ความรักในวัยเรียนเหมือนจุดเทียนกลางสายฝน

สวัสดีค่ะ นี่กระทู้สนทนาแรกเลยที่เรามาตั้ง อยากมาแชร์ปนระบายค่ะ เกริ่นก่อนเลย คือเราอยู่ม.5 เราชอบรุ่นพี่คนนึงมาตั้งแต่เรา ม.2 รวมปีนี้ก็ 4 ปีเห็นจะได้ ก่อนจะชอบเราก็ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะชอบ (งงมะ 55555555) เพราะพี่เค้ามีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราก็ม.ต้นใสๆเลยไม่รู้จักใครอะไรมากมาย แล้วคือทุกคนต้องมีเฟสใช่มะ เราคงเจอเค้าในเฟสนี่แหละเหมือนเราจะแอดเค้าไปมั้งรู้สึก คือยุคนั้นยุคเฟสฮิตใหม่ๆ นี่ก็นั่งแอดเพื่อนรัวค่ะแอดมั่ว 5555555555 แล้วพี่เค้าก็ทักมา เราก็เออคุยไปไม่ได้คิดไร รู้จักกันไว้แหละดีโรงเรียนเดียวกัน (ฟีลลิ่งทุ่งลิลลี่) ไม่คิดว่าจะมาไกลแบบนี้ พี่เค้าเป็นคนดีคนนึงเลยในสายตาของหลายคนในโรงเรียน ไม่ได้ถึงขั้นหนุ่มป๊อป แต่ก็เป็นที่รู้จัก เค้าเล่นกีฬา เล่นเทควันโด เล่นฟรีรันนิ่ง เต้นเป็น หุ่นดี ผิวขาว หน้าคมๆ แต่ติดที่เตี้ยไปหน่อย 5555555555 เรียนเค้าก็ไม่ได้แย่เลยนะ อยู่ห้องอีพีแน่นอนว่าฐานะก็ไม่จน แถมจิตอาสาดีมากๆด้วยผอ.โรงเรียนยังชมเลย เราคุยกับเค้าไปเรื่อยๆๆจนความรู้สึกมันเริ่มแบบมากเกินคำว่าพี่น้องแล้วสำหรับเรา นอกจากคุยกันในเฟสก็ยังมีใน msn ค่ะ ฮิตมาก 555555555 คุยกันทุกวัน ต่างคนต่างทัก ถ้าเราไม่ทักพี่เค้าก็ทักงี้ สลับกันไป วันไหนเราไม่ได้คุยเรารู้สึกเหมือนขาดอะไร แล้วมีวันนึงพี่เค้าไปเอาเบอร์เรามาจากไหนไม่รู้ แล้วเค้าก็โทรมา ตั้งแต่นั้นโทรศัพท์ก็เป็นอะไรที่ขาดไม่ได้เลย คุยกันจนเราหลับไปก็มี แล้วพี่เค้าก็ไม่วางนะ ยังฟังเราหลับเงี้ย ตื่นมาดูเวลาในโทรศัพท์ก็แบบโหยยยยทำไมถือสายค้างนานขนาดนี้เนี่ย (เผลอกรนรึเปล่าก็ไม่รู้ 5555555 ) บางครั้งเราก็แกล้งหลับค่ะอยากรู้ว่าพี่เค้าพูดอะไรเวลาเราหลับ บทสนทนาจะเป็นบทสนทนาเดิมๆที่ทั้งคู่อยากเอามาใช้คุยกันใหม่ในทุกวัน "นอนแล้วเหรอ..." "เงียบเชียว..." "5555 หลับแล้วแน่ๆเลย" "ฝันดีนะ.." พี่เค้าจะพูดประมาณนี้แล้วกือสายค้างสักพักก่อนจะวางไป เสียงเค้าจะอบอุ่นเสมอ นี่ไม่ได้มโนนะ เสียงประมาณพ่อบอกลูกให้หลับ 5555555555  เราคุยโทรศัพท์กันเกือบทุกวันวันละหลายชั่วโมง ตอนเย็นก็กลับบ้านด้วยกัน (บ้านอยู่ทางเดียวกันนั่งรถเมล์ค่ะ) พี่เค้าดูแลเราดีมากๆๆๆๆ เรารู้สึกว่าโหยทำไมน่ารักแบบนี้ล่ะ มีครั้งนึงเราไปบ้านเพื่อนที่อยูหมู่บ้านเดียวกับพี่เขา แล้วบังเอิญเจอพี่เขาปากซอย รถเมล์หมดแล้วเราต้องเดินกลับบ้าน (บ้านเราอยู่หมู่บ้านถัดจากพี่เค้าไปไม่ไกลเท่าไหร่) พี่เค้าก็อาสาเดินไปส่งด้วยเหตุผลที่ว่า "เย็นแล้วจะกลับบ้านคนเดียวได้ยังไงล่ะ" ยังจำไม่ลืมค่ะเพราะตอนนั้นประทับใจ 5555555555 ระหว่างทางก็คุยกันไปเรื่อย มีความสุขสุดๆ พอจะถึงซอยบ้านเราก็ไปเจอหมา มันแฮ่ใส่เหมือนจะพุ่งมากัด