เรื่องมีอยู่ว่า
เราคบกับแฟนมาเกือบจะ 6 ปีแล้ว ที่ต่างฝ่ายต่างยื้อกัน ตลอดเวลา 3 ปีแรกที่คบกัน ดูเหมือนทุกๆอย่างจะไปได้ด้วยดี เราทั้งคู่วางแผนอนาคตไว้เรียบร้อย ว่าเรียนจบเราจะแต่งงานกัน สุดท้ายใครจะรู้ว่าสิ่งที่คิดไว้จะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
3 ปีหลังมานี้ไม่มีวันไหนที่ไม่ทะเลาะ ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะกันคงไม่พ้นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่มักจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เสมอสำหรับคู่เรา
""ย้อนไปเมื่อตอนเรารักกัน จากที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการเวลาจากแฟน (ขอสมมติชื่อแฟนว่า A) ใครหลายๆคนมักจะคิดว่าคู่เราเหมาะสมกันดี แต่ความเป็นจริงแล้ว เราเป็นฝ่ายที่ยอมเขาทุกอย่าง ไม่มีเวลาไปไหนเหมือนคู่อื่นๆ ไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว หรือแม้กระทั้งดูหนัง เพียงเพราะเขาปฎิเสธว่าไม่ว่าง ไว้ค่อยไปโอกาสหน้า ซึ่งเราเองก็ไม่อยากมีปัญหาเลยยอมเขาซะทุกครั้ง แต่พอมาถึงจุดๆ หนึ่ง เราเหมือนเริ่มจะอยู่คนเดียวได้ ความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนไป ทำให้เราเลือกที่จะตีตัวออกห่างจากA
(ยังมีต่อ กำลังอัพอยู่)
คบกันมาเกือบ 6 ปี เพราะความรัก ความผูกพันธ์ หรือครอบครัว ที่ยังทำให้เรายังยื้อกันอยู่
เราคบกับแฟนมาเกือบจะ 6 ปีแล้ว ที่ต่างฝ่ายต่างยื้อกัน ตลอดเวลา 3 ปีแรกที่คบกัน ดูเหมือนทุกๆอย่างจะไปได้ด้วยดี เราทั้งคู่วางแผนอนาคตไว้เรียบร้อย ว่าเรียนจบเราจะแต่งงานกัน สุดท้ายใครจะรู้ว่าสิ่งที่คิดไว้จะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
3 ปีหลังมานี้ไม่มีวันไหนที่ไม่ทะเลาะ ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะกันคงไม่พ้นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่มักจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เสมอสำหรับคู่เรา
""ย้อนไปเมื่อตอนเรารักกัน จากที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการเวลาจากแฟน (ขอสมมติชื่อแฟนว่า A) ใครหลายๆคนมักจะคิดว่าคู่เราเหมาะสมกันดี แต่ความเป็นจริงแล้ว เราเป็นฝ่ายที่ยอมเขาทุกอย่าง ไม่มีเวลาไปไหนเหมือนคู่อื่นๆ ไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว หรือแม้กระทั้งดูหนัง เพียงเพราะเขาปฎิเสธว่าไม่ว่าง ไว้ค่อยไปโอกาสหน้า ซึ่งเราเองก็ไม่อยากมีปัญหาเลยยอมเขาซะทุกครั้ง แต่พอมาถึงจุดๆ หนึ่ง เราเหมือนเริ่มจะอยู่คนเดียวได้ ความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนไป ทำให้เราเลือกที่จะตีตัวออกห่างจากA
(ยังมีต่อ กำลังอัพอยู่)