สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแบ่งประสบการณ์ความรักและอยากได้คำปรึกษานิดหน่อยค่ะ
จะขอเกริ่นนิดหน่อยนะคะ เราเนี่ยปีนี้อยู่ม.3 กำลังจะขึ้นม.4 มีคนที่แอบชอบอยู่คนนึง เขาก็รุ่นเดียวกันกับเรา เป็นเพื่อนสมัยเด็กค่ะ ขอแทนตัวเขาว่า M นะคะ
โดยเราจะเล่าตั้งแต่เจอกันครั้งแรกไปเรื่อยๆอย่างละเอียดเลยนะคะ
เรื่องมันเริ่มมาจากตอนที่เราเรียนประถมค่ะ เราเรียนอยู่ที่รร.แห่งหนึ่งในดอนเมือง โดยใช้ชีวิตแบบเด็กๆไปเรื่อยๆจนเค้าย้ายเค้ามาตอนป.3 เราก็อยู่ห้องเดียวกันนะคะ ตอนแรกๆที่รู้จักกันก็ไม่ค่อยชอบ M หรอกนะคะ เพราะเค้าดูเถื่อนๆ หน้าตาเหมือนนักเลงเลยค่ะ 5555 จนกระทั่งเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นคือ ตอนนั้นเราเรียนพละค่ะ แล้วกางเกงพละของเด็กประถมมันสั้น(จริงๆคือเราสูงด้วย สมัยนั้นเราสูงเป็นอันดับ2ของห้อง กางเกงมันเลยถกสูงขึ้นมาเหนือเข่า) คุณครูก็พาวิ่งค่ะ เราก็วิ่งรั้งท้ายกลุ่มเพื่อน วิ่งไปๆมาๆดันไปสะดุดล้ม เขากระแทกพื้น ได้แผลมาเลยค่ะ(แผลในตอนนั้นกลายเป็นแผลเป็นไปแล้วค่ะ TvT) แล้วด้วยความที่ว่าวิ่งรั้งท้ายกลุ่มเลยไม่มีใครทันสังเกตเลยค่ะว่าเราล้ม เราก็นั่งหงออยู่ตรงนั้น จนมีคนมาทักว่า "เป็นอะไร?ล้มเหรอ?" พอหันไปก็พบว่าเป็นMค่ะ วินาทีนั้นก็ตกใจไปเลยค่ะ งงมากว่าทำไมเค้ามาวิ่งรั้งท้ายกลุ่ม ไม่ทันได้คิดอะไรเค้าก็บอกว่าเดี๋ยวพาไปห้องพยาบาล เถียงไม่ทันค่ะ เค้าพยุงให้เราลุกก่อน 555 แต่ก็โชคดีที่มีครู(ที่เดินผ่านมาพอดี)มาช่วยระหว่างทาง หลังจากเหตุการณ์นั้นก็ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนทัศนคติกับM เรามองเค้าเป็นคนดีขึ้นเยอะเลยค่ะ แหม
หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดเรื่องขึ้นอีก วันนั้นเราซื้อลูกอมมาค่ะ มันจะเป็นกล่อง7ช่องคล้ายๆกล่องยาอ่ะค่ะ แต่ข้างในเป็นลูกอม เราซื้อมากินค่ะ ปรากฏว่ามีเพื่อนมาขอกัน แต่ด้วยความขี้งกเลยแบ่งให้แค่เพื่อนที่สนิทเท่านั้นค่ะ แต่หนึ่งในคนที่ไม่สนิทแต่มาขอคือMค่ะ ซึ่งลึกๆแล้วเราก็ยังกลัวเค้าอยู่นิดๆนะคะ เลยให้เค้าไป เป็นแบบนี้อยู่ประมาณ2-3วัน ลูกอมก็ใกล้จะหมดแล้ว จนเหลือในกระปุกอยู่แค่2-3เม็ดสุดท้าย โดยตั้งใจว่าจะเก็บไว้กินเอง แต่ดันพลาดค่ะ...Mที่ได้ไปแล้วดันเดินมาขออีก เราเห็นว่าจะหมดแล้วเลยบอกว่า เอาไปให้หมดเลย Mเลยถามว่า "ให้จริงเหรอ?" เราก็พยักหน้า มันเลยได้ไปกินสมใจ
