มาเที่ยวต่อด้วยกันนะครับ ตอนที่ 2 แล้ว
ที่นี้วันที่ 29 ผมก็มาถึง นอร์มันดี้ Normandië แล้วครับ แต่ถึงในช่วงค่ำแบบ เกือบเที่ยงคืนอะครับ
ความรู้สึกจากปารีสไป รู้สึกว่าระยะทางเอาเรื่องอยู่ คือนั่งรถนานๆมันก็เพลีย แถมผมลงเครื่องแล้วไปต่อเลย อาจจะเหนื่อยหน่อย แต่ก็เต็มใจไปหาพ่อกับแม่เค้าครับ
พอมาถึงก็แวะ ปั้มน้ำมัน เพราะยังไม่ได้ทานข้าวเย็น ซื้อแซนวิสอะไรไม่รู้ ในนั้นมีเยอะไปหมด ในซองมี 2 ชิ้น ทาน 1 ชิ้นเลิกเลย
คือไม่อร่อยครับ หรือผมยังปรับตัวไม่ได้ ไม่อยากไปโทษอาหารเค้า
ที่นี้ มาต่อกันวันที่ 30 ผมต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่ เกือบหมด แบบไม่คิดว่าหน้าหนาวบ้านเค้าจะแบบนี้ เอาเสื้อกันหนาวไปสองตัว ตัวนึงไว้หนาวน้อยอีกตัวหนาวมาก ปรากฏตัวหนาวมากกันไม่อยู่ครับ ต้องซื้อใหม่ แถมเสื้อยิดหรืออะไรที่จะใส่ต้องหนาๆ เค้าเลยพาไปซื้อโปโลหนาๆใส่ ซื้อไป สามสี่ตัว กางเกงก็ต้องซื้อขายาวเพิ่ม เอาไปแค่ตัวเดียวเอง เอาขาสั้นไปด้วย ลืม (แย่ชะมัด)
ที่นี้ก็เริ่มต้นด้วยการซื้อของก่อน
เริ่มกันด้วยเสื้อผ้าก่อนเลยครับ
อันนี้คือซื้อเสื้อกันหนาวแล้วใส่เลย ผ้าพันคอด้วย
แล้วเดินต่อไปอีกนิดเจอร้านช๊อกโกแลต น้องสาวเค้าทำงานอยู่ที่ร้านนี้เราเลยยังไม่เข้าไปซื้อ เด๋วรบกวนเวลาทำงาน
นี้ถ่ายจากหน้าร้านครับ
อันนี้ถ่ายมาให้ดู บ้านเมืองเค้าค่อนข้างสะอาด เน้น นอร์มันดี นะครับ อากาศก็บริสุทธิ์
จะตัดแว่นใหม่ แต่ร้านปิด เลยขอถ่ายรูปไว้ก่อน
อ่อลืมบอกครับ เวลาทำการของทุกร้าน ยกเว้นร้านอาหารมั้งนะ เค้าจะปิดตอน 12.00 pm (เที่ยง) ถึง 2.00 pm (บ่ายสอง) เกือบหมดนะครับ
ผมเดาว่าเป็นการให้พนักงานไปทานข้าวอะครับ ไปพัก ทำนองนี้
เดินสบายๆเลยครับ แต่อากาศหนาวมาก
ต่อไปเดินซื้ออาหารกลับไปทานที่พัก แถวนี้ซีฟู้ดจะถูกและอร่อย ตามมาดูเลยครับ
อันนี้ซื้อมาทานครับ เป็นปูโรยข้างบนฝอยๆ แล้วก็มีไข่ แล้วข้างล่างเป็นเปรี้ยวๆอะ ผมไม่รู้เรียกว่าอะไร
ซื้อเซตนี้มาทาน อร่อยดีครับ เหมือนจะเป็นแป้งขนมปังแต่มันนุ่มดี แล้วข้างบนก็ต่างๆนาๆ แศลมอน ไข่ อะไรพวกนี้ ทานค่อนข้างง่าย
