องก็สนใจผมด้วยเพราะผมก็จัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เขาว่าผมตี๋ด้วย แต่ไม่รู้นะ
ผมสนิทกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอก็มีใจให้ผม  เธอเป็นเด็กเรียนเก่ง อยู่ห้อง1เลย แถมฐานะบ้านรวยด้วย ต่างกับผมลิบลับ
ผมเรียนห่วย พูดน้อย บ้านจน ไร้ความสามารถ คนที่อ่านนี้อาจคิดว่าผมชอบเพราะความรวย ความเก่งของเธอ หรือผมชอบของสูง
แต่ผมชอบด้วยใจครับ บางครั้งผมก็ห่างๆเธอบ้างเพราะเธอต่างกับผมมาก กระทั่งมีคู่แข่งคนหนึ่ง เขาก็เป็นคนดีนะผมไม่ได้เกลียดเขานะ
เขาเรียนเก่ง  บ้านรวย ดีทุกอย่าง เพียงแต่เขาอ้วนเท่านั้นเอง  เขามาจีบเธอ ซึ่งผมก็รีบทำคะแนนแข่ง จนเธอคนนั้นรู้ว่าผม จน เรียนไม่เก่ง เป็นเด็กมีปัญหา
เธอก็หนีผมไปเลย และสุดท้ายเธอก็ไปเป็นแฟนคนๆนั้น ผมแพ้อย่างราบคาบ หมดปัญญา  และจากนั้นเธอก็เชิดใส่ผมตลอด ทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด
ถึงผมจะแพ้แต่อย่างน้อยขอให้ได้เป็นเพื่อนเธอก็ยังดี แต่ก็ช่างเถอะ ผมแพ้ไม่แปลกหรอก ผมจะเอาอะไรไปสู้กับเขา จริงอยู่ที่หน้าตาผมชนะ แต่หน้าตารึจะเอาชนะข้อดีของเขาที่เหลือได้ ผมจึงยอมรับความพ่ายแพ้ ไม่ว่าจะเจอผู้หญิงคนไหนพอรู้ว่าผมจนก็หนีไปเลย