ตอนกลางวันของวันนั้น..เป็นวันที่ทำให้เรากับMสนิทกันค่ะ เรากินข้าวเสร็จและกำลังจะเดินขึ้นห้องเรียน แต่ดันโดนMเรียกไว้ก่อนค่ะ ไม่ใช่อะไร แต่เค้าซื้อขนมมาให้ค่ะ 5555 พอถามว่าซื้อให้มาทำไม เค้าบอกว่าตอบแทนลูกอมที่เค้าแย่งเราไป ตอนแรกก็บอกเค้าว่าไม่เอา ไม่เป็นไร แค่ลูกอมเอง แต่เค้าก็ดื้อค่ะ บอกว่าให้เรารับไว้ มีบังคับด้วยนะคะว่าถ้าไม่กินเค้าจะโกรธ 55555 ก็เลยยอมๆกันไปค่ะ หลังจากวันนั้นก็ซื้อตอบแทนกันไปตอบแทนกันมาอยู่ทั้งอาทิตย์อ่ะค่ะ หลังจากวันนั้นเราเลยกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันซะงั้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน(จริงๆมีเพื่อนผญ.อีกคนด้วยนะ)
จนใกล้จะจบป.3 แม่ตัดสินใจจะย้ายบ้านค่ะ ตอนนั้นคือเศร้ามาก บอกลาเพื่อนเสร็จ ก็มาบอกลาM เค้าดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยค่ะ ดูลั้นลาเหมือนเดิม แต่เค้าก็ปลอบใจเราค่ะว่า "จะเศร้าไปทำไม แค่ย้ายบ้าน ไม่ได้จะจากกันตลอดกาลซักหน่อย" เค้าพูดแค่นี้ เราก็หายเศร้าเลยค่ะ จนขึ้นป.4 ในรร.ใหม่ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แต่ประเด็นจะอยู่ที่ช่วงนั้นเรายังติดต่อกับMผ่านโทรศัพท์(ของแม่)และMSN คุยอยู่แบบนั้นจนมารู้ตัวอีกทีว่าชอบก็ขึ้นป.5แล้ว แต่พอเทอม2ก็ต้องย้ายรร.อีก เพราะแม่หาที่ทำงานได้พอดี รร.นี้ล่ะค่ะที่เริ่มเกิดประเด็น ตอนเทอมแรกที่ย้ายเข้ามา ก็ยังชอบMอยู่นะคะ มุ้งมิ้งมาก ทุกคนในห้องก็รู้ว่าเราชอบใคร แต่ดูเหมือนว่าเราจะแสดงอาการมากไปหน่อย บวกกับเป็นคนไม่เคยมีความรัก ทำให้จับผิดได้ จนต้องสารภาพค่ะว่าชอบเค้า
ซึ่งสารภาพไปนี่ก็ใช่ว่าจะดีนะคะ จบแย่ค่ะ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ชอบเรา แต่เค้าชอบเพื่อนเราอีกคน ก็หยวนๆกันไป หลังจากนั้นก็ยังคุยกันได้ค่ัะ แต่บรรยากาศจะอึดอัดกว่าเดิม จนเราขึ้นป.6แล้วเราไปปิ๊งเพื่อนต่างรร.คนนึงค่ะ ขอใช้นามสมมติว่าFนะคะ เจอกันที่ที่เรียนพิเศษ เราก็แอบตามจีบเค้าแบบเนียนๆค่ะ จนมารู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว เลยทำได้แค่คุยกับเขาไปเรื่อยๆ ส่วนMเนี่ย เรียกได้เลยค่ะว่าดราม่า เพราะดันทะเลาะกัน สาเหตุเพราะว่าเราไปห่วงเขาจนเขารำคาญ ด่าหยาบๆมาเลยค่ะ จากนั้นเลยไม่คุยกันอีกเลย จนเขาบล๊อคเฟสเราหนีไปเลย😂
