ขอชี้แจงก่อนนะครับ
ผมอยู่ ม.5 เรียนอยู่โรงเรียนประจำจังหวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของประเทศ ที่โรงเรียนพัฒนาแต่ทัศนียภาพครับ ปลูกสวน สร้างอาคารใหม่ และเน้นกิจกรรม ทำอะไรชอบทำให้ดูอลังการ แต่เรื่องการเรียนการศึกษาล่ะรู้สึกว่านิ่งครับ ไม่ค่อยก้าวเลย..
โรงเรียนผมจริงจังกับการประเมิน รร พระราชทานมาก ทำมาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่ได้ โรงเรียนกำชับให้เด็ก นร. มาโรงเรียนเช้า ๆ เข้าแถวให้เป็นระเบียบ ร้องเพลงชาติเพลงมาร์ชโรงเรียนให้ดัง มี Big cleaning day ก่อนวันประเมิน กำชับให้นักเรียนใส่หมวกกันน็อคมาโรงเรียน เอานักเรียนไปทาสีรั้วมั่ง ทำนู่นนี่นั่นบลาๆๆ
ผมอยากทราบว่า..ถ้าทุกอย่างที่เห็น มันเป็นการสร้างภาพ ใช้ผักชีมาโรยหน้าชนิดที่ว่าโรงเรียนไปเหมาซื้อที่ตลาดจนไม่มีขาย (เปรียบเทียบขำ ๆ นะครับ) แล้วถ้าเกิดเราได้รางวัลมา.. ทางคุณครูและผู้บริหาร จะภูมิใจงั้นหรอครับ ?
เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่โรงเรียนของเราเป็นจริง ๆ เป็นสิ่งที่เราสร้างกันขึ้นมาให้คณะกรรมการที่มาประเมินเห็นแค่วันเดียวเท่านั้น พอจบการประเมินไป โรงเรียนก็ละเลย ไม่อะไรมากมาย เพลงชาติร้องไม่ดังก็ไม่ว่าอะไร ไม่ใส่หมวกกันน็อคมาโรงเรียนก็ไม่ว่าอะไร อะไรที่สร้างภาพไว้อย่างสวยงาม พอจบไปแล้ว ก็ไม่มีหรอกครับ
แล้วพอไม่ได้ ก็จะวนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ อีกหลาย ๆ ปี ผมรู้สึกว่ามันเสียเวลาเรียน
มาก ตัวผมนั้นได้มีส่วนรวมนิดหน่อยในการตอบคำถาม เพราะว่าผมเคยไปเป็นตัวแทนแข่งทักษะของโรงเรียนมาครับ แต่นักเรียนคนอื่น ๆ ทั่ว ๆ ไปนี่สิครับ.. มาโรงเรียนแบบเสียเวลามาก มาแล้วก็ไม่ได้เรียน นั่ง ๆ นอน ๆ หลับมั่ง ดูหนังมั่ง ที่สำคัญคือ เวลาเรียนไม่พอ เนื้อหาสอนไม่ครบ ครูก็จะนัดมาเรียนตอนปิดเทอมอีกครับ ซึ่งผมอยากให้คำว่า "ปิดเทอม" ควรจะเป็นคำว่า "ปิดเทอม" โดยแท้จริง
สรุปสั้น ๆ นะครับ
ในเมื่อสิ่งที่เราทำให้กรรมการเห็นเป็นภาพลวงตา
แล้วรางวัลที่ได้มา จะมีค่าอะไรครับ ?
(เจ้ย คล้องจองกันด้วย 55555)
P.S. ขอโทษนะครับ หากความคิดผมยังดูเด็ก ๆ ผมยังอยู่แค่ ม.5 ครับ แต่ก็อยากแสดงความคิดเห็นและความรู้สึกบ้าง และยินดีรับฟังความเห็นของทุกคนครับ ขอบคุณครับ ^^
(Edit 1 : เว้นบรรทัดผิด)
ถามจริง ๆ ครับ ว่านักเรียนได้อะไรจริง ๆ จากการประเมินโรงเรียนพระราชทาน ?
