ความสุขมันอยู่ที่ไหน!!! กับความรักที่มีรอยแผล !!!

กระทู้คำถาม
ผมกับแฟนเราคบกันมา4ปีกว่า ตั้งแต่สมัยที่ผมยังเรียนอยู่ ผมรักเธอมาก รักมากที่สุด ตลอดเวลาที่คบกันมาผมไว้ใจเธอมาก เธอเหมือนไม่เคยสนใจผู้ชายคนอื่นดูเหมือนเป็นคนที่ซื่อสัตย์และรักผมเอามากๆ  จึงทำให้ผมรักและไว้ใจเธอเข้าไปอีก ผมคิดเลยว่าคนนี้แหละ !! แม่ของลูก!! แล้วความคิดเรื่องอนาคตของผมกับเธอก็ผุดขึ้นมาในหัวมากมาย (คิดไปยังลูกบวช =,,=]])
จนวันหนึ่งสิ่งที่ผมขาดไม่ถึงก็มาถึงผมเข้าไปดูเฟสแฟนผมปกติ ใต้รูปมันมีคนแสดงความคิดเห็น 3 ความคิด แต่เฟสเราเข้าไปดูเห็นแค่2ความคิดเห็น เราเอ๊ะทำไม!!! เฟสรวนหรือป่าว  เราก็กด F5 ซ้ำๆ มันก็3เหมือนเดิม เลยตัดสินใจเอาของเพื่อนเข้ามาดู มีผู้ชายมาเม้น  (ใครว่ะ) เลยเข้าไปดูของไอ้ผู้ชายคนนั้น เห้ยยย!!!! แฟนเราถ่ายรูปคู่กะผู้ชายคนนั้นสนิทสนมมาก แล้วที่สัมคัญใต้รูปเพื่อนไอ้ผู้ชายคนนั้นโพสบอกว่าเปลี่ยนอีกแล้วน่ะ   มันก็ตอบเพื่อนมันว่า มีให้เอาก็เอาหมดแหละ
เอิ่ม!!! ตอนนั้นเหมือนฟ้ามันมืด  ผมพัดผ่านมันช่างเยือกเย็น น้ำตาไหล ขนลุกมือไม้สั่นไปหมด แต่ก็ยังไม่แน่ใจอยากจะถามเจ้าตัวให้แน่ใจอีกที  ผมรีบขว้ามอไซบิดไปหาแฟนผมครับ ระยะทางประมาน 60 กม.  (ลืมบอกไปครับผมกำลังจะบวช กำลังอยู่ในช่วงไปถือปิ่นโตกับท่องมนพิธีก่อนบวชซัก 3-4 วัน  อยู่ที่วัด โดยช่วงนี้เขาจะไม่ให้ขับรถ กลัวเกิดมีอันตรายก่อนบวช ผมนี่จัมไมค์เลย =,,=]] ) ผมร้องไห้ตลอดทางภาวนาว่าอย่าให้เป็นเรื่องจริงเลย ผมไปถึงหน้าหอแฟนไม่อยู่ผมนั่งรอตั้งแต่6โมงเย็น ยันเที่ยงคืนยุงก็เยอะ (บริจาคเลือดเพลินเลย) คิดในใจถ้ามากับไอ้นั้นมีมวยแน่  เมื่อมาถึงแฟนผมถามว่ามาทำไม จะบวชอยู่แล้ว  ผมแอบเก็บอาการนิดๆ แล้วถามไปว่าคุยกับใครอยู่หรือป่าว เธอบอกว่าไม่มี หน้าตายิ้มแย้ม เราเอิ่ม!!! เราหยิบโทรศัพท์พร้อมกับรูปเจ้ากรรม ขึ้นมาถาม ว่านี้ใคร  แฟนตอบมาหน้าตาเฉย ว่าน้องแถวบ้าน   ผม ทำไมสนิทสนมกันขนาดนี้ แล้วคอมเม้นนี้ล่ะที่ว่ามันได้เธอแล้ว   แฟนนิ่งมาก แล้วตอบมาว่า จะอะไรนักหนาก็บอกว่าน้อง   ผม ถ้าน้องทำไมมันถึงพูดแบบนั้น   แฟนตอบมาหน้าตาเฉย จะไปรู้มันหรอ    