หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
+++ มืด
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
ขอบคุณภาพจาก net ครับ
มืดมนรนสุดร้อน ฤทัย
แสงส่องยังเยียบใน จิตข้า
ตระหนักรับทราบใคร แปรเปลี่ยน
เดินดุ่มหายใจล้า ดั่งข้าจะวาย
หอมเอยมวลดอกไม้ จางสูญ
เสียงขลุ่ยครวญอาดูร เพิ่มสร้าง
หนาวซัดอุ่นเยือกคูณ ใจเจ็บ
แขนเหยียดปะความว้าง เปล่าสิ้นอาลัย
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
** หนาวลมที่เรณู **
https://youtu.be/QuS_kvrfsz0 ๐ เหมือนมนต์สะกดพี่ไว้ เรณู นครเอย ไหมซิ่นถนิมทรงดู ดั่งแก้ว เกศาอ่าองค์หรู รวยเสน่ห์ หลงบ่วงรักสลักแพร้ว พี่เพ้อพรถวิล ฯ ๐ สัมพันธ์รักเมื่อครั้น ฤดูหนาว อกพี่หนาวดุจหา
ชลภูมิ
@@@..ขลุ่ยครวญ..@@@
https://youtu.be/0VaFUjnZP40?t=95 https://youtu.be/mPAH4a_0ANY?t=26 ผิวขลุ่ยไม้โศกตรมชโลมจิต เล้าโลมปลิดทิวสนโอนเอนไหว ล้อสายลมพัดล่องท่องแดนไกล โอ้...หัวใจนงคราญสะท้านทรวง เป่าขลุ่ยซึ้งวังเ
พิมเสนยาใจ
ถนนนี้ยาวนัก -》Inspired by เพลง It's a long road
มีถนนสายหนึ่งทอดยาวนัก ไร้ที่พักให้ใจข้าได้สงบ ข้าเจ็บใจดั่งต้องปืนสนามรบ ฝันข้าจบเพราะคนพรากยากเอาคืน .... ทุกนครถิ่นแดนไหนข้าไปเยือน เปรียบเสมือนฉุดข้าไว้มิอาจขืน แม้นพากเพียรใฝ่สันติสุดกล้ำกลืน มิอ
สมาชิกหมายเลข 1298514
***ไม่หวั่น***
https://www.youtube.com/watch?v=EsLZ8Y6egPo Cr. Youtube วันอ่อนล้า ฟ้าหม่น จงทนสู้ ตระหนักรู้ ตนเอง ไม่เคยสน อย่าเซทรุด เพราะปรามาส จากปากคน มองมุ่งด้น บนเส้นทาง อันแสนไกล น้ำตาริน ร่วงหล่น คงก้าวมุ
ส่องแสงตะวันฉาย
ในรอยรักนิรันดร์
ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน
กิรติ
O กำสรวลสมัย .. O
ยามสิ้นสุด .. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เดือนสิบ ๒๓๑๐ .. . . ๑๔ 0 อาดูระพูนอยุธยา ระบุภาวะพ่ายพัง สิ้นสายเพราะหายนะพลัง ปะทุถั่งก็ยากทาน ๘ 0 โอ้ .. เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปรา
สดายุ...
ooo ว่าข้าฯนี้...เฝ้ารอ ช่างทรมาน ooo
อยู่หนใดกันเล่า หนอเจ้าเอ๋ยจากพรากเลยลับหายไม่คืนหวนสื่อเสียงเพลงเพรียกพร่ำเฝ้าคร่ำครวญใจปวดแปลบปั่นป่วน...วอนหวนคืน ท่องสถานผ่านทาง ว้างเหว่ว้ายามหลับตาคะนึงย้อน ถอนสะอื้นวันเราสองปองฝันหมายมั่นยืนวั
nana นะคะ
ผันแปรตามเวลา - เจาะเวลาหาอดีตไปด้วยเลยละกัน
อันคนเรา เกิดมา บนโลกนี้ ล้วนมากมี เรื่องราว ให้สับสน ทั้งสิ่งดี ที่โสภา และน่ายล บ้างทุกข์ทน สลับมา ให้อาดูร จากเด็กเล็ก เพิ่มพูน อายุขัย เติบโตแกร่ง ร่างไฉไล ไม่เสียศูนย์ เหมือนเกิดมา เชื้อชาติดี
สมาชิกหมายเลข 866555
ดิ่ง...
จักรวาล อันกว้างใหญ่ หลายปีแสง มีเพียงเรา ผู้โรยแรง อ่อนล้านั้น เกิดมาเพื่อ หมุนตาม ดวงตะวัน ท่ามทะเล นับล้านพัน ของหมู่ดาว อ้างว้าง เยียบเย็น
คุณชายต้วน
เบญจางคอักษร ๒ toshare
สติ ปัญญา โคลงสี่สุภาพ @ ผองข้าฯ ประณตน้อม...ภูมี โปรดสติปัญญาดี..............เพื่อรู้ เข้าใจเชี่ยวชาญคดี..........ไขกระจ่าง ประโยชน์แก่ชาวชนผู้........ทุกข์ท้นพ้นเข็ญ ร่ายสุภาพ @ หนุ่มสาว วาดห
สมาชิกหมายเลข 6522132
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
+++ มืด
มืดมนรนสุดร้อน ฤทัย
แสงส่องยังเยียบใน จิตข้า
ตระหนักรับทราบใคร แปรเปลี่ยน
เดินดุ่มหายใจล้า ดั่งข้าจะวาย
หอมเอยมวลดอกไม้ จางสูญ
เสียงขลุ่ยครวญอาดูร เพิ่มสร้าง
หนาวซัดอุ่นเยือกคูณ ใจเจ็บ
แขนเหยียดปะความว้าง เปล่าสิ้นอาลัย