เราเคยคบกับแฟนเก่ามา 4 ปี แล้วต้องเลิกกัน
เพราะเขาบอกว่า เราไม่ใช่สำหรับเขา
แม้เราจะเสียใจมากก็ตาม แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเขา
ตอนแรกเราพยายามง้อ รู้สึกผิด โทษตัวเอง โทรไปหาเขา เขาไม่เคยรับสายตั้งแต่เลิกกัน มีโทรกลับแค่ครั้งเดียว
ขอคืนดี เขาบอกว่าตอนนี้ไม่ แต่อนาคตไม่รู้
ตื่นขึ้นมาก็เศร้าค่ะ ไปไหนมาไหนก็คิดเรื่องถึงเรื่องเก่าๆ เศร้าไปอีก แต่ยังดีที่ทำงานได้อยู่ แต่ประสิทธิภาพการทำงานลดน้อยลง...
แต่ยังดีที่ ระบายให้เพื่อนฟัง ไปหาเพื่อนบ้าง มีงานให้ทำ หลังเลิกงานได้คุยกับเพื่อน แต่กลับบ้านมานอนร้องไห้ทุกคืน ทรมานมาก
น้ำหนักฮวบไปหลายกิโล หน้าตาโทรม เป็นแบบนี้ ประมาณ เดือนกว่าๆ
สุดท้ายเรามารู้ทีหลังว่า เขาไปมีคนใหม่ซึ่งเป็นเพื่อนกัน หลังจากเลิกกับเราไม่กี่เดือน และมีเพื่อนมาบอก
ตอนนั้นก็เจ็บคูนสองเขาไปอีก เพราะเขายอมรับว่าเขาชอบคนใหม่แล้ว เขาเดินหน้าต่อแล้ว แล้วเขาก็ขอโทษเรา
จนเราไม่ไหวแล้ว ถ้าปล่อยไว้จะแย่กว่าเดิม เลยพยายามดึงตัวเองกลับมาให้เข้มแข็ง ตัดสินใจลบรูป ทิ้งของความทรงจำทุกอย่างไป
ออกกำลังกายให้เหนื่อยเกือบทุกวัน หาอะไรทำ หากิจกรรมที่เขาเปิดให้ไป ลงคอร์สเรียน
เสาร์อาทิตย์ต้องออกไปข้างนอก แม้จะต้องไปคนเดียวบ้าง ก็ไปค่ะ
ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง นัดเจอเพื่อน เพราะถ้าอยู่คนเดียวในห้องจะจิตตกค่ะ แต่ก็ยังคิดเรื่องเดิมๆอยู่ แต่ก็เบาลงกว่าเดือนแรกๆ
ช่วง3-4เดือนแรกที่เลิกกัน
เขาจะส่งข้อความามาหาเราบ้าง ถามว่าสบายดีรึเปล่า ส่งรูปที่เป็นสิ่งของที่เราเคยให้มาให้เราดู แต่ไม่บอกอะไร
ส่งข้อความยิ้มอย่างเดียว บ้างทีก็ส่งมาขอโทษเรา
แต่จนถึงปัจจุบัน ก็ยังส่งข้อความมาปะปาย และก็ยังมีคำว่าขอโทษเราอยู่
แต่หลังๆแต่เราเลือกจะไม่ตอบกลับเลย
เพราะได้รับทีไรแล้ว เราก็ยังมีความรู้สึกเสียใจ
เราไม่เคยคุยกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลย
ไม่มีเฟสบุคเพราะเราบล็อกตั้งแต่วันที่เลิกกัน
จนปัจจุบันผ่านมา 9 เดือนแล้ว บ้างที ภาพมันยังหลอน หรือคำพูดที่เขาเคยบอกเรา พยายามข่มไม่ให้มันคิดมากกว่า
มีร้องไห้บ้าง 1-2ครั้ง ต่อเดือน เหมือนร้องเพราะเขาส่งข้อความมาหาเรา
แล้วเราก็เสียใจกับเรื่องเดิมๆ ร้องไห้เสร็จแล้วก็ต้องตั้งสติ ไม่ให้คิด
แต่เรารู้สึกว่า 9 เดือนมันก็นานพอสมควรที่เรายังต้องมีน้ำตาให้กับเรื่องเดิมๆอยู่
ไม่รู้ว่าคนอื่น ใช้เวลานานเท่าไร สำหรับเรา เราว่า 9 เดือนที่เรายังร้องไห้บ้าง เพราะเขา มันก็นานเหมือนกัน
เราพยายามที่จะเลิกคิด หาธรรมมะมาอ่าน
บ้างทีเลิกคิดไปได้ช่วงนึง แล้วก็กลับมาร้องไห้บ้าง มีคิดเรื่องเดิมๆ
แต่ก็ต้องข่มใจไม่ให้คิด
มีวิธีไหนไหม จะช่วยให้เราตัดขาดจากเรื่องเก่าๆพวกนี้ไปเลย
อยากทำใจได้ แบบหายเป็นปลิดทิ้งจากเรื่องเดิมๆ
อกหักมานานแล้ว มีวิธีไหนจะทำให้หายปลิดทิ้งมั้ย?
