ลูกคนนี้เค้าจะคิดถึงมั้ย??
สวัสดีค่ะ คือเรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนเราค่ะ คือเพื่อนเราแต่งงานมาได้ 7 เดือน แล้วเลิกกับสามี เหตุเพราะสามีตบหน้าเพื่อนเราค่ะแล้วเพื่อนเราก็ไล่เค้าออกไปเค้าเป็นคนที่ชอบการเอาชนะค่ะเค้าเลยไป แต่ก็ยังวนเวียนมาหาบี (ใช้แทนชื่อเพื่อนเราน่ะค้ะ)มานอนกับบีทุกวันแต่จะมาตอนดึกช่วงนั้นเป็นช่วงที่บีน่าสงสารมากค่ะ ตามหาเขาตลอดร้องไห้ทุกวัน ประมานอาทิตย์นึง บีนึกสงสัยว่าทำใมไม่มาประจำเดือนท้องรึป่าวบีเลยชวนรุ่นน้องไปซื้อที่ตรวจครรภ์ พอไปซื้อมาแล้วบีโทบอกกับสามีว่าจะตรวจแล้วน่ะคืนนี้มานอนนี่ป่าวสามีเค้าบอกว่าไปดิ่ คือบีดีใจมากๆเลยโทมาบอก บีดีใจมากๆโทมาบอกเราเออเราก็ดีใจกับเพื่อนค่ะที่จะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ พอตกกลางคืนบีรอสามีกลับบ้านก็ไม่มาสักทีจนเที่ยงคืนบีทักเฟสสามีไป สามีตอบกลับมาว่า "เดี๋ยวไปมารับด้วย"จนบีรอไม่ไหวบีขับมอไซต์ไปหาสามีที่บ้านเพื่อนเค้า เค้าเลยออกมา กลับมาบ้านบีโชว์ที่ตรวจให้สามีเค้าดูค่ะเค้าทำเป็นไม่สนใจแล้วพูดปัดๆ บีบอก จะตรวจตอนเช้าน่ะ สามีเค้าพูดว่าต้องรีบกลับพอตี3สามีบอกให้บีขับรถไปส่งที่บ้านเค้า(คือบ้านของยายที่เลี้ยงเค้ามา)บีเลยยอมไปส่งทางเปลี่ยวมากๆแต่เพราะความรักบีเลยยอมทุกอย่างพอไปส่งแล้วสามีบีทำลับๆล่อๆบีบอกว่า"รักมั้ย" สามีบี "รักสิ่" บีถามว่าพรุ่งนี้จะมามั้ยเค้าบอกว่า มาสิ่เดี๋ยวโทหาน่ะ แล้วเข้ามาหอมบี แล้วบอกให้บีขับรถดีดี แล้วเขาก็วิ่งเข้าบ้านไป พอมาถึงตอนเช้าบีไม่เป็นอันนอนเลยค่ะร้องไห้เสียใจโทหาคนปลอบใจทั้งคืน บีตัดสินใจตรวจเลยตอนนั้นถ้าผลออกมาท้องเผื่อว่าสามีจะปรับปรุงตัว ผลสรุป คือ ท้อง!!!! ชัวร์ๆ เลยค่ะ บีโทมาหาเราร้องไห้เราก็ถามว่าเป็นอะไร บีบอกว่าบีท้องแล้วแฟนเค้าก็ทำเหมือนไม่สนใจเลย เราก็บอกให้บีใจเย็นๆน้ะบีเลยมาหาเราที่บ้านแล้วมานั่งร้องไห้บีพยายามโทหาสามีทั้งเสียใจและดีใจแต่สามีไม่รับสายเลยจนปาไปครึ่งวัน บีเจอเพื่อนของสามีบีเลยถาม
บี:เห็นเอ(ใช้ชื่อเอแล้วกันเนาะ)มั๊ยโทหาไม่ติด
เพื่อนเอ: อ้าวมันไม่ได้บอกหนูหรอว่ามันจะไปอยู่บ้านที่กรุงเทพแล้ว บี:อ่าว(น้ำตาเริ่มไหล)ไม่ได้บอกเลยโทหาไม่รับด้วย
เพื่อนเอ:อ่าวลองโทไปหาใหม่สิ่
บี:โทไปเป็นร้อยสายแล้วไม่ยอมรับสักที
