บทบาทผู้ชายกับการเลี้ยงลูก

ขอเกรินก่อนนะครับว่า ผมกับภรรยาพึ่งจะมีบุตรอายุ 6 เดือน โดยทางครอบครัวของเราไม่มีผู้ใหญ่มาช่วยเลี้ยงลูก ตอนช่วงใกล้จะคลอดเลยตกลงกันว่าต้องมีคนหนึ่งมาดูแลลูก เพราะหาพี่เลี้ยงไม่ได้จริงๆ ผมเลยตัดสินใจออกจากงานมาดูแลลูก โดยก่อนลูกจะคลอดผมได้วางแผนปลูกบ้านให้ลูกและเมียอยู่โดยใช้เงินของผมทั้งหมดที่มี (ก่อนหน้านี้อยู่ห้องเช่าราคาพันนิดๆสภาพห้องก็ตามราคาครับ พออยู่กันได้แต่มันคงคับแคบไปสำหรับลูก) ผมเลยเอาของสะสมและเงินเก็บก่อนแต่งงานที่มีมาปลูกบ้านหลังเล็กๆ ผมเตรียมความพร้อมเรื่องบ้านและรถยนต์คันเล็กๆไว้หมดแล้วไม่มีหนี้สินอะไร แต่........ผมเองพึ่งทราบจากภรรยาว่ามีหนี้ที่เกิดจากการกู้เงินออกรถยนต์ให้น้องสาวและส่งเงินให้ที่บ้าน 180,000 บาท(ผมก็ช่วยจ่ายให้70,000บาทส่วนที่เหลือผมให้ทางบ้านภรรยาแก้ปัญหาต่อเพราะปลูกบ้านอยู่มันเกินกำลังจริงๆครับ) ซึ่งก่อนหน้านี้ผมเองก็เคลียปัญหาเรื่องเงินให้ภรรยาไปแล้วครั้งหนึ่งตอนนั้น 130,000 บาท ตอนนี้ผมเองมีงานพาร์ททามรายได้ต่อเดือนไม่แน่นอนครับหลักพันต้นๆถึงหมื่นแล้วแต่จังหวะ งานบ้านผมรับผิดชอบเรื่องอาหาร งานบ้าน ดูแลลูก เปลี่ยนผ้าอ้อม เช็ดอึ ชงนม อาบน้ำลูก ภรรยาจะมาช่วยดูแทนก็หลังเลิกงาน 5 โมงเย็นจนพาลูกเข้านอนตอน 2ทุ่ม ผมต้องจดบัญชีรายรับรายจ่ายวางแผนการเงินที่บ้านทั้งหมดด้วย ช่วงลูกคลอดเดือนแรกผมต้องดูลูกด้วยและคุมบ้านที่ปลูกด้วยบอกตรงๆว่าเหนือยมากๆ หอบลูกน้อยไปสั่งของขับรถยนต์ตระเวนไปกันสองคนพ่อลูก มาตอนนี้สิ่งที่ผมกังวลมันก็เริมเกิดขึ้นละครับเสียงวิจารจากบ้านใกล้เรือนเคียงที่บอกว่าเกาะเมียกิน ผมพอจะทำใจไว้บ้างแต่พอเจอเขาจังๆก็หน้าชาไปเลย แต่ผมก็ไม่ได้โต้ตอบหรือไปชี้แจงอะไรเขานะครับนิ่งๆแล้วกลับมากอดลูกที่บ้าน แต่ในใจนี้น้ำตาตก สารภาพเลยว่านึกในใจว่าเราทำไม่ไม่มีศักศรีหรือไร้ค่าจังนะ ภรรยาผมตอนนี้ก็ okครับให้กำลังผมดีอยู่ ผมกะว่าพอลูกเข้า รร.คงสักสองขวบได้ก็ค่อยขยับหางานอะไรที่พอจะมีรายได้ที่แน่นอนมาเข้าครอบครัวอีกที่ มีไครมีสภาพเป็นแบบผมบ้างหรือมีวิธีรับมือยังไงดีกับเพื่อนบ้านแบบนี้บ้างครับ ผู้ชายเลี้ยงลูกมันดูแปลกไปมั้ยกับสังคมเราตอนนี้