มีครั้งนึง 10 กว่าปีมาแล้ว ตอนนั้นบ้านถ้ามีเน็ตใช้ง่ายๆแบบนี้ตอนนั้นคงระบายได้มันส์กว่านี้ คือ เคยไปขอสินเชื่อทำธุรกิจนึง ก็ไปตามแบงค์ที่ไกล้บ้าน ที่แรกเข้าไป ... ไปหาเจ้าหน้าที่คนนึงเป็นผู้หญิงดูแต่งตัวทำหน้าทำผมเหมือนคุณนายทั้งๆ ใส่เครื่องแบบธนาคารไม่สนใจลูกค่านั่งรออยู่ตรงหน้า
ผมนั่งหน้าโต๊ะเธอจำได้ว่ารู้สึกใช้เวลานั่งรอนานกว่าปกติ เธอทำเป็นหยิบโน่นหยิบนี่ คุยกับคนโน้นคนนี้ไม่สนผม จนผมถามคุณครับตรงนี้ขอสินเชื่อใช่ไหม เธอบอกว่าใช่ คราวนี้หันหน้าตัวตรงคุยจริงจัง ถามแบบทำหน้ากวน ทำธุรกิจอะไรไม่มีหางเสียงจำจนตายเหมือนผมกำลังจะไปขอเงินเขาไงงั้น...จริงๆก็ใช่แต่ไม่ได้ขอฟรีๆ...
อ่านใบที่กรอกตรงหน้า แล้วพูดว่ากับผมว่า จะกู้ต้องกู้อย่างต่ำหลักล้านนะ...จะไหวหรอ ทำหน้าตา และน้ำเสียง นั่งหลังพิงพนักพิง แบบว่าดูถูกผมมากๆ ใช่ครับผมไม่ได้เข้าใจผิด เธอกำลังดูถูกผม ผมมีสติที่พิจารณาแล้าว่าเธอคนนี้กำลังดูถูกผม
ผมไม่คุยต่อเลย เนื่องจากไม่ชอบเจ้าหน้าที่ที่ทำท่าทาง และ การพูดจาดูถูกแบบนี้ ผมดึงใบที่กรอกคืนแบบไม่พูดจา แล้วเดินออกจากโต๊ะมาเลย คนอื่นก็มองผมนะว่าทำไมรีบเดิน ผมทำอะไรนอกจากประชดใส่กลับทันที เดินออกมาแบบใจเจ็บมากจู่ๆให้คนมาดูถูก
วันนั้นไปอีก 2 แบงค์สีม่วง กับ สีน้ำเงินส้ม เข้าไปดูแลดีมาก ให้เกียรติมากจากที่ผมอารมณ์ขุ่นๆ รู้สึกดีขึ้นมาก ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าจะให้ผมกู้ไหมแต่ก็ดูแลดีมาก ตกลงเราเลือกกู้ที่แบงค์สีม่วงในตอนนั้นและผลก็ไม่อนุมัติเพราะทางแบงค์คิดว่ามีความเสี่ยง ผมรับได้ว่ากู้ผ่านหรือไม่ผ่าน แต่มาดูถูกกันแบบ จนท ... ทำผมรู้สึกแย่ๆมาก ผมตั้งใจไว้เลยจะไม่ขอทำธุรกรรมใดๆกับ ... อีกต่อไปถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ผมบอกลูกบอกหลานไว้เลยว่าอย่าไปทำธุกรรมด้วย ตินนี้อาจจะเปลี่ยนไปแต่ผมต้งใจแล้วว่า...ไม่อีกต่อไป เจ็บจริงๆครับ
10 ปีที่เก็บเอาไว้ วันนี้ขอมาระบายกับสิ่งที่ครั้งนึงมีคนทำกับผม
ผมนั่งหน้าโต๊ะเธอจำได้ว่ารู้สึกใช้เวลานั่งรอนานกว่าปกติ เธอทำเป็นหยิบโน่นหยิบนี่ คุยกับคนโน้นคนนี้ไม่สนผม จนผมถามคุณครับตรงนี้ขอสินเชื่อใช่ไหม เธอบอกว่าใช่ คราวนี้หันหน้าตัวตรงคุยจริงจัง ถามแบบทำหน้ากวน ทำธุรกิจอะไรไม่มีหางเสียงจำจนตายเหมือนผมกำลังจะไปขอเงินเขาไงงั้น...จริงๆก็ใช่แต่ไม่ได้ขอฟรีๆ...
อ่านใบที่กรอกตรงหน้า แล้วพูดว่ากับผมว่า จะกู้ต้องกู้อย่างต่ำหลักล้านนะ...จะไหวหรอ ทำหน้าตา และน้ำเสียง นั่งหลังพิงพนักพิง แบบว่าดูถูกผมมากๆ ใช่ครับผมไม่ได้เข้าใจผิด เธอกำลังดูถูกผม ผมมีสติที่พิจารณาแล้าว่าเธอคนนี้กำลังดูถูกผม
ผมไม่คุยต่อเลย เนื่องจากไม่ชอบเจ้าหน้าที่ที่ทำท่าทาง และ การพูดจาดูถูกแบบนี้ ผมดึงใบที่กรอกคืนแบบไม่พูดจา แล้วเดินออกจากโต๊ะมาเลย คนอื่นก็มองผมนะว่าทำไมรีบเดิน ผมทำอะไรนอกจากประชดใส่กลับทันที เดินออกมาแบบใจเจ็บมากจู่ๆให้คนมาดูถูก
วันนั้นไปอีก 2 แบงค์สีม่วง กับ สีน้ำเงินส้ม เข้าไปดูแลดีมาก ให้เกียรติมากจากที่ผมอารมณ์ขุ่นๆ รู้สึกดีขึ้นมาก ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าจะให้ผมกู้ไหมแต่ก็ดูแลดีมาก ตกลงเราเลือกกู้ที่แบงค์สีม่วงในตอนนั้นและผลก็ไม่อนุมัติเพราะทางแบงค์คิดว่ามีความเสี่ยง ผมรับได้ว่ากู้ผ่านหรือไม่ผ่าน แต่มาดูถูกกันแบบ จนท ... ทำผมรู้สึกแย่ๆมาก ผมตั้งใจไว้เลยจะไม่ขอทำธุรกรรมใดๆกับ ... อีกต่อไปถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ผมบอกลูกบอกหลานไว้เลยว่าอย่าไปทำธุกรรมด้วย ตินนี้อาจจะเปลี่ยนไปแต่ผมต้งใจแล้วว่า...ไม่อีกต่อไป เจ็บจริงๆครับ