เพราะเขาบอกว่า เราไม่ใช่สำหรับเขา
แม้เราจะเสียใจมากก็ตาม แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเขา
ตอนแรกเราพยายามง้อ รู้สึกผิด โทษตัวเอง โทรไปหาเขา เขาไม่เคยรับสายตั้งแต่เลิกกัน มีโทรกลับแค่ครั้งเดียว
ขอคืนดี เขาบอกว่าตอนนี้ไม่ แต่อนาคตไม่รู้
ตื่นขึ้นมาก็เศร้าค่ะ ไปไหนมาไหนก็คิดเรื่องถึงเรื่องเก่าๆ เศร้าไปอีก แต่ยังดีที่ทำงานได้อยู่ แต่ประสิทธิภาพการทำงานลดน้อยลง...
แต่ยังดีที่ ระบายให้เพื่อนฟัง ไปหาเพื่อนบ้าง มีงานให้ทำ หลังเลิกงานได้คุยกับเพื่อน แต่กลับบ้านมานอนร้องไห้ทุกคืน ทรมานมาก
น้ำหนักฮวบไปหลายกิโล หน้าตาโทรม เป็นแบบนี้ ประมาณ เดือนกว่าๆ
สุดท้ายเรามารู้ทีหลังว่า เขาไปมีคนใหม่ซึ่งเป็นเพื่อนกัน หลังจากเลิกกับเราไม่กี่เดือน และมีเพื่อนมาบอก
ตอนนั้นก็เจ็บคูนสองเขาไปอีก เพราะเขายอมรับว่าเขาชอบคนใหม่แล้ว เขาเดินหน้าต่อแล้ว แล้วเขาก็ขอโทษเรา
จนเราไม่ไหวแล้ว ถ้าปล่อยไว้จะแย่กว่าเดิม เลยพยายามดึงตัวเองกลับมาให้เข้มแข็ง ตัดสินใจลบรูป ทิ้งของความทรงจำทุกอย่างไป
ออกกำลังกายให้เหนื่อยเกือบทุกวัน หาอะไรทำ หากิจกรรมที่เขาเปิดให้ไป ลงคอร์สเรียน
เสาร์อาทิตย์ต้องออกไปข้างนอก แม้จะต้องไปคนเดียวบ้าง ก็ไปค่ะ
ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง นัดเจอเพื่อน เพราะถ้าอยู่คนเดียวในห้องจะจิตตกค่ะ แต่ก็ยังคิดเรื่องเดิมๆอยู่ แต่ก็เบาลงกว่าเดือนแรกๆ
ช่วง3-4เดือนแรกที่เลิกกัน
เขาจะส่งข้อความามาหาเราบ้าง ถามว่าสบายดีรึเปล่า ส่งรูปที่เป็นสิ่งของที่เราเคยให้มาให้เราดู แต่ไม่บอกอะไร
ส่งข้อความยิ้มอย่างเดียว บ้างทีก็ส่งมาขอโทษเรา
แต่จนถึงปัจจุบัน ก็ยังส่งข้อความมาปะปาย และก็ยังมีคำว่าขอโทษเราอยู่
แต่หลังๆแต่เราเลือกจะไม่ตอบกลับเลย
เพราะได้รับทีไรแล้ว เราก็ยังมีความรู้สึกเสียใจ
เราไม่เคยคุยกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลย
ไม่มีเฟสบุคเพราะเราบล็อกตั้งแต่วันที่เลิกกัน
จนปัจจุบันผ่านมา 9 เดือนแล้ว บ้างที ภาพมันยังหลอน หรือคำพูดที่เขาเคยบอกเรา พยายามข่มไม่ให้มันคิดมากกว่า
มีร้องไห้บ้าง 1-2ครั้ง ต่อเดือน เหมือนร้องเพราะเขาส่งข้อความมาหาเรา
แล้วเราก็เสียใจกับเรื่องเดิมๆ ร้องไห้เสร็จแล้วก็ต้องตั้งสติ ไม่ให้คิด
แต่เรารู้สึกว่า 9 เดือนมันก็นานพอสมควรที่เรายังต้องมีน้ำตาให้กับเรื่องเดิมๆอยู่
ไม่รู้ว่าคนอื่น ใช้เวลานานเท่าไร สำหรับเรา เราว่า 9 เดือนที่เรายังร้องไห้บ้าง เพราะเขา มันก็นานเหมือนกัน
เราพยายามที่จะเลิกคิด หาธรรมมะมาอ่าน
บ้างทีเลิกคิดไปได้ช่วงนึง แล้วก็กลับมาร้องไห้บ้าง มีคิดเรื่องเดิมๆ
แต่ก็ต้องข่มใจไม่ให้คิด
มีวิธีไหนไหม จะช่วยให้เราตัดขาดจากเรื่องเก่าๆพวกนี้ไปเลย
อยากทำใจได้ แบบหายเป็นปลิดทิ้งจากเรื่องเดิมๆ