เพื่อนเอ:มีเรื่องอะไรกันรึป่าว
บี: ก็ไม่มีพี่หนูจะบอกไรพี่น้ะคือหนูท้องแล้วเมื่อเช้าหนูพึ่งตรวจ
เพื่อนเอ:อ้าววว!! หนูโทไปเลยคุยกันดีดีนึกถึงหลานพี่ไว้ค่อยๆคุยกันอย่าใช้อารมณ์
บีเลยตัดสินใจโทหารอบนี้เค้ารับสายค่ะแล้วบีถาม
บี:อยู่ไหนไปทำใทไม่บอก
สามีบี:อยู่บนรถมีไร
บี:ตรวจแล้วน่ะท้องบีก็ร้องไห
สามีบี:อืม ถ้าพูดไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุย แล้วตัดสายทิ้ง....
บียิ้งร้องใหญ่เลยค่ะเรานั่งอยู่ข้างๆเราก็ กอดบีปลอบบี แล้วเราบอก บีตัดใจเถอะน่ะ แล้วบีก็เข้าเฟสคุยกับสามีสามีบอกว่าไม่เชื่อว่าบีท้องคิดว่าบีโกหก บีเสียใจร้องไห้ทั้งวันจนแบบเราบอกว่า บีแกโทหาแม่แกเหอะบอกกับที่บ้านก่อนว่าแกท้อง บีเลยยอมโทหาแม่บีแม่บีไม่ว่าไรค่ะเค้าดีใจที่ได้หลานแล้วบอกให้บีดูแลตัวเองดีดีไม่ต้องเครียดมันจะไปไหนปล่อยมันแม่บีร้องไห้เลยค่ะเพราะสงสารบีมากตัวเราเองยังร้องแล้วกอดบีเลย แล้วเวลาก็ผ่านไป 2 อาทิตย์ บีเลยตัดสินใจโทหาแม่สามี
บี:ฮัลโหลแม่ค่ะเออยู่มั๊ยค่ะ
แม่เอ: ไม่อยู่ไปทำงาน
บี:อ่าวแล้วทำใมเค้าไม่บอกหนูเลย
แม่เอ:อ้าวเลิกกันแล้วไม่ใช่หรอ
บี

จุกอก)ยังนี่ค่ะเค้าบอกแม่ว่าเลิกหรอ แม่เอ:อืมเคลียร์กันเอาเองน่ะเรื่องของผัวเมีย บี:แม่หนูท้องน่ะ!!!
แม่เอ:เอ้า!! ทำใมหนูไม่ป้องกันแม่บอกแล้วไง บลาๆๆๆ (ตามประสาคนจะไม่รับผิดชอบ)
แล้วแม่เอก็วางพูดแค่ว่าเคลียกันเอาเองบีกรี๊ดลั่นบ้านเลยค่ะตอนนั้นจะเป็นบ้าเลยเราก็บอกบีว่าสงสารลูกน่ะบีใจเย็นไม่มีเค้าเราก็มีลูกน่ะ บีเลยยอมสยบค่ะ แล้วบีก็เข้าเฟสส่องไปเฟสสามี ได้ข่าวมาว่าก่อนที่บีกับเอจะคบกันเอไปทำผู้หญิงท้องแต่ไม่รับค่ะจนเอบีแต่งงานกันแล้วบีก็มารู้เรื่องที่หลังเอก็ไม่รับว่าตัวเองเป็นพ่อจนบีลืมเรื่องนี้ไป สรุปน่ะค่ะ เค้าจะกลับไปอยู่ด้วยกันค่ะแต่เอทำงานก่อนแล้วไปมาหาสู่กัน แล้วผู้หญิงอยู่ใกล้กับพวกเราแล้วพวกเรารู้จักด้วยค่ะ คือบีทั้งงงทั้งเสียใจหลายอารมมากๆบีร้องไม่หยุดข้าวไม่กิน จนรุ่งอีกวันบีตัดสินใจว่าจะตัดใจค่ะบีปิดเฟสปิดทุกอย่างเลย แล้วเร่ก็เห็นว่าเพื่อนเราเข้มแข็งขึ้นค่ะบีไม่ร้องไห้เลยบีบอกว่าเพื่อลูก จนบีท้องได้ 3 เดือน เอโทมา เอ:สวัสดีเดี๋ยวจะไปเอาของที่ฝากไว้น่ะ
บี:อืม... (ไม่อยากพูดด้วย)
เอ:แล้วเรื่องของเราให้จบๆไปน่ะลืมๆไป
บี:เออ!!!!!
