ่านมา. เรามาเจอกันอีกครั้ง ก็ฉลองปีใหม่ตั้งวงกันตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมตรงที่เราโตขึ้นกันมากจนไม่สามารถวิ่งไล่แกล้งกันได้เหมือนที่ผ่านมา เพื่อนๆคนอื่นก็แยกย้ายมีครอบครัวกันหมด เหลือเรา2คน กับรุ่นน้องที่โตทัน จนเราคิดว่าเราแก่ไปซะหละ
ยิ่งดึก ยิ่งมืด ยิ่งเมา ...บนภูเขา หนาวๆตอนปีใหม่ อากาศบนบ้านไร่ดีเว่อร์ วันนั้นพ่อไม่อยู่บ้านซะด้วย กะเมาเลย 555
แต่เป็นคนนิสัยไม่ดี ขี้น้อยใจ พอไม่มีใครสนใจก็งอลล เลยขอตัวกลับบ้าน บอกน้า(ภรรยาพ่อ)ว่าไปนอนหละนะ....
ก็เดินขึ้นเขาไปสัก100เมตร ไม่มีแสงไฟใดๆ นอกจากพระจันทร์ วันนี้พระจันทร์เต็มดวงสว่างไปทั่วเขา
---เดินขึ้นมาถึงบ้าน ก็ไปเข้าห้องน้ำ ที่อยู่นอกตัวบ้าน น้องเรานอนอยู่ข้างใน
....ล้างหน้า ล้างตา เสร็จ------ เปิดประตูออกมา. ในความมืด ตกใจแทบกรี๊ด เพื่อนเรามายืนรอหน้าประตู !!!!!
------จะมาต่อนะคะ