ผมอยู่ ม.5 เรียนอยู่โรงเรียนประจำจังหวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของประเทศ ที่โรงเรียนพัฒนาแต่ทัศนียภาพครับ ปลูกสวน สร้างอาคารใหม่ และเน้นกิจกรรม ทำอะไรชอบทำให้ดูอลังการ แต่เรื่องการเรียนการศึกษาล่ะรู้สึกว่านิ่งครับ ไม่ค่อยก้าวเลย..
โรงเรียนผมจริงจังกับการประเมิน รร พระราชทานมาก ทำมาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่ได้ โรงเรียนกำชับให้เด็ก นร. มาโรงเรียนเช้า ๆ เข้าแถวให้เป็นระเบียบ ร้องเพลงชาติเพลงมาร์ชโรงเรียนให้ดัง มี Big cleaning day ก่อนวันประเมิน กำชับให้นักเรียนใส่หมวกกันน็อคมาโรงเรียน เอานักเรียนไปทาสีรั้วมั่ง ทำนู่นนี่นั่นบลาๆๆ
ผมอยากทราบว่า..ถ้าทุกอย่างที่เห็น มันเป็นการสร้างภาพ ใช้ผักชีมาโรยหน้าชนิดที่ว่าโรงเรียนไปเหมาซื้อที่ตลาดจนไม่มีขาย (เปรียบเทียบขำ ๆ นะครับ) แล้วถ้าเกิดเราได้รางวัลมา.. ทางคุณครูและผู้บริหาร จะภูมิใจงั้นหรอครับ ?
เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่โรงเรียนของเราเป็นจริง ๆ เป็นสิ่งที่เราสร้างกันขึ้นมาให้คณะกรรมการที่มาประเมินเห็นแค่วันเดียวเท่านั้น พอจบการประเมินไป โรงเรียนก็ละเลย ไม่อะไรมากมาย เพลงชาติร้องไม่ดังก็ไม่ว่าอะไร ไม่ใส่หมวกกันน็อคมาโรงเรียนก็ไม่ว่าอะไร อะไรที่สร้างภาพไว้อย่างสวยงาม พอจบไปแล้ว ก็ไม่มีหรอกครับ
แล้วพอไม่ได้ ก็จะวนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ อีกหลาย ๆ ปี ผมรู้สึกว่ามันเสียเวลาเรียน มาก ตัวผมนั้นได้มีส่วนรวมนิดหน่อยในการตอบคำถาม เพราะว่าผมเคยไปเป็นตัวแทนแข่งทักษะของโรงเรียนมาครับ แต่นักเรียนคนอื่น ๆ ทั่ว ๆ ไปนี่สิครับ.. มาโรงเรียนแบบเสียเวลามาก มาแล้วก็ไม่ได้เรียน นั่ง ๆ นอน ๆ หลับมั่ง ดูหนังมั่ง ที่สำคัญคือ เวลาเรียนไม่พอ เนื้อหาสอนไม่ครบ ครูก็จะนัดมาเรียนตอนปิดเทอมอีกครับ ซึ่งผมอยากให้คำว่า "ปิดเทอม" ควรจะเป็นคำว่า "ปิดเทอม" โดยแท้จริง
สรุปสั้น ๆ นะครับ
ในเมื่อสิ่งที่เราทำให้กรรมการเห็นเป็นภาพลวงตา
แล้วรางวัลที่ได้มา จะมีค่าอะไรครับ ?
(เจ้ย คล้องจองกันด้วย 55555)
P.S. ขอโทษนะครับ หากความคิดผมยังดูเด็ก ๆ ผมยังอยู่แค่ ม.5 ครับ แต่ก็อยากแสดงความคิดเห็นและความรู้สึกบ้าง และยินดีรับฟังความเห็นของทุกคนครับ ขอบคุณครับ ^^
(Edit 1 : เว้นบรรทัดผิด)