เอ

เหมือนฉุนๆ)กดวาง
เอทำเป็นโทรมาให้บีเจ็บใจ เวลาผ่านไปเอโทหาบีทุกเดือน คุยดึกๆบ้างจนบีคิดว่าเอจะกลับมาแต่เอก็ยังทำร้ายจิตใจบีอยู่ จนบีบอกว่า บี:พอเถอะน่ะมีลูกแล้วทำไรนึกถึงลูกบ้าง
เอ:เอองั้นเรื่องของเราขอให้ลืมไปขอให้โชคดี...
คือตอนนั้นบีตัดใจมาได้ระดับนึงแล้วจนบีคลอดลูกค่ะทางบ้านบีโทไปหาทางบ้านสามีเพื่อจะขอเอกสารยังไงก็ลูกหลานเค้าเค้าคงไม่ใจดำแต่ผิดคาดค่ะทางบ้านสามีด่ากลับมาค่ะจนแบบว่าบีบอกว่าพอเถอะไม่ต้องใส่ชื่อพ่อ พ่อของบีก็ขีดชื่อพ่อมันทิ้งไป
ลูกบีหน้าเหมือนพ่อมากๆเหมือนสุดเหมือนฝาแฝดเลยทุกคนเห็นแล้วตกใจมากแต่บีเองทำหน้าเฉยๆ จนลูกของบีได้ 10 วันบีรู้ข่าวว่าสามีแต่งงานใหม่กับแฟนเก่าที่มีลูกด้วยกัน 1 ขวบแล้ว เรามองดูบี บีเหมือนบีรู้สึกเฉยๆแต่แววตาบีดูเข้มแข็งและเหมือนแวบเดียวที่อ่อนแอ เราสงสารเพื่อนกับหลานน่ะแต่ทำไรไม่ได้ได้แต่ให้กำลังใจบี จนเวลาผ่านไปบีก็ยังเจอเออยู่แต่บีบอกว่า
บี:กูเจอมันด้วยแหละ (ขออนุญาติน่ะค่ะจะได้อิน อิอิ)
เรา:เออแล้วเป็นไงบ้างโอเคใช่มั๊ย
บี:โอ๊ย! จิ๊บๆกูไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่มันอุบาทว์มากอ้ะเดี๋ยวนี้

ซกมกเจอกูรีบหนีกูเลยกลัวความผิด 555555
เรา:5555555 ดีแล้วๆปล่อยมันเดี๋ยวมันก็เสียดายเองสวยส่ะอย่าง
บี:เออช่าวมันกุไม่เอามันแล้วเลี้ยงลูกเองสบายมากไม่อยากเอาตัวถ่วง 555
เราขำกันลั่นเลยวันนั้นเพื่อนเราดูเข้มแข็งมากๆ ลูกบียิ่งโตยิ่งหล่อยิ่งเหมือนพ่อมากๆ(พ่อเค้าเป็นคนหล่อค่ะแต่ไร้สมอง555)จนบีเองยังทักเลยว่าเหมือนตอนมันเด็กๆมากบีเคยดูรูปเอตอนเด็กๆ แต่พูดถึงทีไรจะขำทุกที มีอยู่วันนึง มีพี่ที่อยู่ข้างบ้านเอ เล่าให้บีกับเราฟังว่า
