นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
เริ่มเรื่องเลยคือว่า ผมได้คุยกับน้อง ผญ อยู่คนนึงในเฟสบุ๊ค ซึ่งผมก็คุยเฉยๆแบบพวกคุยไปเรื่อยอ่ะครับ ใครทักมาก็คุยหมดก็คุยกันเกือบทุกวัน แต่คือว่าน้องเค้ามีแฟนอยู่แล้ว "ผมก็ไม่เข้าใจว่าเค้ามาคุยกับผมทำไม ปกติผมเป็นคนไม่ชอบคุยกับคนที่มีแฟนแล้วครับเพราะผมเข้าใจว่าถ้าเรามีแฟนแล้วแฟนเราไปคุยกับคนอื่นเราจะรู้สึกอย่างไร" ต่อเลยนะครับ ก็คือเวลาน้องเค้ามีปัญหากับแฟนก็จะมาปรึกษาผม ผมก็ให้คำปรึกษาครับในฐานะพี่ เพราะผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วอยากช่วยเหลือเฉยๆรับ แต่พอคุยกันนานๆเข้า คุยกันทุกวันๆ มันทำให้ผมเริ่มคิดถึงเค้าเหมือนกัน มันเริ่มมารู้สึกตั้งแต่ที่น้องเค้าบอกว่า "ไม่รู้ทำไมหนูคุยกับพี่แล้วหนูรู้สึกดี" คำนี้แหล่ะครับ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ผมไม่อยากเป็นคนที่ทำให้เค้ามีปัญหาครับ ผมจึงห่างๆหายๆไปเลย เพื่อเป็นการตัดปัญหามันไม่ยากนะครับสำหรับผมที่จะไม่คุยกับน้องเค้า แต่มันยากจริงๆครับที่จะไม่ให้คิดถึง. แบบนี้เรียกว่าอาการของคนแอบรักรึป่าวครับ ?
แบบนี้เรียกว่าอะไรหรอครับ ?
เริ่มเรื่องเลยคือว่า ผมได้คุยกับน้อง ผญ อยู่คนนึงในเฟสบุ๊ค ซึ่งผมก็คุยเฉยๆแบบพวกคุยไปเรื่อยอ่ะครับ ใครทักมาก็คุยหมดก็คุยกันเกือบทุกวัน แต่คือว่าน้องเค้ามีแฟนอยู่แล้ว "ผมก็ไม่เข้าใจว่าเค้ามาคุยกับผมทำไม ปกติผมเป็นคนไม่ชอบคุยกับคนที่มีแฟนแล้วครับเพราะผมเข้าใจว่าถ้าเรามีแฟนแล้วแฟนเราไปคุยกับคนอื่นเราจะรู้สึกอย่างไร" ต่อเลยนะครับ ก็คือเวลาน้องเค้ามีปัญหากับแฟนก็จะมาปรึกษาผม ผมก็ให้คำปรึกษาครับในฐานะพี่ เพราะผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วอยากช่วยเหลือเฉยๆรับ แต่พอคุยกันนานๆเข้า คุยกันทุกวันๆ มันทำให้ผมเริ่มคิดถึงเค้าเหมือนกัน มันเริ่มมารู้สึกตั้งแต่ที่น้องเค้าบอกว่า "ไม่รู้ทำไมหนูคุยกับพี่แล้วหนูรู้สึกดี" คำนี้แหล่ะครับ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ผมไม่อยากเป็นคนที่ทำให้เค้ามีปัญหาครับ ผมจึงห่างๆหายๆไปเลย เพื่อเป็นการตัดปัญหามันไม่ยากนะครับสำหรับผมที่จะไม่คุยกับน้องเค้า แต่มันยากจริงๆครับที่จะไม่ให้คิดถึง. แบบนี้เรียกว่าอาการของคนแอบรักรึป่าวครับ ?