เรียนอะไรดีคะ ชอบหมดทุกอย่างเลย

เราเคยเลือกคณะป.ตรีมาแล้ว ตอนนั้น เลือกสาขาที่ตั้งใจจะเรียน คือไม่สนเลยว่า ถนัดไหม ชอบจริงๆไหม เข้ากับเราไหม
คือไม่รู้รายละเอียดเลยว่า เข้าไปแล้วต้องเจออะไรบ้าง มีแต่ความตั้งใจที่แน่วแน่มาก
สุดท้ายก็สอบติด แต่พอเข้าไปเรียนแล้ว ไม่มีความถนัดเลย เรียนแล้วเครียดมาก แต่ถามว่าเสียดายไหม ก็ไม่เชิง เพราะ ก็เป็นวิชาชีพที่ดี

ตอนนี้กำลังคิดจะเรียนปริญญาตรีใบที่สอง เราเลยคิดรอบคอบมากขึ้นแบบผู้ใหญ่
อย่างแรกเราเข้าไปในเว็บของมหาลัยที่เราสนใจ แล้วดูทุกสาขาที่เปิดสอน ค่อยๆไล่ไป แล้วถามตัวเองว่า ชอบไหม สนใจไหม ถนัดไหม ถ้าว่างก็เข้าไปดูเลยว่า แต่ละคณะแต่ละสาขาต้องเรียนวิชาอะไรบ้าง ถ้ามีวิชาที่ไม่ถนัดเยอะ ก็ปล่อยผ่าน ถ้ามีวิชาที่ชอบเยอะหรือถนัดเยอะก็แสดงว่า สาขานั้นน่าจะเหมาะกับตัวเรา

1. บางสาขา ไม่ถนัดเลย แต่ชอบหรือสนใจ เราก็ไม่เลือก เพราะเราไม่อยากกลับไปซ้ำรอยเดิมอีก ถ้าสนใจไว้ไปหาอ่านเองที่หลัง
2. บางสาขาชอบนะ สนใจ แต่คิดไปถึงว่าต้องทุ่มเทด้านนี้ไปตลอดชีวิต ก็ยังไม่ใช่ สรุปคือ ชอบ แต่ยังไม่ได้คิดจะรักและทุ่มเทกับมัน
3. บางสาขา ชอบ สนใจ แต่ไม่รู้ว่าถนัดรึเปล่า แต่ว่ามีประโยชน์กับเราในด้านการงาน เราก็จะเก็บไว้ในใจก่อน
4. บางสาขา ชอบ สนใจ ถนัด ทำได้ดี มีประโยชน์กับอาชีพในอนาคต ก็ไม่ต้องคิดมากเลย ทดไว้ในใจ

สุดท้าย  มันจะเหลือแบบข้อ 3-4 แค่ไม่กี่ตัวเลือกหรอก ไหนๆจะเรียนทั้งที ก็ต้องตั้งใจให้ได้ผลที่ดีด้วย  แล้วก็เลือกที่คิดว่าใช่ที่สุด เหมาะสมที่สุด พอใจที่สุด ดีกับอนาคตตัวเองที่สุด

ปล. ไม่จำเป็นต้องมีใบวุฒิบัตรในทุกสาขาวิชาที่ตัวเองสนใจ ด้วยเงื่อนไขของเวลา แต่การเรียนรู้ไม่มีสิ้นสุด สามารถไปหาความรู้นอกห้องเรียนได้ ยกตัวอย่างง่ายๆ บนโลกนี้หลายๆคนชอบดูหนัง ฟังเพลง เล่นกีฬา แต่พวกเค้าไม่จำเป็นต้องเรียน นิเทศ ดุริยางค์ พลศึกษา แล้วเป็นดารา นักร้อง นักกีฬา ไปซะทุกคน เพราะสิ่งเหล่านั้นสามารถทำเป็นงานอดิเรกได้ หรือ จะเป็นมือสมัครเล่นก็ได้ อีกอย่าง บางสาขาอาชีพ ไม่จำเป็นต้องใช้วุฒิบัตรที่ตรงสาขา ยกเว้นบางวิชาชีพเท่านั้น

ปล2. เหมือนการเลือกคนรักเลยเนอะ คือ มีคนเข้ามาในชีวิตมากมาย ทุกคนโอเคหมด แต่ จะคบทุกคนไม่ได้ คนที่แค่ชอบแต่ไม่ได้รัก หรือ รักแต่เข้ากันไม่ได้เลย ก็คงไปด้วยกันไม่ได้ สุดท้ายก็เลือกได้แค่คนเดียวที่จะเป็นแฟนและแต่งงานด้วย ก็ต้องเลือกที่ ใจเรารัก และ เหมาะสม น่าจะไปด้วยกันได้ตลอดชีวิต