ปกติเราจะแค่ตามอ่านพันทิปจากเฟซบุ๊คแล้วลิ้งเข้ามาอ่านค่ะ
เคยบ่นกับเพื่อนว่า จะมาบ่นในนี้บ้างละนะ อึดอัดมากกกกกกกกกกกกก

เราอายุ 28 ปี ค่ะ ก็วัยทำงานละ ไม่วัยรุ่นเท่าไหร่ 55555555
เรามีแฟนอายุเท่ากันค่ะ คบกันได้ปีกว่า ชีวิตรักช่วง 1 ปี แรก แฮ๊ปปี้มากกกก คนนี่อิจฉาเรากันเชียว (เหรอ 555)

คร้งแรกที่เราเจอกับแฟนเรา คือ เค้าเดินมาอารมณ์ประมาณว่า เราเจอเนื้อคู่ค่ะ ออร่ามาเลยค่ะ จนผมเรานี่สะบัดเลย (เวอร์ 5555 )
เค้าตรงสเป็กเรามากๆ หล่อ ขาว ตี๋ กำยำ โปรฟายการศึกษากับครอบครัวดี ให้ผ่านค่ะ อิอิ (หลังจากนั้นเรายืนอึ้งอยู่พักใหญ่ค่ะ)
เราทำงานที่เดียวกัน เป็นเพื่อนร่วมงานกัน เราชอบไปยืนข้างๆฟังเค้าอธิบายงาน มันฟินมากกกกกกก ไม่ได้เอาความรู้เข้าหูเลย 55555
เราแอบให้เพื่อนไปสืบประวัติเค้า ผลคือ มีแฟนแล้ว......แป่วววววววว สตั้น 5 วิ (วินาทีนั้นรอบตัวนี่เป็นฤดูใบไม้ผลิหมดเลย เวอร์อีกละ)

เรามีโอกาสได้ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มค่ะ เรานี่กระแซะๆถามเรื่องเค้าตลอด อย่าได้มีช่องว่าง 555555
ปกติเราเป็นคนคุยเก่งอยู่แล้ว มีมุขเยอะ หยอดตลอด ตัว ผช เองก็เป็นคนขี้เล่นค่ะ ( คือขี้เล่นในตอนนั้นพึ่งมาเข้าใจตอนหลังว่าไม่ใช่..)
แล้วพวกเราก็ไปเดินตลาดนัดกัน เพื่อนเราเหมือนเป็นใจให้เรามาเดินด้วยกัน 2 คน
เราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย เรื่องเรามั่ง เรื่องเค้ามั่ง แล้วก็รู้ว่าเค้ามีปัญหากับแฟนแบบขั้นแตกหัก (.............อุ๊ยยยยยยยยยยยย!!!!!)
จังหวะตลาดคนเบียดแน่นมากค่ะ เราแอบเกาะแขนเค้า โหววววววววว กล้ามมมมมมมมมค่ะกล้าม ฟินอะะะะะ
ระหว่างทางกลับ เค้าเป็นคนขับรถค่ะ เรานั่งข้างๆ เม้ากันอยู่ 2 คน คนอื่นๆ หลับบ้าง เล่นโทรศัพท์บ้าง
รู้สึกอยากให้ถนนยาวขึ้นอีก........ ยังไม่อยากถึงที่พักเลยค่ะ

หลังจากนั้น เราก็เจอกันบ่อยๆ บ่อยแบบเหมือน ( เรา หรือ เค้า) จงใจ!!!??
มีวันนึง เราเงยหน้าขึ้นไปเจอเค้าตรงหน้าต่าง เค้าทำมือแบบ กินข้าวกันเย็นนี้ อะไรทำนองนี้
เราก็ เอ่อออออ......พยักหน้าๆๆๆ แล้วจะเจอกันตอนไหน เราไม่มีเบอร์กันเลย ตกเย็นเค้ามาหน้าที่พักค่ะ ไปกินข้าวกับเราและเพื่อนๆ
เราเริ่มรู้สึกแปลกๆละ คือเค้าเหมือนไม่ใช่คนเดิม ตรงที่ว่า เค้าแลรุกมาฝั่งเรามากขึ้น แต่เราไม่เคยแสดงออกเลยว่าเราชอบเค้า
เพราะเรารู้ว่าเค้ามีแฟน ตราบใดที่ยังไม่เลิกกัน เราก็ถือว่ายังเป็นคนอื่นอยู่
เค้ามาที่พักเราบ่อยมาก ที่ทำงานเรามีที่พักให้ค่ะ เนียนทำมาหาพี่ที่ทำงานด้วยกันมั่ง แต่ยืนคุยกะเรานานมาก

เรา : แก เอาเบอร์มาดิ๊ เผื่อมีธุระโทรหา ( รู้สึกหน้าชามาก ตีมึน แต่เอาน่า....)
ผช : เอาโทรศัพท์มา เดี๋ยวกดเบอร์โทรออก........(โทรออก!!! ไปทำไมวะ!? ให้เบอร์เราไปโชว์เครื่องเค้า ช่ะ?)

