คือเราน้อยใจค่ะ แล้วก้เครียดเพราะค่าใช้จ่ายเยอะ คือเราเรียนมหาลัยใช่มะ ตอนแรกยังไม่ได้อยุ่กับแฟนหรอกพอตอนหลังตัดสินใจมายุแชค่าห้องกันคนละ2พันบาท ค่าห้องเขาก็จ่ายนะปกติแต่ค่ากินค่าอยู่นี่สิประมานว่าพ่อแม่เราส่งให้ใช้อาทิตละ2,000ใช่มะแต่แฟนเราไม่เคยโทรขอเงินพ่อแม่หรืออะไรเลยเพื่อมาใช้จ่ายเลยโดยบอกว่า เกรงใจแม่ไม่เคยขอตังแม่ แล้วก้ไม่อยากยุ่งไรกะพ่อที่เป็นพ่อเลี้ยงเขา เวลาจะไปเที่ยวไหนหรือกินไรเราก้ต้องเป็นคนจ่ายทั้งหมด สมมุติไปเที่ยวไกลๆด้วยกันค่าที่พักเป็นพันๆเราก้ต้องจ่ายคนเดียวค่ากินอีก คือเราเคยแสดงอาการและบอกเขาไปแล้ว เขาเคยบอกว่าเดี๋ยวจะขอตังอานะ แต่สุดท้ายก้ทำเป็นลืมไปเฉยๆเขาชอบบอกว่าเขาจนนิ แต่ที่เรียนนะค่าเทอมนี่กู้กยศหักแล้วต้องจ่าย2-3หมื่นเขาก้ยังมีจ่าย ด้วยความเป็นคนรักกัน และด้วยที่เขาเป็นคนดีไม่นอกใจไม่อะไรนะ ดีมากด้วยมันทำให้เราใจอ่อน เลยคิดว่ายอมๆกันไปเผื่อสักวันเขาได้ดีจะหาเงินมาเลี้ยงเราได้ แต่เราก้คิดไม่ตกยุดี คือเราก้เกรงใจพ่อแม่เรามากแต่เราก้ไม่ได้เล่าให้ฟัง คือบางทีเราก้โมโหอ่ะ ยุกันมาปีนึงแล้วนอกจากค่าห้องที่หารกันเขาก้ใช้แต่เงินเรา เฮ่ออ
แฟนใช้เงินเราบ่อยมาก