จากเพื่อนสนิทมาเป็น......

ศัตรู"ผมจะเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง"เปิดใหม่ผมได้เจอเพื่อนจนกลายเป็นเพื่อนสนิท ในกลุ่มผมมี่เพื่อนในกลุ่มรวมผมเป็น4คน มีผมเป็นผู้ชายอีกคนเรามี4คนเลยเเยกบัดดี้เป็น2คู่ เราสนิทกันมากนานครั้งทะเลาะกันไปไหนมาไหนไปด้วยกัน เวลาเสร็จจากเรียนพิเศษผมจะชวนเพื่อนคนนึงในกลุ่มเเต่ไม่ใช่บัดดี้ผม เธอเป็นคนนิสัยดี เเข็งเเกร่งยิ่งกว่าชาย คล้ายกับชายในร่างหญิงเเต่ในมุมนึงเพื่อนคนนี้เป็นคนสวย อ่อนหวานเธอเป็นเด็กนาฏศิลป์ ทุกครั้งหลังเรียนพิเศษในวันอาทิตย์ตอนเย็นผมมักจะชวนเธอไปร้องเพลงที่ตู้คาราโอเกะ เสียงผมจะเป็นยังไงเธอก็ไปร้องกับผมเป็นประจำ วันเวลาจากการเป็นเพื่อนกันในเดือนพฤษภาจนกระทั่งถึงเดือนกุมภาพันธ์ ผมได้ทะเลาะกับเธอในเรื่องไม่เป็นเรื่องในตอนเรียนพิเศษผมเผลอพลาดไปจับน่าอกเธอด้วยความที่ผมเป็นคนที่ชอบเเกล้งหยอกล้อเพื่อนเลยพูดออกไปว่า"เองเอาน่าอกมาโดนมือเค้าทำไม" ประโยคนั้นประโยคเดียวเลยเธอไม่ยอมพูดกับผม ผมเลยปรึกษาเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่เป็นบัดดี้เธอ ผมถามเธอว่าเป็นอะไร เธอก็ไม่ยอมพูดด้วยจนกระทั่งหลังเลิกเรียนพิเศษ เธอได้ยิ้มเเล้วหัวเราะเเล้วบอกว่าได้โกรธ ผมเเทบดีใจมาก วันต่อมาเป็นวันจันทร์ผมทักทายเธอเเล้วพูดว่าเรื่องเมื่อวานนี้เออ... เธอได้บิดเเขนผมเเล้วเธอก็พาเพื่อนอีก2คนในกลุ่มไปนั่งตรงที่เข้าเเถว ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเธอคงเเกล้งโกรธผมเหมือนเมื่อวาน ผมได้เข้าไปทักเธอเธอก็ไม่ยอมคุยกับผม ผมถามเพื่อนอีก2คน มันก็บอกว่าเธอเเกล้ง เเต่ไปไปมามาเธอกับโกรธผมจริง เพราะเธอไม่ยอมพูดกับผมเป็นเวลา2คาบเรียน คาบกินข้าวผมเลยเเยกตัวเป็นกินข้าวอีกกลุ่มนึงโดยให้เพื่อนอีกสองคนเป็นคนถามว่าเป็นอะไรเธอบอกว่สเธอโกรธผมเรื่องไม่ยอมขอโทษเธอเรื่องตอนจับน่าอกผมเลยเข้าไปขอโทษเธอ ผมถามเพื่อนที่เป็นบัดดี้เธอ เพื่อนคนนกับพูดประชดใส่ผม"เองไม่เข้าใจความรู้สึกผู้หญิงหรอก" อ้าวเเล้วผมจะเข้าใจได้ไงในเมื่อผมเป็นผู้ชาย ผมตามง้อเธอหลายครั้งเธอกับไม่พูดด้วย ผมคิดว่ากลุ่มเรา4คนคงไปไม่รอด ผมกับเพื่อนบัดดี้ผมเลยย้ายไปอยู่อีกกลุ่ม ด้วยความที่ผมเป็นคนเจ้าคิดคิดมาก ตินนั้นผมร้องไห้ กินข้าวไม่ลง ไม่รู้ว่าเป็นความเสียใจเรื่องเสียเพื่อนหรือในใจผมอาจชอบเธอเปิดเทอมเลื่อนชั้นใหม่เราได้ร่วมงานกลุ่มด้วยกัน ในวันนั้ผมได้ปริ้นเนื้อความของงานมามันไม่ถูกใจเธอ เธอเลยพูดกับผมเป็นครั้งเเรกในรอบหลายเดิอน เธอพูดกับผมด้วยคำหยาบทั้งที่ผมก็พูดกับเธอดีๆ เเต่ชั่งเถอะเราชอบเราก็ต้องอดทนยอมรับฟังเธอ ต่อมาผมก็เริ่มง้อเธออีกเเต่ก็ไม่สำเร็จ ทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนจากความคิดความรู้สึกดีๆที่มีต่อเธอกลายเป็นความโกรธเเค้น ผมเริ่มนินทาเธอต่อว่าเธอ ลับหลังเธอ ด้วยความโกรธที่เธอเคยโกรธผม ผมก็คิดเเผนการชั่วๆเเต่ก็ไม่กล้าทำสักครั้งเพราะผมยังมีเยื้อใยความเป็นมิตนภาพด้วยกัน วันนึงผมนั่งฟังเพลง เพลงของผมได้เลื่อนเป็นคริปเสียงประโยคที่เราคุยกันด้วยความเป็นเพื่อนซึ่งเหลือเป็นสิ่งสุด ผมนั่งฟังหลายรอบจนร้องไห้ ผมเลยคิดเปลี่ยนวิธีใหม่เป็นการง้อขอคืนดี ผมเริ่มพยายามเเต่เธอก็กับไมเหลียวเเลมองสุดท้ายนี้ที่ผมเล่าเรื่องราวให้เพื่อนๆในพันทิปฟังเพราะอีก1เดือนจะเป็นคบรอบ1ปีที่เราทะเลาะกัน เเละไม่ได้คุยกัน อยากจะถามเพื่อนๆในพันทิปว่า พอจะมีวิธีไหนที่ทำให้เธอหายโกรธบ้างครับ