ต้องเกริ่นก่อนนะครับ ว่า ขอบคุณประสบการณ์ในชีวิติการทำงาน ในแดนเเดนอันเเสนห่างไกล "อุ้มผาง" แผ่นดินดอยลอยฟ้า  จังหวัดตาก  ที่ทำให้ผมได้เห็นว่า โหเมืองไทยยังมีอะไรอีกเยอะเเยะมากมาย ที่เราไม่เคยรู้ ที่เราไม่เคยเห็น เฮ้ย มันน่ามาสัมผัสยิ่งนัก  (ฮ่าๆๆๆ )  รีวิวต่อไปนี้จะพูดถึงความโชคดี ที่ได้มีโอกาศ ร่วมรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯ ในวันที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๗  ณ โรงเรียน ตชด.บ้านเลตองคุ  การได้มาร่วมรับเสด็จในครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นบุญของผมมากเเล้ว เเต่ที่ทำให้ประทับใจไม่เเพ้กันคือ "บ้านเลตองคุ"  หมู่บ้านที่มีเสนห์  มีความเเปลก ความเป็นออริจินอล ของศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี ของพี่น้องชาวกะเหรี่ยงที่นับถือ" ฤาษี "  ครับ จริงๆผมพูดไม่ผิด นับถือฤาษี หมู่บ้านเลตองคุ ยังคงเป็นอีกเพียงเเค่ไม่กี่หมู่บ้านครับ ของพี่น้องชาวกะเหรี่ยงในประเทศไทย  ที่ยังคงนับถือฤาษี ในอำเภออุ้มผางมีอีกสองสามหมู่บ้านครับ เท่าที่ทราบข้อมูล ก็มีบ้านมอตาลัว ซึ่งจะถึงก่อนบ้านเลตองคุ เเละบ้านไกบอทะ  การดำรงชีวิตเเบบพอเพียง ซึ่งถ้าเราได้เห็นเเล้ว  ฮึ ยังมีอยู่อีกหรอ เกริ่นมาซะนานเข้าเรื่องเลยนะครับ ฮร่าๆๆๆ  ด้วยความที่นับถือ ฤาษี ชาวบ้านบ้านเลตอคุจึงต้องปฏิบัติตามกฎ ขนมธรรมเนียมประเพณีของตัวเองอย่างเคร่งครัด  โดยจะมีเอกลักษณ์หลายอย่างที่ปฏิบัติกัน  อย่างเช่น ไม่เลี้ยงสัตว์ปีก ไม่กินสัตว์ปีก แต่กินปลาเเละสัตว์ในป่าเป็นอาหาร ไม่ดื่มเหล้า เป็นข้อห้ามเลย หมู่บ้านเลยสงบมาก  ทรงผมจะไว้ผมยาวเเล้วมวยมัดเป็นจุกเหมือนฤาษี ใส่โสร่งสีเขียว ผู้ชาย ส่วนผู้หญิงจะไม่ใส่ชุดชั้นใน การเเต่งกายที่เคร่งครัดนั้น เเม้กระทั่งเป็นนักเรียน เด็กก็ต้องใส่โสร่งสีเขียวไปโรงเรียน สำหรับเด็กผู้ชาย เเละใส่เสื้อนักเรียนสีขาวเเขนยาว   ทรงผมถ้าเป็นเด็กที่มาจากบ้านเลตองคุจริงนั้น จะไว้ผมเเค่สองทรงครับ ถ้าไม่ไว้ยาว เเล้วมวยเป็นจุกเเล้วใช้ผ้าโพกหัวอีกทีเหมือนนักกีฬาตระกร้อ ก็จะตัดสั้นสกินเฮดเลยครับ ส่วนนักเรียนหญิงก็จะเเต่งกายชุดเชวา ปกติของพี่น้องชาวกะเหรี่ยง  หมู่บ้านเลตองคุถือว่าเป็นหมู่บ้านที่น่าสงสารครับ ด้วยความที่โซนนี้ มีอยู่ช่วงนึงที่เราเเบ่งตะเข็บชายเเดนกันโดยขีดเป็นเส้นตรง ทำให้ หมู่บ้านเลตองคุนั้น ตัวหมู่บ้านนั้นอยู่ในฝั่งไทย แต่ที่ทำกินนั้นส่วนใหญ่อยู่ในฝั่งพม่าครับ  เมื่อเเบ่งประเทศกันเเล้วทำให้ ชาวบ้านส่วนนึงเกิดความเดือนร้อนเพราะที่ทำกินไม่พอ ถ้ากลับเข้าไปทำกินในที่ทำกินเดิมของตัวเองที่อยู่ฝั่งพม่าก็จะถุกทหารฝั่งนู้น เก็บภาษี  หมู่บ้านนี้ ถือว่าตั้งอยู่ต่ำสุดเลยในอำเภออุ้มผาง เพราะจุดที่ต่ำสุดของหมู่บ้านมีความสูงเพียง 40 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ต่ำมากครับ เเละอยู่ไม่ไกลจกทะเลอันดามันครับ อยู่ทางด้านตอนบนของอำเภอสังขละบุรี ของเมืองกาญ ฮ่าๆๆ โหย ชายขอบสุดๆๆครับ เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่มีถนนเข้าในฝั่งไทยต้อง เข้าฝั่งพม่าเท่านั้นเเล้วออกมาซื้อของที่บ้านเปิ่งเคลิ่ง ซึ่งเป็นบ้านการค้าชายเเดนที่ใหญ่ที่สุดของอุ้มผาง โม้มาตั้งนาน  ดูรุปเด็กๆๆที่โรงเรียนกันดีกว่าครับ เก็บภาพมาฝากกันพอสมควร
ต้องบอกว่าหมุ่บ้านเลตองคุนั้นอยู่ไกลจากตัวอำเภออุ้มผาง พอสมควรครับ ร้อยกว่ากิโล ครับพูดจริงๆอำเภอเดียวกันครับ เดินทางประมาณ เกือบสามชั่วโมงครับ จากตัวอำเภอ สภาพทางเข้าจากบ้านเปิ่งเคลิ่ง ก็เป็นป่ามีภูเขา สูงชัน สลับกับที่ทำกับที่ราบเล็กน้อยเเละไร่หมุนเวียนบนภุเขาที่สูงชัน