หลังจากนั้นก็โทรมาชวนไปกินข้าวบ่อยๆ หลังๆ ไปกินกัน 2 คนค่ะ แต่ยังคงสถานะเพื่อน และ เรายังเก็บอาการอยู่
ครั้งนึง ที่แผนกเค้าออกเงินปันผลอะไรเนี่ยแหละค่ะ เค้าเดินผ่านหน้าเราไปบึ้งๆ เราเลยส่งเมสเสจหาว่า เย็นนี้เลี้ยงข้าวเรานะ
เค้าส่งเมสเสจกลับมาเลยค่ะ ว่าให้คนข้างๆเราเลี้ยง เรานี่งงเลย.......คือลืมบอกว่า มีพี่อีกคนในแผนกจีบเราอยู่
เราไม่เข้าใจปฏิกิริยาเค้าในตอนนั้นค่ะ ว่าเค้าไม่พอใจอะไร เราก็ทำงานปกติ เค้าทำหน้าหงุดหงิดใส่เราทั้งวัน

เค้าไม่คุยกับเราอยู่เป็นอาทิตย์ จนวันนึงมีงานที่บริษัท เราเลยเมสเสจหาเค้าว่าไปงานกันเหอะ แกหายไปไหน
เค้าก็ไปค่ะ แล้ววันนี้แหละ ที่เค้าบอกความรู้สึกกับเรา ว่าเค้ารู้สึกดี วันนั้นเค้าหึงเรา......เรางงๆ อึ้งๆ ปนดีใจนะ แต่แฟนเค้าล่ะ??
เค้าบอกว่าเค้าเลิกกันแล้วค่ะ.....ก็เลิกจริงๆค่ะ เค้าให้เหตุผลว่า บ้าน ผญ ดูถูกเค้าที่เค้าไม่มีอะไรเลย อายุขนาดนี้แล้ว
กดดันเค้าด้วยคำพูด เลยทำให้คนสองคนมีปัญหาในใจกันมาตลอด ตอนนั้นเราก็ มันคือเรื่องของเค้า 2 คน อะค่ะ เลยไม่ถามมาก

หลังจากนั้นเราก็ตกลงคบกันค่ะ ระหว่างนั้น เค้าดูแลเราดีมากค่ะ เรียกว่าไม่ขาดตกบกพร่อง วินาทีนั้น คิดว่าเราทำไมโชคดีจัง
เคยแอบคิดคนเดียวนะ ว่า ผช หน้าตาหล่อขนาดนี้ มาชอบ ผญ บ้านๆอย่างเราช่าง ไม่เหมาะสมอะไรอย่างนี้
เราเป็นแฟนกันได้ 3  เดือน เราก็ต้องย้ายที่ทำงาน มาทำงานใกล้บ้าน
สิ่งแรกที่ต้องยอมรับคือ ความห่าง ความเหงา ความคิดถึง และ ความระแวง
แต่ต้องบอกตัวเองค่ะ ว่าเราทุกคนต่างมีหน้าที่ ทำหน้าที่ตัวเอง เก็บเงินเพื่อสร้างอนาคต
เราไปมาหาสู่กันตลอด เค้ามาบ้านเรา เราไปบ้านเค้า โทรคุยกันตลอดสม่ำเสมอ มีปัญหาอะไรปรึกษากัน
เราเป็นทั้งเพื่อน ทั้งคนรัก เลยก็ว่าได้ ทำแบบนี้มาตลอด 1 ปี
ต้องบอกก่อนว่า ตอนเริ่มคบกับเราเนี่ย เค้าซื้อโทรศัพท์ใหม่เพื่อมาเล่นไลน์กับเรา จะได้ประหยัดค่าโทร ก่อนหน้านี้ใช้ ขาว-ดำ
แต่ตอนที่สมัครไลน์ เราแอบใส่อีเมลล์เข้าไปค่ะ เค้าไม่รู้ พึ่งมารู้ตอนหลัง...
เฟซบุ๊ค โซเชียลอะไรของเค้าเนี่ย เราเข้าได้หมด เเต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกค่ะ เพราะว่าโตๆกันแล้ว อีกอย่างเค้าก็ไม่ค่อยเล่นด้วย

ก่อนครบ 1 ปี เนี่ย เราก็พยายามหางานใหม่ให้เค้า แล้วก็มีเรียกสัมภาษณ์ค่ะ
เป็นงานแถวประเทศเพื่อนบ้านเรา เงินเดือนมากกว่าที่เดิมเกือบ 3 เท่า
เราดีใจมากค่ะ เพราะเราจะได้เก็บเงินกันได้เร็วขึ้น แต่เค้าไม่ดีใจค่ะ เค้าบอกคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่
เราก็งงๆ เลยปลอบไปว่า ไปทำงาน ไม่เป็นไรหรอก พ่อแม่จะได้สบาย เวลากลับมาพักก็ได้อยู่บ้านตั้งหลายวัน
ทำงานเก็บเงินจะได้สร้างเนื้อสร้างตัวเร็วๆนะ เค้าก็ยอมตกลงไปทำงานค่ะ

ช่วงก่อนไปทำงานที่ใหม่ เค้าลาออก เพื่อมาเตรียมตัวละพักผ่อน อยู่ครึ่งเดือน เราไปรับเค้ามาเที่ยวที่บ้านเราค่ะและต้องขนของมาหมด
ระหว่างนั้น วันที่เรามาทำงานปกติ อยู่ๆเราก็อยากเข้าไปอ่านไลน์เค้าซะงั้น ปรากฏว่าเข้าไม่ได้ค่ะ เรานี่โวยวายเลย
เค้าก็พูดติดตลกว่า แกล้งเราเล่น ขอ 3 วันนะ อย่างอแง แล้วจะอนุญาตให้เข้า จะดูว่าทนได้มั้ย เราเริ่มสงสัยล่ะค่ะ

เดี๋ยวทำงานแป๊บนะคะ