สำหรับคนที่ทานไรไม่ค่อยได้แบบผม
เนื้อสัตว์ก็มีแต่ขี้เกียดซื้อไปทำครับ
มีดอกกุหลายประดับ สวยงามดีครับ
อันนี้อะไรไม่รู้ แต่มันเหมือนเป็นตู้ของพวก ชีสแล้วอะ ซึ่งผมไม่ชอบทานชีส
ต่อมามะกี้ผ่านร้านขนมหวานไม่อยากกวนน้องสาวเค้า คราวนี้ต้องแวะแล้วครับ แต่เข้าไปไม่เจอน้องสาวเค้านะ
ตามมาดูภายในร้านเลยครับ
อันนี้ทำช๊อกโกแลตเป็นรูปรถ มีคนขับ คนนั่ง สวยงามและนับถือจริงๆ
อันนี้เค้าสั่งให้ผมห่อนึงเป็นมิ้ลช๊อกโกแลต ที่จริงน่าจะสั่งผสมๆได้มั้ง เพราะเค้าคีบใหม่ใส่ถุงต่อหน้าเลยครับ
อันนี้ฝรั่งเรียก นิสส คล้ายๆกับ ลูกกวาดบ้านเรา อะครับ ของเด็กเลยไม่ได้ซื้อมา
วางพวกกระเป๋าที่ซื้อเสื้อทิ้งไว้ด้วย ไม่กลัวหายเลย ฮ่าๆ
พาชมมาการูนหรือมาการอง ครับ
นี้น่าจะ มาชเมลโล่แล้วเคลือบผงช๊อกโกแลตหรือโกโก้ ประมาณนี้
สีสันสวยงาม
จัดลงกล่องก็ยังคงความสวยงาม
แต่ไม่ได้ซื้อมาครับ 555 ซื้ออย่างอื่นมาทานแทน
เสร็จแล้วเราก็ไปเดินชมท่าเรือนิดหน่อย
หลังจากนั้นกลับไปทานอาหารที่พักแล้วก็ตบท้ายด้วยของหวาน
ที่ซื้อจากร้านนั้นแหละครับ ไม่ทราบชื่อร้านอ่านว่าอะไรนะ (Yves) ประมาณนี้ ถามฝรั่งเค้าอ่านตัวแรกเหมือนคำว่า อิ... ผมได้ยินมาแบบนี้ไม่รู้ถูกไหม
ต่อมาถ่ายเงินยูโรบางส่วนให้ดู อ่อ อัตราตอนที่ผมไป แลกกับ ซุปเปอร์ริช สีส้ม ตรงทางเชื่อม แอร์พอร์ตลิ้งกับ บีทีเอส พญาไทครับ
ตอนนั้น 40.20 บาท = 1 Euro ครับ
หลังจาก 2.00 pm บ่ายสองก็เริ่มออกไปซื้อซิมการ์ด ซื้อของ Orange มาครับ แต่ซื้อแบบ มีเติมแพ๊คเกจ บ้านเค้าเรียก Recharge
ความหมายมันประมาณว่า ใช้โทรได้ 30 นาที (สมมติ) เล่นเน็ตได้ 300 Mb ถ้าหมด เราจะมีรหัสเติม ไอ้รหัสเติมนี้แหละต้องจ่ายแยก น่าจะ 2-3 ยูโร
อันนี้ในร้าน เดินเห็นเหมือนเค้าเริ่มโปรโมท พวกสมาร์ทวอร์ช
ต่อไปต้องซื้อถุงมือ ไม่งั้นอยู่ไม่ได้ ขนาดเอาใส่ในกระเป๋าเสื้อกันหนาวแล้ว ยังไม่ไหว มือชาเลยครับ
เป็นร้านอยู่หัวมุม เหมือนร้านขายกระเป๋า ขายของช้อปทั่วไป แต่มีถุงมือขายนะ จำชื่อร้านไม่ได้อ่าครับ
เดินดูรอบๆดึกๆเป็นแบบนี้ครับ
มีม้าหมุนเด็กด้วย
ต่อมาตอนกลับต้องแวะซื้อน้ำ เรื่องนี้ซีเรียสมากครับ เพราะเป็นคนไม่ชอบทานน้ำอัดลม และไม่ทานกาแฟ
