ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ก็มโนโสเจยยเป็นไฉน


ภิกษุในธรรมวินัยนี้
กามฉันทะมีในภายใน  ก็รู้ว่ากามฉันทะของเรามีในภายใน
หรือกามฉันทะไม่มีในภายในก็รู้ว่า กามฉันทะของเราไม่มีในภายใน
ย่อมรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุเกิดขึ้นแห่งกามฉันทะที่ยังไม่เกิดขึ้น รู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุละกามฉันทะที่เกิดขึ้นแล้ว
และรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุไม่เกิดขึ้นได้ต่อไปแห่งกามฉันทะที่ละได้แล้ว


พยาบาทมีในภายใน  ก็รู้ว่าพยาบาทของเรามีในภายใน
หรือพยาบาทไม่มีในภายในก็รู้ว่า พยาบาทของเราไม่มีในภายใน
ย่อมรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุเกิดขึ้นแห่งพยาบาทที่ยังไม่เกิดขึ้น รู้ชัดอาการเป็นเหตุละพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้ว
และรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุไม่เกิดขึ้นต่อไปแห่งพยาบาทที่ละได้แล้ว


ถีนมิทธะมีในภายในก็รู้ว่า ถีนมิทธะของเรามีในภายใน
หรือถีนมิทธะไม่มีในภายในก็รู้ว่า ถีนมิทธะของเราไม่มีในภายใน
ย่อมรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุเกิดขึ้นแห่งถีนมิทธะที่ยังไม่เกิดขึ้น รู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุละถีนมิทธะที่เกิดขึ้นแล้ว
และรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุไม่เกิดขึ้นต่อไปแห่งถีนมิทธะที่ละได้แล้ว


อุทธัจจกุกกุจจะมีอยู่ในภายในก็รู้ว่า อุทธัจจกุกกุจจะของเรามีอยู่ในภายใน
หรืออุทธัจจกุกกุจจะไม่มีอยู่ในภายใน ก็รู้ว่าอุทธัจจกุกกุจจะของเราไม่มีในภายใน
ย่อมรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุเกิดขึ้นแห่งอุทธัจจกุกกุจจะที่ยังไม่เกิดขึ้น รู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุละอุทธัจจกุกกุจจะที่เกิดขึ้นแล้ว
และรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุไม่เกิดขึ้นต่อไปแห่งอุทธัจจกุกกุจจะที่ละได้แล้ว


วิจิกิจฉามีอยู่ในภายในก็รู้ว่าวิจิกิจฉาของเรามีอยู่ในภายใน
หรือวิจิกิจฉาไม่มีในภายในก็รู้ว่า วิจิกิจฉาของเราไม่มีในภายใน
ย่อมรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุเกิดขึ้นแห่งวิจิกิจฉาที่ยังไม่เกิดขึ้น รู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุละวิจิกิจฉาที่เกิดขึ้นแล้ว
และรู้ชัดซึ่งอาการเป็นเหตุไม่เกิดขึ้นต่อไปแห่งวิจิกิจฉาที่ละได้แล้ว


ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า มโนโสเจยย


-------------------

เนื้อหาบางส่วนจาก  โสเจยยสูตรที่ ๒
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  บรรทัดที่ ๗๑๕๔ - ๗๑๘๖.  หน้าที่  ๓๐๖ - ๓๐๗.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=20&A=7154&Z=7186&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=561