แต่ด้วยความที่ว่ากำลังอินเลิฟค่ะ เลยช่างมันปะไร คนนี้เราจะจีบ(ตอนนั้น F กำลังทะเลาะกับแฟนค่ะ) แต่ก็ดราม่าอีกรอบเลยเลิกชอบเขาไป
จนเราขึ้นม.1 เราทนไม่ไหวค่ะ เลยไปขอเฟสของMจากเพื่อนเก่า แล้วสมัครเฟสใหม่ไปตามง้อค่ะ ทีแรกที่คุยกันก็เกือบจะทะเลาะกันอีกรอบค่ะ แต่ก็ใจเย็นกว่าเดิมจนสุดท้ายก็ตามง้อสำเร็จ แต่ไม่ทันไรเราก็ไปปิ๊งรุ่นพี่ที่รร.นี้ แอบชอบเขาไปได้ไม่ถึง3เดือนก็อกหัก(ไม่นานมานี้เราลองย้อนดูบทสนทนาเก่าๆของเรากับพี่เขาค่ะ ทำให้เรารู้ว่าตอนนั้นเค้าก็แอบสนใจเราอยู่เหมือนกัน แต่เราดันทำตัวแย่ๆ เค้าเลยไม่เลือกเรา 555)กลายเป็นผีตายซากอยู่ 2-3 เดือนก็ไปปิ๊งเพื่อนในห้องอีกรอบ ชอบมาประมาณปีนึงก็เลิกชอบเพราะมันชอบเพื่อนอีกคน จากนั้นหัวใจก็ว่างงงงง ไม่รู้จะไปชอบใคร จนวันนึงกลับไปคุยกับMอีก กลายเป็นว่าเรากลับมาชอบมันอีกค่ะ จริงๆแล้วเราไม่เคยเลิกชอบมันได้เลยค่ะ ชอบมาโดยตลอด แค่เลือกที่จะไม่คิดถึง ไม่พูดถึง
จนขึ้นม.3 ไม่ได้ชอบใครเลย ชอบแต่มันคนเดียว แต่มันดันไปมีแฟน แต่นั่นยังไม่เจ็บเท่าตอนที่เราถามเต้าไปว่ามีแฟนแล้วเหรอ?ใครอ่ะๆบอกหน่อย แต่เค้ากลับตอบมาว่า 'รำคาญ' แบบว่าเจ็บสุดๆอ่ะช่วงนั้น เฮิร์ทมาก ดราม่าไม่เว้นวัน จน1เดือนผ่านไป พี่แกขึ้นตัสในเฟสบุ๊คว่าเลิกกับแฟนแล้ว แต่ยังคงดราม่าว่ายังรักนะ ยังรอนะ บลาๆๆๆๆ เราก็้เลยทักไปว่าอกหักเหรอ คุยๆกันไปนิดหน่อย เค้าก็ดูไม่อะไรกับเรา เราเลยตั้งตัสเพ้อเล่นๆประมาณว่า ยังมีเรานะ อะไรทำนองนี้อยู่พักนึง เค้าก็ทักมาค่ะ บอกว่าไงรู้มั้ยคะ
.
.
.
.
.
.
.
"แกเลิกชอบเราเหอะ เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก"
แบบ..อึ้งไปเลยค่ะ(จริงๆอยากเอามาทั้งบทสนทนาเลยนะคะ แหม)แต่ก็ทำใจแข็งพิมพ์กลับไปว่า ก็ไม่รู้จะไปชอบใครนี่ คุยๆกันไปก็ได้ใจความประมาณว่า Mอยากให้เราเลิกชอบเค้า เพราะคิดว่าตัวเองมันแย่ ไม่มีอะไรดีพอให้เร่ไปชอบเค้า ชอบไปก็มีแต่เจ็บเปล่า..โหยยย ที่กล่าวมานี่คิดว่าเราไม่รู้เหรอ คือรู้อ่ะค่ะว่ามันไม่ได้นิสัยดีอะไรมากมาย ออกจะเป็นคนห่ามๆกวนๆปากก็เลี้ยงหมาไว้เป็นคอก แต่เรารับได้ไง เรารักในสิ่งที่เค้าเป็นอยู่แล้ว ลึกๆแล้วMเป็นคนอบอุ่นนะคะ อ่อนโยน น่ารักด้วย เข้าข่ายคนประเภทปากร้ายใจดีอ่ะค่ะ ก็ไม่ได้อะไรจนเค้าพิมพ์มาอีกประโยค
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เรารักแกนะ..."
