ชีวิตน่าสมเพชของเด็ก 20

ครับผมอายุ 20 เคยตั้งเป้าไว้ว่าจะมีเงินในบัชชี 1 ล. เเต่เป้าหมายนี้ก็พังไม่เป็นท่า เพราะด้วยอวัยวุฒิและทักษะต่างๆยังไม่ดีพอ  เเต่ผมก็ตั่งเป้าหมายใหม่ว่า เมื่อผมอายุ 25 ผมต้องมีเงินล้านให้ได้พี่มีอะไรจะเเนะนำผมไหม  แต่ตอนนี้ผมยังหาตัวเองไม่เจอเลยครับ ไม่รู้ว่าตัวเองรักเเละชอบทำสิ่งไหน รู้แค่ว่าอยากรวย อยากมีรายได้แบบ Passive Income อยากไปเที่ยวรอบโลก อยากให้ครอบครัวสบาย ใช้ชีวิตให้คุ้มกับที่ตื่นมา เเต่ตอนนี้คือเเม้เเต่จะเรียนให้จบก็ยังเป็นไปไม่ได้เพราะตอนนี้บ้านผมยากจนมากเมื่อก่อน มีรายรับ จากเเม่ทางเดียวเพราะพ่อผมก็ทิ้งผมไปตั้งยังเล็ก   เเม่ก็ต้องหยุดงานเพราะมาเลี้ยงลูกของพี่สาว(หลาน) ผมเลยต้องออกมาหางานทำด้วยวุฒิเเค่ ป 6. เเรกเริ่มผมก็ทำที่เกาะPhi Phi เป็น Room Boy ที่โรงแรมแห่งหนึ่งเพราะที่นี้เขาไม่ใช้วุฒิพอเลิกงานก็ทำเสริฟต่อเพราะเงินเดือนไม่พอกิน (ค่าครองชีพที่นี้สูงมาก) ภาษาอังกฤษตอนนั้นไม่รู้เรื่องเลยครับ เป็นเเค่ Yes No OK Thankyou " เเต่ด้วยคำดูถูกของเพื่อนร่วมงาน ทำให้ผมขยันหาอ่านหนังสือภาษาอังกฤษ + ความกล้าเข้าไปคุยกับฝรั่งเรื่อยๆ เวลาพูดผิดฝรั่งก็จะบอกจะสอน จึงได้สกิลมาพอสมควรพอทำได้สักพักผมก็ลาออก เพราะไปสมัครที่บริษัท PhiPhi Bookking เป็น Reservation เเล้วเขารับ ทำได้สักพักรู้สึกตัวเองโง่มากภาษาก็พูดได้นิดๆหน่อยๆ ตอนนั้นอายุ 17-18 เห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันมาเที่ยวเเล้วเขามีเเต่ความสุขยิ้มหัวเราะกัน เเต่ผมต้องมานั่งเครียดทำงาน พอทำผิดพลาดก็โดนเจ้านายด่าโดนหักตังร้องไห้ยุ 3 วัน 3 คืน พอยิ่งเครียดเเล้วยิ่งนอนไม่หลับพอนอนไม่หลับก็ไปทำงานสาย เลยตัดสินใจ กลับไปเรียนใหม่ ตอนนั้นมีตังยุ 10000 คิดว่าจะกลับไปเรียนเเล้วทำงานไปด้วย น่าจะพอ เเต่ผมก็ดันขับมอไซต์ไปชนเเล้วผมผิดเต็มๆเพราะไม่มีใบขับขี่ตัวเองก็เจ็บ เข้าโรงพยาบาลยุ 2 เดือน โดนเรียกค่าสินไหมทดเเทน อีก 1 ส. สรุปชีวิตผมเละตุ้มเปะ หาทางออกไม่ได้เลย เเม่ก็เลยต้องไปกู้เงินมาเพื่อค่ำประกันไม่ให้ผมติดคุกตอนนั้นทั้งเเม่พี่สาวผมเครียดกันมากกอดคอร้องไห้กันเงินที่เเม่เก็บกับเงินพี่สาวตอนนั่นใช้ไปจนหมดทั้งค่าทนาย ค่าโรงพยาบาล ค่าคำประกัน ผมรู้สึกเเย่มากจนอยากตาย ยังบอกให้ร้อยเวรจับผมไปเลยเเต่ไม่เอาเงินได้ไหม เเต่ด้วยความรักของเเม่ยังไงก็ไม่ยอมให้ลูกติดคุกเมื่อตกลงกันไม่ได้ร้อยเวรก็ส่งเรื่องขึ้นศาล..ขึ้นศาลยุ 2 - 3 ครั้งศาลท่านก็ใจดีมากครับ ให้ผ่อนเดือนล่ะ 2000 พอผมออกจากโรงพยาบาล ก็หางานทำตอนนี้ทำงานยุที่บริษัทแห่งหนึ่งที่ภูเก็ต เป็น Computer Graphi เเต่เงินเดือนก็ไม่ดีมาก เเต่ผมยังไม่ละทิ้งความฝันที่ว่าจะมีเงินล้านก่อน อายุ 25 พี่พอจะมีอะไรเเนะนำไหมครับ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
แนะนำนะ
1. ทิ้งความคิดที่จะมีเงินล้านก่อน อายุ 25 ไปก่อนเลย อย่าเอามาทำให้เครียด
    เพราะเราจะมัวแต่คิดว่า ต้องหางานที่มีเงินเยอะ ต้องเก็บเงินเยอะ อันที่จริง
    มันเป็นความคิดที่พี่ว่าผิดนะ คนเราควรจะเริ่มจากงานที่ชอบก่อน ที่คิดจะรวย
    พอทำงานที่ชอบ ค่อยๆ พัฒนาฝีมือ รายได้มันจะตามมาเอง