เหตุใดเหตุนั้น หาน้ำเปล่าทาน ขอเกริ่นนำว่า ใครที่ไปเที่ยวงบน้อย ซื้อขวดใหญ่เท่านั้น น้ำเปล่าขวดเล็กค่อนข้างจะแพง
และฝรั่งเค้าทานน้ำเยอะครับ เค้าจึงนิยมขวดใหญ่เลย
อันนี้เห็นบ้านเรามีแค่ชะเวปน้ำมะนาว เห็นบ้านเค้ามีน้ำอื่นด้วยเลยเอาภาพมาฝาก
ส่วนน้ำเปล่าผมลืมถ่ายภาพมาให้ดู ยี่ห้อมันประมาณว่า Volvic อะครับ โดยสังเกตคำว่า มินิรอล วอเตอร์ minérale water
[img]http://media.creativebloq.futurecdn.net/sites/creativebloq.com/files/images/2014/07/volvic-new.jpg[/img]
ประมาณนี้ ส่วนภาพ ขอยืมมาครับ ขอขอบคุณ
http://www.creativebloq.com/branding/volvic-radical-new-logo-81412732
จำราคาไม่ได้แต่ผมซื้อแบบ แพ๊ค 6 ขวดเลย
ที่นี้เบอร์ออร์เร้นจ์ผม (ไม่ได้ใส่ซิมแล้ว แต่ถ่ายภาพเก็บไว้)
อ่านไม่ออก แต่พอเดาๆได้ครับ
ส่วนมื้อเย็น ผมต้องเอ่ยปากบอกเค้า ขอร้านอาหารแบบทานง่ายๆ Asain Food ประมาณนี้ ก็เจอแถวใกล้ๆ เค้าเลยพาไป ไม่รู้ชื่อร้านเฉยเคยอะครับ อ่านไม่ค่อยออก ต้องยอมรับว่าไม่ค่อยใส่ใด้วย เพราะผมใช้แต่ภาษาอังกฤษ ค่อนข้างลำบาก แต่ฝรั่งช่วยแปลให้หมดทุกครั้ง เลยเอาตัวรอดได้
เค้าสอนให้จำเลย Poulet = ไก่ แนวๆนี้เลย ผมจำ แล้วดู 555 เราต้องหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้นะครับ คนเราต้องดิ้นรนสู้กับชีวิตมั้ง
มาชมร้านอาหารที่ไปทานกันครับ ทั้ง บรรยากาศ อาหาร
อ่อ พอเข้าไปเค้าจะถามว่า เอาแบบ บุฟเฟ่ต์ไหม ก็เอาไปเถอะ เพราะผมอึดอัดใจมาตั้งแต่บนเครื่องที่ทานไรไม่ได้ มันเก็บกฏ อิอิ
อันนี้ขนมหวานถ่ายมาก่อนแต่ก็ไม่ได้ทานครับ
อาหารญี่ปุ่นก็มีพวกซูชินะ
ตามด้วยบรรยากาศในร้าน
และเมื่ออิ่มแล้ว เราก็ต้องกลับแล้ว อ่อ อาหารร้านนี้อร่อยครับ แนะนำให้ไปลองชิมเลย
ตอนที่ 2 ก็หมดแล้วครับ เด๋วมีตอนที่ 3 นะคร้าบ ฝากติดตามมือใหม่ด้วยคร้าบ
ส่วนตอนแรก ตามอ่านได้เลยครับ
Part 1 :
http://pantip.com/topic/33051524
Part 3 :
http://pantip.com/topic/33108430
[CR] ฝรั่งเศสแดนกว้างขวาง จะขอเดินบนทางแห่งรัก [Paris,Normandiè],France Part 2.