"รักแบบเพื่อน"
ให้ทายค่ะว่าเราเกิดปฏิกิริยาอะไร...น้ำตาไหลเลยค่ะ นองหน้าเลย แบบว่าเจ็บมาก เจ็บจนอยากจะกรี๊ด แต่ทุกอย่างคือสุมอยู่ในอกจนจุก ไม่มีอะไรออกมาเลยนอกจากน้ำตาปริ่มๆ
หลังจากวันนั้นเราก็หยุดคุยกับเขาไปเลยค่ะ แต่ก็ยังติดตามข่าวสารบ้าง จนเราจะตัดใจจากเขาได้ แต่วันนึงเขากลับทักมา...แล้วเราก็คุยกัน...ทั้งๆที่เค้าบอกให้เราตัดใจ แต่เค้ากลับมาให้ความหวังเรา เจ็บมากค่ะ
จนทุกวันนี้เรากับMก็ยังติดต่อกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่เรายังตัดใจไม่ได้ อยากได้คำแนะนำค่ะ ทำยังไงให้เราตัดใจจากเค้าให้ขาด ลืมความรู้สึกว่าชอบให้ได้ อย่างน้อยๆก็อยากจะเป็นเพื่อนที่สนิทใจมากกว่านี้
ขอบคุณที่พยายามอ่านมาจนจบค่ะ T_T ยาวมากๆเลย จริงๆ จขกท.เองก็พิมพ์ในมือถือนะคะเนี่ย เมื่อยมากเลย ฮ่าๆ
หากมีความเห็นดีๆ ก็ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ
รักเค้ามา6ปี อยากตัดใจ แต่ทำไม่เคยได้
จะขอเกริ่นนิดหน่อยนะคะ เราเนี่ยปีนี้อยู่ม.3 กำลังจะขึ้นม.4 มีคนที่แอบชอบอยู่คนนึง เขาก็รุ่นเดียวกันกับเรา เป็นเพื่อนสมัยเด็กค่ะ ขอแทนตัวเขาว่า M นะคะ
โดยเราจะเล่าตั้งแต่เจอกันครั้งแรกไปเรื่อยๆอย่างละเอียดเลยนะคะ
เรื่องมันเริ่มมาจากตอนที่เราเรียนประถมค่ะ เราเรียนอยู่ที่รร.แห่งหนึ่งในดอนเมือง โดยใช้ชีวิตแบบเด็กๆไปเรื่อยๆจนเค้าย้ายเค้ามาตอนป.3 เราก็อยู่ห้องเดียวกันนะคะ ตอนแรกๆที่รู้จักกันก็ไม่ค่อยชอบ M หรอกนะคะ เพราะเค้าดูเถื่อนๆ หน้าตาเหมือนนักเลงเลยค่ะ 5555 จนกระทั่งเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นคือ ตอนนั้นเราเรียนพละค่ะ แล้วกางเกงพละของเด็กประถมมันสั้น(จริงๆคือเราสูงด้วย สมัยนั้นเราสูงเป็นอันดับ2ของห้อง กางเกงมันเลยถกสูงขึ้นมาเหนือเข่า) คุณครูก็พาวิ่งค่ะ เราก็วิ่งรั้งท้ายกลุ่มเพื่อน วิ่งไปๆมาๆดันไปสะดุดล้ม เขากระแทกพื้น ได้แผลมาเลยค่ะ(แผลในตอนนั้นกลายเป็นแผลเป็นไปแล้วค่ะ TvT) แล้วด้วยความที่ว่าวิ่งรั้งท้ายกลุ่มเลยไม่มีใครทันสังเกตเลยค่ะว่าเราล้ม เราก็นั่งหงออยู่ตรงนั้น จนมีคนมาทักว่า "เป็นอะไร?ล้มเหรอ?" พอหันไปก็พบว่าเป็นMค่ะ วินาทีนั้นก็ตกใจไปเลยค่ะ งงมากว่าทำไมเค้ามาวิ่งรั้งท้ายกลุ่ม ไม่ทันได้คิดอะไรเค้าก็บอกว่าเดี๋ยวพาไปห้องพยาบาล เถียงไม่ทันค่ะ เค้าพยุงให้เราลุกก่อน 555 แต่ก็โชคดีที่มีครู(ที่เดินผ่านมาพอดี)มาช่วยระหว่างทาง หลังจากเหตุการณ์นั้นก็ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนทัศนคติกับM เรามองเค้าเป็นคนดีขึ้นเยอะเลยค่ะ แหม
หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดเรื่องขึ้นอีก วันนั้นเราซื้อลูกอมมาค่ะ มันจะเป็นกล่อง7ช่องคล้ายๆกล่องยาอ่ะค่ะ แต่ข้างในเป็นลูกอม เราซื้อมากินค่ะ ปรากฏว่ามีเพื่อนมาขอกัน แต่ด้วยความขี้งกเลยแบ่งให้แค่เพื่อนที่สนิทเท่านั้นค่ะ แต่หนึ่งในคนที่ไม่สนิทแต่มาขอคือMค่ะ ซึ่งลึกๆแล้วเราก็ยังกลัวเค้าอยู่นิดๆนะคะ เลยให้เค้าไป เป็นแบบนี้อยู่ประมาณ2-3วัน ลูกอมก็ใกล้จะหมดแล้ว จนเหลือในกระปุกอยู่แค่2-3เม็ดสุดท้าย โดยตั้งใจว่าจะเก็บไว้กินเอง แต่ดันพลาดค่ะ...Mที่ได้ไปแล้วดันเดินมาขออีก เราเห็นว่าจะหมดแล้วเลยบอกว่า เอาไปให้หมดเลย Mเลยถามว่า "ให้จริงเหรอ?" เราก็พยักหน้า มันเลยได้ไปกินสมใจ
ตอนกลางวันของวันนั้น..เป็นวันที่ทำให้เรากับMสนิทกันค่ะ เรากินข้าวเสร็จและกำลังจะเดินขึ้นห้องเรียน แต่ดันโดนMเรียกไว้ก่อนค่ะ ไม่ใช่อะไร แต่เค้าซื้อขนมมาให้ค่ะ 5555 พอถามว่าซื้อให้มาทำไม เค้าบอกว่าตอบแทนลูกอมที่เค้าแย่งเราไป ตอนแรกก็บอกเค้าว่าไม่เอา ไม่เป็นไร แค่ลูกอมเอง แต่เค้าก็ดื้อค่ะ บอกว่าให้เรารับไว้ มีบังคับด้วยนะคะว่าถ้าไม่กินเค้าจะโกรธ 55555 ก็เลยยอมๆกันไปค่ะ หลังจากวันนั้นก็ซื้อตอบแทนกันไปตอบแทนกันมาอยู่ทั้งอาทิตย์อ่ะค่ะ หลังจากวันนั้นเราเลยกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันซะงั้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน(จริงๆมีเพื่อนผญ.อีกคนด้วยนะ)
จนใกล้จะจบป.3 แม่ตัดสินใจจะย้ายบ้านค่ะ ตอนนั้นคือเศร้ามาก บอกลาเพื่อนเสร็จ ก็มาบอกลาM เค้าดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยค่ะ ดูลั้นลาเหมือนเดิม แต่เค้าก็ปลอบใจเราค่ะว่า "จะเศร้าไปทำไม แค่ย้ายบ้าน ไม่ได้จะจากกันตลอดกาลซักหน่อย" เค้าพูดแค่นี้ เราก็หายเศร้าเลยค่ะ จนขึ้นป.4 ในรร.ใหม่ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แต่ประเด็นจะอยู่ที่ช่วงนั้นเรายังติดต่อกับMผ่านโทรศัพท์(ของแม่)และMSN คุยอยู่แบบนั้นจนมารู้ตัวอีกทีว่าชอบก็ขึ้นป.5แล้ว แต่พอเทอม2ก็ต้องย้ายรร.อีก เพราะแม่หาที่ทำงานได้พอดี รร.นี้ล่ะค่ะที่เริ่มเกิดประเด็น ตอนเทอมแรกที่ย้ายเข้ามา ก็ยังชอบMอยู่นะคะ มุ้งมิ้งมาก ทุกคนในห้องก็รู้ว่าเราชอบใคร แต่ดูเหมือนว่าเราจะแสดงอาการมากไปหน่อย บวกกับเป็นคนไม่เคยมีความรัก ทำให้จับผิดได้ จนต้องสารภาพค่ะว่าชอบเค้า