พี่:เออบีเอมันถามถึงบีกับลูกอ่ะมันถามว่าบีกับลูกสบายดีไหมพี่บอกว่าถามเองดีกว่าไหมตัวเองเป็นพ่อ เอบอกขอดูรูปลูกหน่อยพี่เลยให้ดู แล้วเอดูน้ำตาคลอเบ้าพี่ก็เลยบอกว่า คิดใหม่น้ะเอยังไม่สายหรอกเอตอบแค่ว่าจ้ะ เวลานั้นบีบอกเราว่าบีรู้สึกตื้นตันใจมากๆแต่มันคงไม่กลับมาหรอก ปัจจุบันลูกของบี อายุ 9 เดือนแล้วหล่อมากๆซนมากๆ ญาติของฝ่ายเอเห็นแล้วจะขออุ้มบีไม่ยอมให้เลยค่ะนึกแล้วก็สงสารที่มายืนรอบีตั้งนานเพื่อจะอุ้มหลานแต่บีไม่ให้บีบอกด่ากูไว้เยอะแล้วจะมาจับลูกกูง่ายๆไม่มีทาง
ทุกวันนี้มีแต่คนพูดว่าเดี๋ยวเอก็กลับมาหาบีอยู่ดี ตอนนี้บีสวยมากๆเลยค่ะสวยกว่าเดิมเหมือนคนไม่เคยมีลูก ไปไหนมีแต่คนจีบแต่บีบอกไม่เอาไม่อยากคบใครอยากอยู่กับลูกมากกว่า
นับถือในความใจเด็ดของบีเลยค่ะ
จบเท่านี้น่ะค่ะต้องขออภัยด้วยถ้าพิมผิดหรือคนอ่าน งง ขออภัยด้วยค่ะเดี๋ยวมีเรื่องเพิ่มเติมจะมาเล่าต่อน้ะค่ะ
ลูกชายคนนี้เค้าจะคิดถึงมั๊ย????
สวัสดีค่ะ คือเรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนเราค่ะ คือเพื่อนเราแต่งงานมาได้ 7 เดือน แล้วเลิกกับสามี เหตุเพราะสามีตบหน้าเพื่อนเราค่ะแล้วเพื่อนเราก็ไล่เค้าออกไปเค้าเป็นคนที่ชอบการเอาชนะค่ะเค้าเลยไป แต่ก็ยังวนเวียนมาหาบี (ใช้แทนชื่อเพื่อนเราน่ะค้ะ)มานอนกับบีทุกวันแต่จะมาตอนดึกช่วงนั้นเป็นช่วงที่บีน่าสงสารมากค่ะ ตามหาเขาตลอดร้องไห้ทุกวัน ประมานอาทิตย์นึง บีนึกสงสัยว่าทำใมไม่มาประจำเดือนท้องรึป่าวบีเลยชวนรุ่นน้องไปซื้อที่ตรวจครรภ์ พอไปซื้อมาแล้วบีโทบอกกับสามีว่าจะตรวจแล้วน่ะคืนนี้มานอนนี่ป่าวสามีเค้าบอกว่าไปดิ่ คือบีดีใจมากๆเลยโทมาบอก บีดีใจมากๆโทมาบอกเราเออเราก็ดีใจกับเพื่อนค่ะที่จะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ พอตกกลางคืนบีรอสามีกลับบ้านก็ไม่มาสักทีจนเที่ยงคืนบีทักเฟสสามีไป สามีตอบกลับมาว่า "เดี๋ยวไปมารับด้วย"จนบีรอไม่ไหวบีขับมอไซต์ไปหาสามีที่บ้านเพื่อนเค้า เค้าเลยออกมา กลับมาบ้านบีโชว์ที่ตรวจให้สามีเค้าดูค่ะเค้าทำเป็นไม่สนใจแล้วพูดปัดๆ บีบอก จะตรวจตอนเช้าน่ะ สามีเค้าพูดว่าต้องรีบกลับพอตี3สามีบอกให้บีขับรถไปส่งที่บ้านเค้า(คือบ้านของยายที่เลี้ยงเค้ามา)บีเลยยอมไปส่งทางเปลี่ยวมากๆแต่เพราะความรักบีเลยยอมทุกอย่างพอไปส่งแล้วสามีบีทำลับๆล่อๆบีบอกว่า"รักมั้ย" สามีบี "รักสิ่" บีถามว่าพรุ่งนี้จะมามั้ยเค้าบอกว่า มาสิ่เดี๋ยวโทหาน่ะ แล้วเข้ามาหอมบี แล้วบอกให้บีขับรถดีดี แล้วเขาก็วิ่งเข้าบ้านไป พอมาถึงตอนเช้าบีไม่เป็นอันนอนเลยค่ะร้องไห้เสียใจโทหาคนปลอบใจทั้งคืน บีตัดสินใจตรวจเลยตอนนั้นถ้าผลออกมาท้องเผื่อว่าสามีจะปรับปรุงตัว ผลสรุป คือ ท้อง!!!! ชัวร์ๆ เลยค่ะ บีโทมาหาเราร้องไห้เราก็ถามว่าเป็นอะไร บีบอกว่าบีท้องแล้วแฟนเค้าก็ทำเหมือนไม่สนใจเลย เราก็บอกให้บีใจเย็นๆน้ะบีเลยมาหาเราที่บ้านแล้วมานั่งร้องไห้บีพยายามโทหาสามีทั้งเสียใจและดีใจแต่สามีไม่รับสายเลยจนปาไปครึ่งวัน บีเจอเพื่อนของสามีบีเลยถาม
บี:เห็นเอ(ใช้ชื่อเอแล้วกันเนาะ)มั๊ยโทหาไม่ติด
เพื่อนเอ: อ้าวมันไม่ได้บอกหนูหรอว่ามันจะไปอยู่บ้านที่กรุงเทพแล้ว บี:อ่าว(น้ำตาเริ่มไหล)ไม่ได้บอกเลยโทหาไม่รับด้วย
เพื่อนเอ:อ่าวลองโทไปหาใหม่สิ่
บี:โทไปเป็นร้อยสายแล้วไม่ยอมรับสักที
เพื่อนเอ:มีเรื่องอะไรกันรึป่าว
บี: ก็ไม่มีพี่หนูจะบอกไรพี่น้ะคือหนูท้องแล้วเมื่อเช้าหนูพึ่งตรวจ
เพื่อนเอ:อ้าววว!! หนูโทไปเลยคุยกันดีดีนึกถึงหลานพี่ไว้ค่อยๆคุยกันอย่าใช้อารมณ์
บีเลยตัดสินใจโทหารอบนี้เค้ารับสายค่ะแล้วบีถาม
บี:อยู่ไหนไปทำใทไม่บอก
สามีบี:อยู่บนรถมีไร
บี:ตรวจแล้วน่ะท้องบีก็ร้องไห
สามีบี:อืม ถ้าพูดไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุย แล้วตัดสายทิ้ง....