ที่นี้วันที่ 29 ผมก็มาถึง นอร์มันดี้ Normandië แล้วครับ แต่ถึงในช่วงค่ำแบบ เกือบเที่ยงคืนอะครับ
ความรู้สึกจากปารีสไป รู้สึกว่าระยะทางเอาเรื่องอยู่ คือนั่งรถนานๆมันก็เพลีย แถมผมลงเครื่องแล้วไปต่อเลย อาจจะเหนื่อยหน่อย แต่ก็เต็มใจไปหาพ่อกับแม่เค้าครับ
พอมาถึงก็แวะ ปั้มน้ำมัน เพราะยังไม่ได้ทานข้าวเย็น ซื้อแซนวิสอะไรไม่รู้ ในนั้นมีเยอะไปหมด ในซองมี 2 ชิ้น ทาน 1 ชิ้นเลิกเลย
คือไม่อร่อยครับ หรือผมยังปรับตัวไม่ได้ ไม่อยากไปโทษอาหารเค้า
ที่นี้ มาต่อกันวันที่ 30 ผมต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่ เกือบหมด แบบไม่คิดว่าหน้าหนาวบ้านเค้าจะแบบนี้ เอาเสื้อกันหนาวไปสองตัว ตัวนึงไว้หนาวน้อยอีกตัวหนาวมาก ปรากฏตัวหนาวมากกันไม่อยู่ครับ ต้องซื้อใหม่ แถมเสื้อยิดหรืออะไรที่จะใส่ต้องหนาๆ เค้าเลยพาไปซื้อโปโลหนาๆใส่ ซื้อไป สามสี่ตัว กางเกงก็ต้องซื้อขายาวเพิ่ม เอาไปแค่ตัวเดียวเอง เอาขาสั้นไปด้วย ลืม (แย่ชะมัด)
ที่นี้ก็เริ่มต้นด้วยการซื้อของก่อน
เริ่มกันด้วยเสื้อผ้าก่อนเลยครับ
อันนี้คือซื้อเสื้อกันหนาวแล้วใส่เลย ผ้าพันคอด้วย
แล้วเดินต่อไปอีกนิดเจอร้านช๊อกโกแลต น้องสาวเค้าทำงานอยู่ที่ร้านนี้เราเลยยังไม่เข้าไปซื้อ เด๋วรบกวนเวลาทำงาน
นี้ถ่ายจากหน้าร้านครับ
อันนี้ถ่ายมาให้ดู บ้านเมืองเค้าค่อนข้างสะอาด เน้น นอร์มันดี นะครับ อากาศก็บริสุทธิ์
จะตัดแว่นใหม่ แต่ร้านปิด เลยขอถ่ายรูปไว้ก่อน
อ่อลืมบอกครับ เวลาทำการของทุกร้าน ยกเว้นร้านอาหารมั้งนะ เค้าจะปิดตอน 12.00 pm (เที่ยง) ถึง 2.00 pm (บ่ายสอง) เกือบหมดนะครับ
ผมเดาว่าเป็นการให้พนักงานไปทานข้าวอะครับ ไปพัก ทำนองนี้
เดินสบายๆเลยครับ แต่อากาศหนาวมาก
ต่อไปเดินซื้ออาหารกลับไปทานที่พัก แถวนี้ซีฟู้ดจะถูกและอร่อย ตามมาดูเลยครับ
อันนี้ซื้อมาทานครับ เป็นปูโรยข้างบนฝอยๆ แล้วก็มีไข่ แล้วข้างล่างเป็นเปรี้ยวๆอะ ผมไม่รู้เรียกว่าอะไร
ซื้อเซตนี้มาทาน อร่อยดีครับ เหมือนจะเป็นแป้งขนมปังแต่มันนุ่มดี แล้วข้างบนก็ต่างๆนาๆ แศลมอน ไข่ อะไรพวกนี้ ทานค่อนข้างง่าย