T^T   ผมเร้าหรือ จนแฟนผมรำคาญ แล้วบอกว่าก็อย่างที่เห็นนั้นแหละ  ผมนี้หมดคำจะพูดเลย  ผมถามว่ามีไรกันแล้วใช่ไหม แฟนตอบก็อย่างที่เห็น    ผมร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก เสียใจมากๆ ผมถามแฟนไปว่าทำไมทำแบบนี้  ผมไม่ดีตรงไหน ผมทำอะไรผิด ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วถ้าจะมีอะไรกับใครทำไมไม่บอกเลิกผมก่อน  คือตอนนั้นผม หมดสิ้นแล้วทุกอย่าง เสียใจน้ำตาไหลทั้งคืน  แฟนผมจะไปนอนห้องเพื่อน แต่ผมไม่ให้ไป แล้วผมก็กลับไม่ได้แล้วเพราะมันดึกมากแล้ว แล้วแฟนก็นอนหลับไป ผมซึ้งนอนไม่หลับอย่างแน่นอน ได้แต่มองเธอ น้ำตาผมก็ไหลตลอด ตอนนั้นแฟนผมหลับไปอย่างหน้าตาเฉยไม่สนใจผมเลย  
ทั้งที่เคยรักกันมากแท้ๆ  ตอนเช้าผมก็กลับบ้านผมไป ไม่กี่วันผมก็บวช ก่อนบวชผมก็โทรมาอ้อนวอนเธอให้กลับมาหลายครั้ง แต่แฟนผมไม่ยอม โดยให้เหตุผลว่า ผมดีเกินไป ถ้าคบกันต่อไปผมก็จะเสียใจเพราะเธอ เปล่าๆ  มันยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดเข้าไปอีก เมื่อแฟนผมถ่ายรูปคู่เปิดเผยกับไอ้คนนั้น ดูรักกันมาก เสียใจปรี๊ดดดดเลย  อัฟรูปแทบทุกวันรักกันจังทีกับผมไม่เคยเลย        แล้วเวลาก้ผ่านไปไม่นานไม่กี่เดือน แฟนผมคนที่ทิ้งผมไปก้กลับมา  โดยให้เหตุผลว่าอยากลับมาเธอรักผม  ซึ้งตอนนั้นผมสึกออกมาแล้วมาทำงานแล้วนะครับ   ผมก็ยังไม่มีใครเพราะตั้งแต่แฟนผมทิ้งผมไปผมไม่ได้คุยกับใครเลย ผมไม่กล้ารักใครอีกเลยกลัวมากๆ  เธอมาหาผม พยามทำทุกอย่างเหมือนเดิม (ผมด่าตัวเองในใจยังไม่เข็ดหรอ ) เวลาไปเที่ยวหรืออะไรต่างๆภาพแฟนผมกับผู้ชายคนนั้นก็ผุดขึ้นมาในหัวตลอดเลย ผมจะโกรธเธอขึ้นมาทันที  ผมไม่มีความสุขเหมือนแต่ก่อนเลย ผมว่าตอนนี้ผมมีแต่ความแค้นมากกว่าความรักซะอีก ผมเลยตัดสินใจห่างเธอออกมา
ผมไม่อยากได้แฟนที่เป็นแบบนี้ ผมกลัวเขาทำอีก เพราะระหว่างที่เธอมาหาผมโทรศัพท์เธอผมยังจับไม่ได้เลย ความลับอะไรนักหนา มาอ้างว่ารักผมรักยังไง   ผมควรเลิกให้เด็ดขาดดีไหม!!!!!!ร้องไห้ ลึกๆในใจก็ยังรักอยู่ แต่ถ้าคบต่อไปก็ไม่มีความสุข ชีวิตมันมีปม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่