ญาณที่เป็นอันตรายแก่สมาธิ และญาณที่เป็นอุปการะแก่สมาธิ

จากอานาปานกถา ปฏิสัมภิทามรรค

[๓๖๓]
ญาณในธรรมอันเป็นอันตราย ๘ และ
ญาณในธรรมอันเป็นอุปการะ ๘ เป็นไฉน ฯ

กามฉันทะเป็นอันตรายแก่สมาธิ
เนกขัมมะเป็นอุปการะแก่สมาธิ

พยาบาทเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความไม่พยาบาทเป็นอุปการะแก่สมาธิ

ถีนมิทธะเป็นอันตรายแก่สมาธิ
อาโลกสัญญาเป็นอุปการะแก่สมาธิ

อุทธัจจะเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความไม่ฟุ้งซ่านเป็นอุปการะแก่สมาธิ

วิจิกิจฉาเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความกำหนดธรรมเป็นอุปการะแก่สมาธิ

อวิชชาเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ญาณเป็นอุปการะแก่สมาธิ

อรติเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความปราโมทย์เป็นอุปการะแก่สมาธิ

อกุศลธรรมแม้ทั้งปวงเป็นอันตรายแก่สมาธิ
กุศลธรรมทั้งปวงเป็นอุปการะแก่สมาธิ


ญาณในธรรมอันเป็นอันตราย ๘ และ ญาณในธรรมเป็นอุปการะ ๘ เหล่านี้
จิตอันฟุ้งซ่านและจิตสงบระงับ ย่อมดำรงอยู่ในความเป็นธรรมอย่างเดียวและย่อมหมดจดจากนิวรณ์ ด้วยอาการ ๑๖ เหล่านี้ ฯ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่