สำหรับคนที่ทานไรไม่ค่อยได้แบบผม
เนื้อสัตว์ก็มีแต่ขี้เกียดซื้อไปทำครับ
มีดอกกุหลายประดับ สวยงามดีครับ
อันนี้อะไรไม่รู้ แต่มันเหมือนเป็นตู้ของพวก ชีสแล้วอะ ซึ่งผมไม่ชอบทานชีส
ต่อมามะกี้ผ่านร้านขนมหวานไม่อยากกวนน้องสาวเค้า คราวนี้ต้องแวะแล้วครับ แต่เข้าไปไม่เจอน้องสาวเค้านะ
ตามมาดูภายในร้านเลยครับ
อันนี้ทำช๊อกโกแลตเป็นรูปรถ มีคนขับ คนนั่ง สวยงามและนับถือจริงๆ
อันนี้เค้าสั่งให้ผมห่อนึงเป็นมิ้ลช๊อกโกแลต ที่จริงน่าจะสั่งผสมๆได้มั้ง เพราะเค้าคีบใหม่ใส่ถุงต่อหน้าเลยครับ
อันนี้ฝรั่งเรียก นิสส คล้ายๆกับ ลูกกวาดบ้านเรา อะครับ ของเด็กเลยไม่ได้ซื้อมา
วางพวกกระเป๋าที่ซื้อเสื้อทิ้งไว้ด้วย ไม่กลัวหายเลย ฮ่าๆ
พาชมมาการูนหรือมาการอง ครับ
นี้น่าจะ มาชเมลโล่แล้วเคลือบผงช๊อกโกแลตหรือโกโก้ ประมาณนี้
สีสันสวยงาม
จัดลงกล่องก็ยังคงความสวยงาม
แต่ไม่ได้ซื้อมาครับ 555 ซื้ออย่างอื่นมาทานแทน
เสร็จแล้วเราก็ไปเดินชมท่าเรือนิดหน่อย
หลังจากนั้นกลับไปทานอาหารที่พักแล้วก็ตบท้ายด้วยของหวาน
ที่ซื้อจากร้านนั้นแหละครับ ไม่ทราบชื่อร้านอ่านว่าอะไรนะ (Yves) ประมาณนี้ ถามฝรั่งเค้าอ่านตัวแรกเหมือนคำว่า อิ... ผมได้ยินมาแบบนี้ไม่รู้ถูกไหม
ต่อมาถ่ายเงินยูโรบางส่วนให้ดู อ่อ อัตราตอนที่ผมไป แลกกับ ซุปเปอร์ริช สีส้ม ตรงทางเชื่อม แอร์พอร์ตลิ้งกับ บีทีเอส พญาไทครับ
ตอนนั้น 40.20 บาท = 1 Euro ครับ
หลังจาก 2.00 pm บ่ายสองก็เริ่มออกไปซื้อซิมการ์ด ซื้อของ Orange มาครับ แต่ซื้อแบบ มีเติมแพ๊คเกจ บ้านเค้าเรียก Recharge
ความหมายมันประมาณว่า ใช้โทรได้ 30 นาที (สมมติ) เล่นเน็ตได้ 300 Mb ถ้าหมด เราจะมีรหัสเติม ไอ้รหัสเติมนี้แหละต้องจ่ายแยก น่าจะ 2-3 ยูโร
อันนี้ในร้าน เดินเห็นเหมือนเค้าเริ่มโปรโมท พวกสมาร์ทวอร์ช
ต่อไปต้องซื้อถุงมือ ไม่งั้นอยู่ไม่ได้ ขนาดเอาใส่ในกระเป๋าเสื้อกันหนาวแล้ว ยังไม่ไหว มือชาเลยครับ
เป็นร้านอยู่หัวมุม เหมือนร้านขายกระเป๋า ขายของช้อปทั่วไป แต่มีถุงมือขายนะ จำชื่อร้านไม่ได้อ่าครับ
เดินดูรอบๆดึกๆเป็นแบบนี้ครับ
มีม้าหมุนเด็กด้วย
