อยากจะมาขอคำแนะนำจากพี่ๆในพันทิปคะ คือตอนนี้หนูทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง เงินเดือนอยู่ที่1K ตอนนี้หนูอายุ19ปี แน่นอนว่าหนูต้องดรอปเรียนคะ ลองเรียนรามดูแล้วไม่ไหวจริงๆ เพราะทำงานจันทร์ถึงเสาร์ 09.00-17.40  เงินเดือนส่วนใหญ่หมดไปกับค่ารถคะ ซึ่งที่ทำงานกับบ้านไกลกันมากแถมรถติดอีกต่างหาก แต่ไม่มีภาระอะไรนอกจากรับผิดชอบตัวเองแล้วก็ให้ยายทุกเดือน หนูอยุ่บ้านกับยาย แม่ ป้า แล้วก็พี่สาว หนูทำงานตั้งแต่หนูอยู่ม.4 ส่งตัวเองเรียนไปด้วย เพราะช่วงนั้นแม่ผ่าตัดมะเร็ง ส่วนพ่อแยกทางกับแม่คะ ซึ่งหนูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะได้รับความรักจากแม่และยายอย่างดี จนวันนึงพ่อได้ติดต่อกลับมาหาหนู ว่าเค้าฝากงานไว้ให้ ให้ไปทำได้เลย เริ่มงานวันแรกก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้สักนิด พี่ๆในนั้นพูดกับหนูคำแรกว่า ยังไม่จบปริญญาตรีเข้ามาทำได้ไง แล้วจะทำได้หรอ หนูนี่แทบอยากทำตัวเป็นอากาศเลยคะ โดนตีแสกหน้าเข้าเต็มๆ เดือนแรกหนูนอนร้องไห้กับแม่ทุกคืนว่าหนูไม่อยากทำแล้ว ไปทำงานหนูพยายามเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด จำที่พี่เค้าสอน แล้วลองทำด้วยตัวเอง จนถึงวันที่หนูเป็นงานพอจะช่วยคนอื่นได้ ตอนนั้นหนูรู้สึกเลยว่าหนูผ่านมันมาได้อีกขั้นนึง วันที่หนูรอคอยก็มาถึงคะ นั่นคือวันตัดสินว่าหนูจะผ่านโปรมั๊ย สรุปคือผ่านคะ ตอนนั้นหนูคิดในใจแล้วว่าหนูไม่ผ่านแน่ๆวุฒิการศึกษาแค่ปวช บริษัทที่ไหนเค้าจะรับ หนูก็ทำไปเรื่อยๆ ผ่านไปได้9เดือน(โดนด่าตลอด)  หนูเลยคุยกะพ่อว่าหนูอยากออกไปเรียนแล้วทำงานพาทไทม์เอา เพราะหนูไม่ชอบงานทางด้านนี้พ่อโมโหมากหาว่าหนูไม่รักดี ติดเที่ยวติดเพื่อน โอ๊ยทำงานตั้งแต่ จ-ส จะเอาเวลาไหนไปเที่ยว เลิกงานก็กลับบ้านตลอด เพราะยายห่วงหนูมากเลิกงานปุ๊ปโทรตามปั๊บ คิดในใจนี่แค่ไปเรียนเนี่ยนะถึงกลับไม่รักดี ไม่ได้ไปทำเรื่องเสียหายสักหน่อย พ่อถึงกับจะตัดขาดเลย หนูเลยเครียดมากว่าจะทำยังไงดี จะเรียนให้จบก่อนแล้วทำงานพาทไทม์ไปด้วยหรือว่าจะทำงานที่นี่ต่อไป ตอนนี้มืดไปหมดเลยคะ รบกวนพี่ๆในพันทิปด้วยนะคะ