แล้วเราเดินอยู่ฝั่งหมาค่ะ พี่เค้าก็ดึงแขนเราให้ไปข้างเค้า แล้วเอาตัวเองมาเดินฝั่งหมาแทน คือกันหมาให้ ประทับใจอีกแล้ว 555555555555 เป็นเหตุผลที่ทำให้เราชอบพี่เค้าเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆทุกวัน จนเวลาผ่านไปประมาณสัก 6-7-8 เดือนได้มั้ง ไม่แน่ใจ ที่เราคุยกันมา มันเหมือนคนคบกันแต่มันไม่ใช่ ไม่มีสถานะอะไรเลยค่ะ เพราะอะไรรู้มั้ย...จำที่บอกข้างบนไปได้รึเปล่า... ว่าเค้ามีแฟนแล้ว มันเป็นช่วงปิดเทอม แล้วเค้าห่างกับแฟนเค้าไปจนเลิกกัน เรารู้มาตั้งแต่แรกว่าเค้ามีแต่เราก็ไม่คิดว่ามันจะมาถึงขั้นนี้ ตอนแรกเราโคตรรู้สึกผิดเลยว่าแบบ เห้ยเป็นเพราะเรารึเปล่า (ตอนที่เราคุยกับพี่เค้าแฟนพี่เค้าไม่หึงอะไรเลยหรืออาจหึงก็ไม่รู้แต่เขาดีกับเรามากๆ) ยิ่งทำให้รู้สึกผิดไปอีก สรุปไม่ใช่ค่ะ ช่วงที่เราคุยกับพี่เค้าเราก็รู้จักกับเพื่อนเค้าด้วย เราก็ไปถามเพื่อนเค้าว่าทำไมพี่เค้าถึงเลิกกับแฟน เพื่อนเค้าบอกประมาณว่า พี่เค้าไปเจอคนใหม่ เราก็...อ้าว ใครวะ เราก็เก็บความสงสัยมาสักพักคือรู้ว่าไม่ใช่ตัวเองแน่ จนวันนึงยุคทวิตเตอร์เข้ามา พี่เค้าก็เล่นทวิต แล้วเค้าก็คุยกับพี่ผญคนนึง เราก็ดูไปเรื่อยๆ แต่เค้าก็ทักเราปกติเหมือนที่ผ่านๆมานะ (เหมือนเป็นตัวเลือก เหอๆ) พี่เค้าคุยกับผญคนใหม่แบบถามบ้าน นู่นนี่นั่น คือจีบแล้วอะ เราก็นั่งดูมาตลอด จนวันนึงเราวีนแตก ทนไม่ไหวไปถามไปวีนใส่เขา ประมาณว่าแล้วเกือบปีที่ผ่านมาระหว่างเราคืออะไรวะ ตอนนั้นทะเลาะกันหนักมาก ความงี่เง่าของเราด้วยอารมณ์ด้วย นอกจากพ่อแล้วเป็นผู้ชายคนแรกเลยที่ร้องไห้ให้ เราก็เลิกคุยกันไปค่ะ แล้วพี่เค้าก็เลิกคุยกับพี่ผญคนนั้นเหมือนกัน เราก็เหงาเฉาdak สักสองสามเดือนเราก็กลับมาคุยกันใหม่แต่มันไม่เหมือนเดิมละ มันเหลือแค่พี่น้องจริงๆแบบไม่มีซัมทิงรอง พี่เค้าดูสบายดีปกติดี เราก็ดีใจที่เป็นแบบนั้น เขาก็มีแฟนใหม่ไปเรื่อยๆ เราก็ทำได้แค่เฝ้าดู ก็ยังหยุดความรู้สึกตัวเองไม่ได้ นี่ก็เข้าปีที่ 4 แล้ว เรียกว่ารักแรกได้มั้ยเนี่ย 55555555 ตอนนี้เราก็โอเคนะ เห็นเค้าอยู่กับแฟนเค้าจนเหมือนมันชินไปเรื่อยๆจนเริ่มเฉย แต่ลึกๆก็ยังชอบอยู่นั่นแหละ เอาดีๆเราก็ใช่ว่าไม่มีคนอื่นเข้ามาเลย แต่ก็นั่นแหละ 5555555555 พยายามจะชอบคนอื่นพยายามจะเปิดใจอยู่เหมือนกัน ทำไม่ได้สักที จบเถอะจบ เริ่มเพ้อเจ้อ 555555555555 ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ

ปล.1 พี่เค้าไม่เคยบอกความรู้สึกอะไรเลยค่ะ มีแต่เราที่เคยสารภาพไปว่าชอบเค้า ปัจจุบันก็ยังไม่รู้ความรู้สึกเค้าเลยทั้งในตอนนั้นและตอนนี้
ปล.2 อยากลองจีบผู้ชายคนนึง ไม่ใช่พี่เค้านะ แต่คนนี้เราโอเคมากๆกับนิสัยใจคอ ไม่เจอแบบนี้มาหลายปี อยากเปิดใจกับคนนี้ทำไงดี ( เดี๋ยวนะ โคตรคนละเรื่องกับกระทู้เลย 555555555555555555555555555 )