บียิ้งร้องใหญ่เลยค่ะเรานั่งอยู่ข้างๆเราก็ กอดบีปลอบบี แล้วเราบอก บีตัดใจเถอะน่ะ แล้วบีก็เข้าเฟสคุยกับสามีสามีบอกว่าไม่เชื่อว่าบีท้องคิดว่าบีโกหก บีเสียใจร้องไห้ทั้งวันจนแบบเราบอกว่า บีแกโทหาแม่แกเหอะบอกกับที่บ้านก่อนว่าแกท้อง บีเลยยอมโทหาแม่บีแม่บีไม่ว่าไรค่ะเค้าดีใจที่ได้หลานแล้วบอกให้บีดูแลตัวเองดีดีไม่ต้องเครียดมันจะไปไหนปล่อยมันแม่บีร้องไห้เลยค่ะเพราะสงสารบีมากตัวเราเองยังร้องแล้วกอดบีเลย แล้วเวลาก็ผ่านไป 2 อาทิตย์ บีเลยตัดสินใจโทหาแม่สามี
บี:ฮัลโหลแม่ค่ะเออยู่มั๊ยค่ะ
แม่เอ: ไม่อยู่ไปทำงาน
บี:อ่าวแล้วทำใมเค้าไม่บอกหนูเลย
แม่เอ:อ้าวเลิกกันแล้วไม่ใช่หรอ
บี
แม่เอ:เอ้า!! ทำใมหนูไม่ป้องกันแม่บอกแล้วไง บลาๆๆๆ (ตามประสาคนจะไม่รับผิดชอบ)
แล้วแม่เอก็วางพูดแค่ว่าเคลียกันเอาเองบีกรี๊ดลั่นบ้านเลยค่ะตอนนั้นจะเป็นบ้าเลยเราก็บอกบีว่าสงสารลูกน่ะบีใจเย็นไม่มีเค้าเราก็มีลูกน่ะ บีเลยยอมสยบค่ะ แล้วบีก็เข้าเฟสส่องไปเฟสสามี ได้ข่าวมาว่าก่อนที่บีกับเอจะคบกันเอไปทำผู้หญิงท้องแต่ไม่รับค่ะจนเอบีแต่งงานกันแล้วบีก็มารู้เรื่องที่หลังเอก็ไม่รับว่าตัวเองเป็นพ่อจนบีลืมเรื่องนี้ไป สรุปน่ะค่ะ เค้าจะกลับไปอยู่ด้วยกันค่ะแต่เอทำงานก่อนแล้วไปมาหาสู่กัน แล้วผู้หญิงอยู่ใกล้กับพวกเราแล้วพวกเรารู้จักด้วยค่ะ คือบีทั้งงงทั้งเสียใจหลายอารมมากๆบีร้องไม่หยุดข้าวไม่กิน จนรุ่งอีกวันบีตัดสินใจว่าจะตัดใจค่ะบีปิดเฟสปิดทุกอย่างเลย แล้วเร่ก็เห็นว่าเพื่อนเราเข้มแข็งขึ้นค่ะบีไม่ร้องไห้เลยบีบอกว่าเพื่อลูก จนบีท้องได้ 3 เดือน เอโทมา เอ:สวัสดีเดี๋ยวจะไปเอาของที่ฝากไว้น่ะ
บี:อืม... (ไม่อยากพูดด้วย)
เอ:แล้วเรื่องของเราให้จบๆไปน่ะลืมๆไป
บี:เออ!!!!!
เอ
เอทำเป็นโทรมาให้บีเจ็บใจ เวลาผ่านไปเอโทหาบีทุกเดือน คุยดึกๆบ้างจนบีคิดว่าเอจะกลับมาแต่เอก็ยังทำร้ายจิตใจบีอยู่ จนบีบอกว่า บี:พอเถอะน่ะมีลูกแล้วทำไรนึกถึงลูกบ้าง
เอ:เอองั้นเรื่องของเราขอให้ลืมไปขอให้โชคดี...