พอมาถึงโรงเรียนก็วุ่นวายในการจัดข้าวของหาที่พักครับ ภาพส่วนใหญ่เป็นภาพที่ถ่ายเด็กๆหลังจากที่รับเสด็จสมเด็จพระเทพฯท่าน เรียบร้อยเเล้วครับผม ก็ตระเวนเตร่ๆ รีบถ่ายภาพเด็กๆๆ เพราะรู้สึกว่าเห็นเด็กๆที่นี่เเล้ว น่ารักมากครับ เขามีวิถีชีวิตที่ไม่เหมือนที่อื่นโดยเฉพาะการเเต่งกาย รอยยิ้มที่มีให้เเขกผู้มาเยือน พร้อมกับการกล่าวทักทาย สวัสดีครับ สวัสดีคะ ได้ยินได้ฟังได้เห็นแล้วประทับใจ มากครับ ที่หลังโรงเรียนจะมีสะพาน ข้างคลอง เมื่อผมกำลังถ่ายเด็กๆที่เห็นก็โบกไม่โบกมือทักทาย เห็นเเล้วน่ารักไปอีกแบบครับ

เด็กชายจะใส่โสร่งเเละเสื้อนักเรียนเเขนยาวสีขาวครับ ต้องบอกว่า นี่คือเมืองไทยครับ เมืองไทยจริงๆมีสิ่งที่เรายังไม่เห็นอีกมายมาย
เด็กๆยังคงมีรอยยิ้มทักทายผู้มาเยือนเเปลกหน้าเเบบเราเสมอครับ


เด็กๆๆดูตื่นเต้น เเละตื่นตาตื่นใจกับ วัตถุอะไรซักอย่างที่บินได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

หนุ่มน้อยกับถาดอาหารกลางวัน พร้อมเดินหาที่เหมาะ กินข้าวเที่ยงไปพูดจาปราศัยกับเพื่อนๆ ไป คงสนุกสนานน่าดู

หลังจาก กินข้าวกลางวันเรียบร้อยเด็กๆ ก็ช่วยกันล้างถาดส่งคืนโรงครัว เด้กๆในเมืองคงหายากนะผมว่า ที่จะมีกิจกรรมให้เด็กทำเเบบนี้ ประทับใจยังงัยก็ไม่รู้5555



มาทันได้เห็น ครูพาเด็กๆสันทนาการ ทีเเรกก็ไม่รู้ ว่าเด็กๆ เล่นอะไรกัน ดูไปดูมา อ๋อ เฮ้ย มอญซ้อนผ้านี่หว่า หายากอยู่นะตอนนี้ ที่จะเห็นเด็กๆเล่นกัน   ชอบเเละหลงรักเลยครับเลตองคุ  มีอีกหลายสิ่งที่ยังไม่ได้พูดถึง เลตองคุมีอะไรมากมายให้เราศึกษาเรียนรู้จริงๆครับ ทั้งภาษา วัฒนธรรม การดำรงชีวิต และความเชื่อต่างๆ กฏต่างๆเเละการนับถือฤาษี ที่หายากมาก เเล้วในประเทศไทย  ถ้ามีคนได้เข้ามาอ่าน เเละได้มาเที่ยว แค่อยากบอกว่า เราเเบ่งปันให้เขาได้ครับในสิ่งที่เขาขาด หยิบยื่นโอกาศให้เขาได้  แต่อย่าทำลายรากเหง้าวัฒนธรรมที่ดีงามของเขา บางสิ่งที่มันสูญเสียไปแล้วมันเอากลับคืนมาลำบากโดยเฉพาะ เรื่องทางจิตใจ คืนนี้พอเเค่นี้เเล้วครับ สวัสดีทุกท่าน  
ฝากหนึ่งรูปสุดท้าย ช้างเผือกที่ดี ต้องคู่กับผืนป่าที่งามครับ สวยสมวัย กับสาวน้องแห่งบ้านเลตองคุ