2. หางานที่ชอบทำ ชอบอะไร อยากทำอะไร ถ้าสมมติ อยากทำ computer graphic
   ไปหาหนังสือมาอ่าน ตั้งใจทำงานเก็บสะสม port สายวิชานี้ไม่ต้องทำงานประจำ
    เป็น freelance หรือ หางานเองก็ทำธุรกิจได้

3. เก่งงาน ถนัดงานที่ชอบ ฝีมือดีแล้ว ค่อยคิดว่าจะหาเงินกี่ล้านภายในอายุเท่าไหร่

ปัญหาของเราคือ คิด คิด คิดมากไปว่าจะต้องมีเงินกี่ล้าน ภายในอายุเท่าไหร่
การมีความคิดทะเยอทะยานเป็นสิ่งที่ดี เอาคนที่เค้าอายุน้อยกว่าและประสบความสำเร็จเป็นสิ่งที่ดี
แต่เราอย่าลืมว่า ทุกคนไม่ได้มีปัจจัยด้าน โอกาส ระยะเวลา โชคดี เท่ากันทุกคน
บางทีคนที่ประสบความสำเร็จทั้งที่อายุยังน้อย ความคิดตั้งใจอย่างเดียวมันไม่พอ มันมีเรื่องอื่นประกอบด้วย
ดังนั้น พี่ว่านะถ้าจะให้ประสบความสำเร็จแน่ๆ วิธีขั้นพื้นฐานที่ควรจะทำคือ
คิดก่อนดีกว่า ว่าชอบอะไร อยากทำอะไร

ถ้าชอบ >> ก็จะทำออกมาได้ดี >> ถ้าทำออกมาได้ดี คนก็ชอบ >> คนชอบก็มีจะลูกค้า >>
มีทุนก็ค่อยเอาไปต่อยอด >> เล่นหุ้น, ปันผล, ขยายธุรกิจ อื่นๆ >> แล้วค่อยคิดว่าจะมีเงินล้านอายุเท่าไหร่

ถ้าถามพี่ว่าทำไมกล้าแนะนำ พี่บอกได้แค่ว่า ตอนเรียนพี่ยากจนต้องทำงานเพื่อหาเงิน + ขอทุนยากจนเรียน
พี่ก็ทำสาย computer graphic โดยตอนเรียน เรียนคณะบริหาร แต่พี่ถามตัวเองว่า

1. ชอบอะไร ชอบมันไหม อยากทำอะไร อยากทำมันไหม
2. ทำมันแล้วจริงจังแค่ไหน ทำได้ดีแค่ไหน
3. สู้คนอื่นได้ไหม มีข้อบกพร่องตรงไหน ทำยังไงให้ดีขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่