ผมทะเลาะกับแฟนทุกวัน เช้าทะเลาะ ตอนเย็นดีกัน ทะเลาะกันทุกครั้งเวลาที่คุยด้วยกันทุกครั้ง ทะเลาะสะสมกันมาหกเดือนตลอด เดี๋ยวรัก เดี๋ยวเลิก แต่อยู่ด้วยกันตลอด นอนกอดด้วยกันทุกคืน
ผมเป็นทุกข์มาก ไหนๆ ผมก็จะบวชแล้ว ตอนนี้เพิ่งเรียนจบไม่ถึงเดือน จะบวชให้พ่อให้แม่ ก่อนแล้วค่อยหางานทำยาวไปเลยทีเดียว
ผมตั้งใจบวชสามเดือนครับ ผมเป็นทุกเรื่องเค้ามาก จนมีอารมณ์ไม่อยากจะบวชก็มี อยากแก้แค้นเค้าที่เค้าเคยหักหลังเรา ทั้งๆ ที่เรื่องนี้มันนานไปแล้ว (เพราะผมเพิ่งมารู้ความจริงไม่กี่วัน)
แล้วอีกอย่างคนที่เป็นกิ๊กเค้ารู้ว่าผมจะบวชแล้ว ยังจะมาเล่าเรื่องนั้นให้ผมทุกข์ใจอีก บางทีผมอยากจะกลับไปแก้แค้นพวกเค้าทั้งสองคนก่อน แล้วค่อยมาบวชทีหลัง ผมรักแฟนคนนี้มากถึงเค้าจะเเก่กว่าผม16ปี ผมอายุ21ปี แฟนผมอายุ38ปี (ผมชอบคนมีอายุ) และอีกอย่างผมกลัวระยะเวลาที่ผมบวชอยู่สามเดือนนี้เค้าจะไปมีคนอื่นเสียก่อน ผมบอกเค้าว่าให้โอกาสสามเดือนนี้ให้ผมไปบวช เผื่อสึกออกมาอะไรจะดีขึ้น ผมอาจจะใจเย็นขึ้น ผมอยากจะขอเลิกเค้าเพื่อเป็นเคล็ดในการเลิกกัน ในระยะที่ผมบวช พอสึกออกมาอยากจะเริ่มต้นกับเค้าใหม่ ผมอยากจะคบกับเค้าเหมือนเดิม แต่กลัวเค้าจะไปมีคนอื่นเสียก่อน ผมว่าจะตัดปัญหาคือ จะไม่ติดต่อกับเค้าจนถึงวันที่ผมบวช ให้เค้าติดต่อผ่านแม่ผมละกัน กลัวคุยกันแล้วจะทะเลาะกันไปมากกว่านี้ และที่สำคัญผมเป็นคนที่สร้างปัญหาเองคือ ไปเครียดกับมัน เค้าก็ดีคือคะยั้นคะยอให้ผมบวชให้พ่อแม่ก่อน เค้าก็อยากให้ผมห่มผ้าเหลืองไวๆ โดยที่ไม่ต้องเครียดกะมัน แต่ผมนี่สิ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรผมเป็นทุกข์ทุกครั้ง ว่าเค้าหักหลังผมทำไม? เอาจริงๆผมว่าผมก็เคยหักหลังเค้าเหมือนกัน ทีเคยแอบไปมีอะไรกับคนอื่นบ่อยๆ สรุป!! ผมว่าผมก็เคยผิดพลาดไปเช่นกัน ยังไงตอนนี้ผมก็ไม่พยามคิด ตอนนี้ผมขอคิดเรื่องที่จะบวชไว้ก่อนล่ะกัน วันก่อนผมยังท่องคำขอบวชยังจำได้หมดภายในสองวัน แต่มาวันนี้ผมลืมมันไปหมดแล้ว เพราะมัวแต่มาครุ่นคิดเรื่องนี้
ไม่กี่วันก็จะบวชแล้ว ทะเลาะกับแฟนทุกวัน ทุกใจมากจนไม่มีอารมณ์ที่จะบวช
ผมเป็นทุกข์มาก ไหนๆ ผมก็จะบวชแล้ว ตอนนี้เพิ่งเรียนจบไม่ถึงเดือน จะบวชให้พ่อให้แม่ ก่อนแล้วค่อยหางานทำยาวไปเลยทีเดียว
ผมตั้งใจบวชสามเดือนครับ ผมเป็นทุกเรื่องเค้ามาก จนมีอารมณ์ไม่อยากจะบวชก็มี อยากแก้แค้นเค้าที่เค้าเคยหักหลังเรา ทั้งๆ ที่เรื่องนี้มันนานไปแล้ว (เพราะผมเพิ่งมารู้ความจริงไม่กี่วัน)
แล้วอีกอย่างคนที่เป็นกิ๊กเค้ารู้ว่าผมจะบวชแล้ว ยังจะมาเล่าเรื่องนั้นให้ผมทุกข์ใจอีก บางทีผมอยากจะกลับไปแก้แค้นพวกเค้าทั้งสองคนก่อน แล้วค่อยมาบวชทีหลัง ผมรักแฟนคนนี้มากถึงเค้าจะเเก่กว่าผม16ปี ผมอายุ21ปี แฟนผมอายุ38ปี (ผมชอบคนมีอายุ) และอีกอย่างผมกลัวระยะเวลาที่ผมบวชอยู่สามเดือนนี้เค้าจะไปมีคนอื่นเสียก่อน ผมบอกเค้าว่าให้โอกาสสามเดือนนี้ให้ผมไปบวช เผื่อสึกออกมาอะไรจะดีขึ้น ผมอาจจะใจเย็นขึ้น ผมอยากจะขอเลิกเค้าเพื่อเป็นเคล็ดในการเลิกกัน ในระยะที่ผมบวช พอสึกออกมาอยากจะเริ่มต้นกับเค้าใหม่ ผมอยากจะคบกับเค้าเหมือนเดิม แต่กลัวเค้าจะไปมีคนอื่นเสียก่อน ผมว่าจะตัดปัญหาคือ จะไม่ติดต่อกับเค้าจนถึงวันที่ผมบวช ให้เค้าติดต่อผ่านแม่ผมละกัน กลัวคุยกันแล้วจะทะเลาะกันไปมากกว่านี้ และที่สำคัญผมเป็นคนที่สร้างปัญหาเองคือ ไปเครียดกับมัน เค้าก็ดีคือคะยั้นคะยอให้ผมบวชให้พ่อแม่ก่อน เค้าก็อยากให้ผมห่มผ้าเหลืองไวๆ โดยที่ไม่ต้องเครียดกะมัน แต่ผมนี่สิ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรผมเป็นทุกข์ทุกครั้ง ว่าเค้าหักหลังผมทำไม? เอาจริงๆผมว่าผมก็เคยหักหลังเค้าเหมือนกัน ทีเคยแอบไปมีอะไรกับคนอื่นบ่อยๆ สรุป!! ผมว่าผมก็เคยผิดพลาดไปเช่นกัน ยังไงตอนนี้ผมก็ไม่พยามคิด ตอนนี้ผมขอคิดเรื่องที่จะบวชไว้ก่อนล่ะกัน วันก่อนผมยังท่องคำขอบวชยังจำได้หมดภายในสองวัน แต่มาวันนี้ผมลืมมันไปหมดแล้ว เพราะมัวแต่มาครุ่นคิดเรื่องนี้