ต่อมาตอนกลับต้องแวะซื้อน้ำ เรื่องนี้ซีเรียสมากครับ เพราะเป็นคนไม่ชอบทานน้ำอัดลม และไม่ทานกาแฟ
เหตุใดเหตุนั้น หาน้ำเปล่าทาน ขอเกริ่นนำว่า ใครที่ไปเที่ยวงบน้อย ซื้อขวดใหญ่เท่านั้น น้ำเปล่าขวดเล็กค่อนข้างจะแพง
และฝรั่งเค้าทานน้ำเยอะครับ เค้าจึงนิยมขวดใหญ่เลย
อันนี้เห็นบ้านเรามีแค่ชะเวปน้ำมะนาว เห็นบ้านเค้ามีน้ำอื่นด้วยเลยเอาภาพมาฝาก
ส่วนน้ำเปล่าผมลืมถ่ายภาพมาให้ดู ยี่ห้อมันประมาณว่า Volvic อะครับ โดยสังเกตคำว่า มินิรอล วอเตอร์ minérale water
[img]http://media.creativebloq.futurecdn.net/sites/creativebloq.com/files/images/2014/07/volvic-new.jpg[/img]
ประมาณนี้ ส่วนภาพ ขอยืมมาครับ ขอขอบคุณ http://www.creativebloq.com/branding/volvic-radical-new-logo-81412732
จำราคาไม่ได้แต่ผมซื้อแบบ แพ๊ค 6 ขวดเลย
ที่นี้เบอร์ออร์เร้นจ์ผม (ไม่ได้ใส่ซิมแล้ว แต่ถ่ายภาพเก็บไว้)
อ่านไม่ออก แต่พอเดาๆได้ครับ
ส่วนมื้อเย็น ผมต้องเอ่ยปากบอกเค้า ขอร้านอาหารแบบทานง่ายๆ Asain Food ประมาณนี้ ก็เจอแถวใกล้ๆ เค้าเลยพาไป ไม่รู้ชื่อร้านเฉยเคยอะครับ อ่านไม่ค่อยออก ต้องยอมรับว่าไม่ค่อยใส่ใด้วย เพราะผมใช้แต่ภาษาอังกฤษ ค่อนข้างลำบาก แต่ฝรั่งช่วยแปลให้หมดทุกครั้ง เลยเอาตัวรอดได้
เค้าสอนให้จำเลย Poulet = ไก่ แนวๆนี้เลย ผมจำ แล้วดู 555 เราต้องหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้นะครับ คนเราต้องดิ้นรนสู้กับชีวิตมั้ง
มาชมร้านอาหารที่ไปทานกันครับ ทั้ง บรรยากาศ อาหาร
อ่อ พอเข้าไปเค้าจะถามว่า เอาแบบ บุฟเฟ่ต์ไหม ก็เอาไปเถอะ เพราะผมอึดอัดใจมาตั้งแต่บนเครื่องที่ทานไรไม่ได้ มันเก็บกฏ อิอิ
อันนี้ขนมหวานถ่ายมาก่อนแต่ก็ไม่ได้ทานครับ
อาหารญี่ปุ่นก็มีพวกซูชินะ
ตามด้วยบรรยากาศในร้าน
และเมื่ออิ่มแล้ว เราก็ต้องกลับแล้ว อ่อ อาหารร้านนี้อร่อยครับ แนะนำให้ไปลองชิมเลย
ตอนที่ 2 ก็หมดแล้วครับ เด๋วมีตอนที่ 3 นะคร้าบ ฝากติดตามมือใหม่ด้วยคร้าบ
ส่วนตอนแรก ตามอ่านได้เลยครับ
Part 1 : http://pantip.com/topic/33051524
Part 3 : http://pantip.com/topic/33108430