ซึ่งสารภาพไปนี่ก็ใช่ว่าจะดีนะคะ จบแย่ค่ะ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ชอบเรา แต่เค้าชอบเพื่อนเราอีกคน ก็หยวนๆกันไป หลังจากนั้นก็ยังคุยกันได้ค่ัะ แต่บรรยากาศจะอึดอัดกว่าเดิม จนเราขึ้นป.6แล้วเราไปปิ๊งเพื่อนต่างรร.คนนึงค่ะ ขอใช้นามสมมติว่าFนะคะ เจอกันที่ที่เรียนพิเศษ เราก็แอบตามจีบเค้าแบบเนียนๆค่ะ จนมารู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว เลยทำได้แค่คุยกับเขาไปเรื่อยๆ ส่วนMเนี่ย เรียกได้เลยค่ะว่าดราม่า เพราะดันทะเลาะกัน สาเหตุเพราะว่าเราไปห่วงเขาจนเขารำคาญ ด่าหยาบๆมาเลยค่ะ จากนั้นเลยไม่คุยกันอีกเลย จนเขาบล๊อคเฟสเราหนีไปเลย😂
แต่ด้วยความที่ว่ากำลังอินเลิฟค่ะ เลยช่างมันปะไร คนนี้เราจะจีบ(ตอนนั้น F กำลังทะเลาะกับแฟนค่ะ) แต่ก็ดราม่าอีกรอบเลยเลิกชอบเขาไป
จนเราขึ้นม.1 เราทนไม่ไหวค่ะ เลยไปขอเฟสของMจากเพื่อนเก่า แล้วสมัครเฟสใหม่ไปตามง้อค่ะ ทีแรกที่คุยกันก็เกือบจะทะเลาะกันอีกรอบค่ะ แต่ก็ใจเย็นกว่าเดิมจนสุดท้ายก็ตามง้อสำเร็จ แต่ไม่ทันไรเราก็ไปปิ๊งรุ่นพี่ที่รร.นี้ แอบชอบเขาไปได้ไม่ถึง3เดือนก็อกหัก(ไม่นานมานี้เราลองย้อนดูบทสนทนาเก่าๆของเรากับพี่เขาค่ะ ทำให้เรารู้ว่าตอนนั้นเค้าก็แอบสนใจเราอยู่เหมือนกัน แต่เราดันทำตัวแย่ๆ เค้าเลยไม่เลือกเรา 555)กลายเป็นผีตายซากอยู่ 2-3 เดือนก็ไปปิ๊งเพื่อนในห้องอีกรอบ ชอบมาประมาณปีนึงก็เลิกชอบเพราะมันชอบเพื่อนอีกคน จากนั้นหัวใจก็ว่างงงงง ไม่รู้จะไปชอบใคร จนวันนึงกลับไปคุยกับMอีก กลายเป็นว่าเรากลับมาชอบมันอีกค่ะ จริงๆแล้วเราไม่เคยเลิกชอบมันได้เลยค่ะ ชอบมาโดยตลอด แค่เลือกที่จะไม่คิดถึง ไม่พูดถึง
จนขึ้นม.3 ไม่ได้ชอบใครเลย ชอบแต่มันคนเดียว แต่มันดันไปมีแฟน แต่นั่นยังไม่เจ็บเท่าตอนที่เราถามเต้าไปว่ามีแฟนแล้วเหรอ?ใครอ่ะๆบอกหน่อย แต่เค้ากลับตอบมาว่า 'รำคาญ' แบบว่าเจ็บสุดๆอ่ะช่วงนั้น เฮิร์ทมาก ดราม่าไม่เว้นวัน จน1เดือนผ่านไป พี่แกขึ้นตัสในเฟสบุ๊คว่าเลิกกับแฟนแล้ว แต่ยังคงดราม่าว่ายังรักนะ ยังรอนะ บลาๆๆๆๆ เราก็้เลยทักไปว่าอกหักเหรอ คุยๆกันไปนิดหน่อย เค้าก็ดูไม่อะไรกับเรา เราเลยตั้งตัสเพ้อเล่นๆประมาณว่า ยังมีเรานะ อะไรทำนองนี้อยู่พักนึง เค้าก็ทักมาค่ะ บอกว่าไงรู้มั้ยคะ
.
