ผมควรทำอย่างไรดี ถ้าไม่อยากเสียความรู้สึกดีๆนี้ไป

คือผมได้เข้าไปเรียนโรงเรียนประจำเมื่อตอนอยู่ม.ต้น ได้รู้จักกับพี่ผู้ชายคนนึง ผมก็ไม่ค่อยอะไรกับเค้า รู้สึกเฉยๆ มีอยู่วันนึงตอนม.๒เขาได้ให้ผมไปหาเขา เขาก็ให้ผมไปนวด ผมก็ทำตามเพราะรุ่นน้องก็ต้องทำตามคำสั่งรุ่นพี่อยู่แล้ว แล้วเขาก็ให้ผม...ให้เขา ตอนนั้นความรู้สึกคือกลัวมาก วันต่อมาอื่นๆเขาก็ให้ผมทำอย่างนี้ ก็เริ่มจูบ เริ่มมีความสัมพันธ์อะไรกัน โดยเขาก็ให้ผมไปนอนด้วย ความรู้สึกคือมีความสุขมาก จนมีวันนึงพี่เค้ามีแฟนเป็น ผญ ความรู้สึกนี่คือผมเสียใจมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมต้องคอยเเห็นภาพเหตุการณ์ที่เค้าอยู่ด้วยกัน ทำอะไรๆด้วยกันต่อหน้าคนอื่น แต่ผมกลับไม่มีโอกาสที่จะเปิดเผยอย่างนั้น ผมจึงเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้กลุ่มเพื่อนสนิทฟัง เพื่อนก็บอกให้เลิกยุ่งไปเลย เราก็จะพยายามตัดใจ พยายามทำทุกอย่างให้เขาออกไปจากชีวิตเรา เขาเรียกก็ไม่ไป เดินผ่านก็ไม่สนใจไม่ทัก แต่เขาก็ขอกลับมาขอคืนดี ความรู้สึกที่ผมฝืนมาทั้งหมดมันก็พังสลายต่อหน้าเรา เราก็งอนๆง้อๆอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ จนตอนที่พี่เค้าจะจบม.๖ เราก็จบม.๓ เราก็เลิกยุ่งตัดขาดไปเลย แต่พี่เค้าก็เรียกไปคุย พี่เค้าก็ร้องไห้ เค้าก็บอกเค้าตัดเราไปไม่ได้จริง ขาดเราเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ผมก็เลยตัดสินใจถามพี่เค้าไปว่าเราเป็นอะไรกันแน่ พี่เค้าก็บอกเป็นพี่ชายน้องชายกันไง ผมนี่แทรบทรุดลงไปตอนนั้นเลย ผมก็กลับไปที่เตียง ผมร้องทั้งคืนเลย ร้องจนตาบวมอ่า โทรหาเพื่อน คุยกับเพื่อนระบายทุกอย่างออกมา เศร้ามากอ่า และพอวันจบเราจะเอาดอกไม้ไปให้พี่เค้า เราก็เจอพี่เค้าอยู่กับแฟน เราก็เดินกลับแบบเฟลมาก แต่พี่เค้าก็ไม่เห็นโทรตามไม่เรียกเราเลย เราก็เสียใจมาก เพระจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วแต่กลับจบกันไปแบบไม่เข้าใจกันเลย พอปิดเทอมผมก็ทักไปคุยกับเขา ขอโทษเขาคุยกันเรื่อยเปื่อย พี่เค้าก็คุยนะ แต่พี่เค้าก็ไม่ทักเรามาก่อนเลยถ้าเราไม่ทักไป แต่วันเกิดเราเค้าก็ทักมาขอเบอร์เรานะ แล้วเค้าก็โทรมาอวยพรวันเกิด ผมนี่มีความสุขมากก แต่พอช่วงหลังเริ่มห่างกันมาก ผมส่งข้อความไปเขาก็ไม่เปิดอ่าน ทั้งๆที่เขาก็ออน ผมก็ด่าเขาไป เขาก็บอกว่าเขาจะสอบแล้ว เขาไม่ว่าง แต่เอาจริงเขาก็ไม่เคยว่างที่จะทักเรามาก่อนเลยจริงๆ ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ผมรักเขามาก ลืมไม่ได้จริงๆ ไม่เคยมีใครคนอื่นเลย เขาเป็นคนแรกและคนล่าสุดของเราเลย