คือตอนนั้นบีตัดใจมาได้ระดับนึงแล้วจนบีคลอดลูกค่ะทางบ้านบีโทไปหาทางบ้านสามีเพื่อจะขอเอกสารยังไงก็ลูกหลานเค้าเค้าคงไม่ใจดำแต่ผิดคาดค่ะทางบ้านสามีด่ากลับมาค่ะจนแบบว่าบีบอกว่าพอเถอะไม่ต้องใส่ชื่อพ่อ พ่อของบีก็ขีดชื่อพ่อมันทิ้งไป
ลูกบีหน้าเหมือนพ่อมากๆเหมือนสุดเหมือนฝาแฝดเลยทุกคนเห็นแล้วตกใจมากแต่บีเองทำหน้าเฉยๆ จนลูกของบีได้ 10 วันบีรู้ข่าวว่าสามีแต่งงานใหม่กับแฟนเก่าที่มีลูกด้วยกัน 1 ขวบแล้ว เรามองดูบี บีเหมือนบีรู้สึกเฉยๆแต่แววตาบีดูเข้มแข็งและเหมือนแวบเดียวที่อ่อนแอ เราสงสารเพื่อนกับหลานน่ะแต่ทำไรไม่ได้ได้แต่ให้กำลังใจบี จนเวลาผ่านไปบีก็ยังเจอเออยู่แต่บีบอกว่า
บี:กูเจอมันด้วยแหละ (ขออนุญาติน่ะค่ะจะได้อิน อิอิ)
เรา:เออแล้วเป็นไงบ้างโอเคใช่มั๊ย
บี:โอ๊ย! จิ๊บๆกูไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่มันอุบาทว์มากอ้ะเดี๋ยวนี้
เรา:5555555 ดีแล้วๆปล่อยมันเดี๋ยวมันก็เสียดายเองสวยส่ะอย่าง
บี:เออช่าวมันกุไม่เอามันแล้วเลี้ยงลูกเองสบายมากไม่อยากเอาตัวถ่วง 555
เราขำกันลั่นเลยวันนั้นเพื่อนเราดูเข้มแข็งมากๆ ลูกบียิ่งโตยิ่งหล่อยิ่งเหมือนพ่อมากๆ(พ่อเค้าเป็นคนหล่อค่ะแต่ไร้สมอง555)จนบีเองยังทักเลยว่าเหมือนตอนมันเด็กๆมากบีเคยดูรูปเอตอนเด็กๆ แต่พูดถึงทีไรจะขำทุกที มีอยู่วันนึง มีพี่ที่อยู่ข้างบ้านเอ เล่าให้บีกับเราฟังว่า
พี่:เออบีเอมันถามถึงบีกับลูกอ่ะมันถามว่าบีกับลูกสบายดีไหมพี่บอกว่าถามเองดีกว่าไหมตัวเองเป็นพ่อ เอบอกขอดูรูปลูกหน่อยพี่เลยให้ดู แล้วเอดูน้ำตาคลอเบ้าพี่ก็เลยบอกว่า คิดใหม่น้ะเอยังไม่สายหรอกเอตอบแค่ว่าจ้ะ เวลานั้นบีบอกเราว่าบีรู้สึกตื้นตันใจมากๆแต่มันคงไม่กลับมาหรอก ปัจจุบันลูกของบี อายุ 9 เดือนแล้วหล่อมากๆซนมากๆ ญาติของฝ่ายเอเห็นแล้วจะขออุ้มบีไม่ยอมให้เลยค่ะนึกแล้วก็สงสารที่มายืนรอบีตั้งนานเพื่อจะอุ้มหลานแต่บีไม่ให้บีบอกด่ากูไว้เยอะแล้วจะมาจับลูกกูง่ายๆไม่มีทาง
ทุกวันนี้มีแต่คนพูดว่าเดี๋ยวเอก็กลับมาหาบีอยู่ดี ตอนนี้บีสวยมากๆเลยค่ะสวยกว่าเดิมเหมือนคนไม่เคยมีลูก ไปไหนมีแต่คนจีบแต่บีบอกไม่เอาไม่อยากคบใครอยากอยู่กับลูกมากกว่า
นับถือในความใจเด็ดของบีเลยค่ะ
จบเท่านี้น่ะค่ะต้องขออภัยด้วยถ้าพิมผิดหรือคนอ่าน งง ขออภัยด้วยค่ะเดี๋ยวมีเรื่องเพิ่มเติมจะมาเล่าต่อน้ะค่ะ