.
.
.
.
.
.
"แกเลิกชอบเราเหอะ เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก"
แบบ..อึ้งไปเลยค่ะ(จริงๆอยากเอามาทั้งบทสนทนาเลยนะคะ แหม)แต่ก็ทำใจแข็งพิมพ์กลับไปว่า ก็ไม่รู้จะไปชอบใครนี่ คุยๆกันไปก็ได้ใจความประมาณว่า Mอยากให้เราเลิกชอบเค้า เพราะคิดว่าตัวเองมันแย่ ไม่มีอะไรดีพอให้เร่ไปชอบเค้า ชอบไปก็มีแต่เจ็บเปล่า..โหยยย ที่กล่าวมานี่คิดว่าเราไม่รู้เหรอ คือรู้อ่ะค่ะว่ามันไม่ได้นิสัยดีอะไรมากมาย ออกจะเป็นคนห่ามๆกวนๆปากก็เลี้ยงหมาไว้เป็นคอก แต่เรารับได้ไง เรารักในสิ่งที่เค้าเป็นอยู่แล้ว ลึกๆแล้วMเป็นคนอบอุ่นนะคะ อ่อนโยน น่ารักด้วย เข้าข่ายคนประเภทปากร้ายใจดีอ่ะค่ะ ก็ไม่ได้อะไรจนเค้าพิมพ์มาอีกประโยค
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เรารักแกนะ..."
"รักแบบเพื่อน"
ให้ทายค่ะว่าเราเกิดปฏิกิริยาอะไร...น้ำตาไหลเลยค่ะ นองหน้าเลย แบบว่าเจ็บมาก เจ็บจนอยากจะกรี๊ด แต่ทุกอย่างคือสุมอยู่ในอกจนจุก ไม่มีอะไรออกมาเลยนอกจากน้ำตาปริ่มๆ
หลังจากวันนั้นเราก็หยุดคุยกับเขาไปเลยค่ะ แต่ก็ยังติดตามข่าวสารบ้าง จนเราจะตัดใจจากเขาได้ แต่วันนึงเขากลับทักมา...แล้วเราก็คุยกัน...ทั้งๆที่เค้าบอกให้เราตัดใจ แต่เค้ากลับมาให้ความหวังเรา เจ็บมากค่ะ
จนทุกวันนี้เรากับMก็ยังติดต่อกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่เรายังตัดใจไม่ได้ อยากได้คำแนะนำค่ะ ทำยังไงให้เราตัดใจจากเค้าให้ขาด ลืมความรู้สึกว่าชอบให้ได้ อย่างน้อยๆก็อยากจะเป็นเพื่อนที่สนิทใจมากกว่านี้
ขอบคุณที่พยายามอ่านมาจนจบค่ะ T_T ยาวมากๆเลย จริงๆ จขกท.เองก็พิมพ์ในมือถือนะคะเนี่ย เมื่อยมากเลย ฮ่าๆ
หากมีความเห็นดีๆ ก็ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