ทุกครั้งที่หยิบสมุดบันทึกส่วนตัวและจรดปลายปากกาลงไปบนหน้าว่างเปล่านั้น...ฉันมักจะตื่นเต้นเสมอ เพราะมันคือการบันทึกความทรงจำของการเดินทางครั้งใหม่ ซึ่งเต็มไปด้วยความรู้สึก...เรื่องราว...และสิ่งที่พบเจอต่างๆ
ฉันเชื่อเสมอว่า...การบันทึกเรื่องราวโดยการเขียนเป็นสิ่งที่มีเสน่ห์ เพราะอย่างน้อยสิ่งที่เราบันทึกไว้มันก็ยังคงอยู่ในสมุดเล่มนั้น เมื่อวันหนึ่งวันใดกาลเวลาล่วงเลยผ่านอาจทำให้เราหลงลืมไปบ้าง หากได้หยิบมาอ่านมันอีกครั้ง ความรู้สึกเก่าๆก็จะโลดแล่นอยู่ในความทรงจำและทำให้ระลึกได้ว่า ณ ขณะนั้น เรามีความรู้สึกแบบใด...
และครั้งนี้ก็เช่นกัน...ฉันเปิดสมุดบันทึกเล่มเก่าที่คุ้นเคย จรดปลายปากกาที่หมึกเริ่มซีดจางด้วยลายมือที่มั่นคง “เชียงใหม่...ในเช้าของวันปีใหม่” ฉันเขียนได้เพียงเท่านั้น...และไม่รู้จะเขียนอะไรต่อ อาจเป็นเพราะฉันยังไม่เคยไป ณ ดินแดนแห่งนี้
หลายต่อหลายครั้งที่ฉันได้ทำความรู้จักกับเชียงใหม่ผ่านทางโลกโซเชียลอย่างนับครั้งไม่ถ้วน แต่มันก็เหมือนกับการทำความรู้จักกับใครสักคน ถ้าเรายังไม่เคยพูดคุยสนทนากัน เราจะรู้จักนิสัยใจคอกันได้อย่างไร แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า...มันน่าประทับใจ เชียงใหม่ก็เช่นกัน...
พ่อเคยบอกเสมอว่า...เชียงใหม่เป็นเมืองล้านนาที่น่าประทับใจ ตอนที่พ่อยังเป็นหนุ่มได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่หลายปี พ่อยังหลงรักจนไม่อยากกลับบ้าน ตอนฟังพ่อเล่า...ฉันก็อยากจะไปทำความรู้จักสักครั้ง
ความรู้สึกที่อยากเดินทางไป ณ ดินแดนแห่งนี้เพิ่มมากขึ้น ตอนที่ได้ดูหนังเรื่อง “The Letter จดหมายรัก” ซึ่งตอนนั้นฉันก็เป็นเพียงเด็กมัธยมคนหนึ่ง ที่มีความฝัน...คือการได้เดินทางท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆ สถานที่ที่ปรากฏอยู่ในภาพยนตร์เรื่องนั้นมันยังคงติดอยู่ในใจของฉันเสมอ...
มันจึงเป็นที่มาของการเดินทางครั้งนี้ จากจุดเริ่มต้นตอนนั้น...จนถึงตอนนี้ 1 ทศวรรษเชียวนะ กับครั้งแรกของการเดินทางไปที่นี่..เชียงใหม่
[CR] 3 วัน 2 คืน ในเชียงใหม่...กับวันปีใหม่ของเรา
ฉันเชื่อเสมอว่า...การบันทึกเรื่องราวโดยการเขียนเป็นสิ่งที่มีเสน่ห์ เพราะอย่างน้อยสิ่งที่เราบันทึกไว้มันก็ยังคงอยู่ในสมุดเล่มนั้น เมื่อวันหนึ่งวันใดกาลเวลาล่วงเลยผ่านอาจทำให้เราหลงลืมไปบ้าง หากได้หยิบมาอ่านมันอีกครั้ง ความรู้สึกเก่าๆก็จะโลดแล่นอยู่ในความทรงจำและทำให้ระลึกได้ว่า ณ ขณะนั้น เรามีความรู้สึกแบบใด...
และครั้งนี้ก็เช่นกัน...ฉันเปิดสมุดบันทึกเล่มเก่าที่คุ้นเคย จรดปลายปากกาที่หมึกเริ่มซีดจางด้วยลายมือที่มั่นคง “เชียงใหม่...ในเช้าของวันปีใหม่” ฉันเขียนได้เพียงเท่านั้น...และไม่รู้จะเขียนอะไรต่อ อาจเป็นเพราะฉันยังไม่เคยไป ณ ดินแดนแห่งนี้
หลายต่อหลายครั้งที่ฉันได้ทำความรู้จักกับเชียงใหม่ผ่านทางโลกโซเชียลอย่างนับครั้งไม่ถ้วน แต่มันก็เหมือนกับการทำความรู้จักกับใครสักคน ถ้าเรายังไม่เคยพูดคุยสนทนากัน เราจะรู้จักนิสัยใจคอกันได้อย่างไร แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า...มันน่าประทับใจ เชียงใหม่ก็เช่นกัน...
พ่อเคยบอกเสมอว่า...เชียงใหม่เป็นเมืองล้านนาที่น่าประทับใจ ตอนที่พ่อยังเป็นหนุ่มได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่หลายปี พ่อยังหลงรักจนไม่อยากกลับบ้าน ตอนฟังพ่อเล่า...ฉันก็อยากจะไปทำความรู้จักสักครั้ง
ความรู้สึกที่อยากเดินทางไป ณ ดินแดนแห่งนี้เพิ่มมากขึ้น ตอนที่ได้ดูหนังเรื่อง “The Letter จดหมายรัก” ซึ่งตอนนั้นฉันก็เป็นเพียงเด็กมัธยมคนหนึ่ง ที่มีความฝัน...คือการได้เดินทางท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆ สถานที่ที่ปรากฏอยู่ในภาพยนตร์เรื่องนั้นมันยังคงติดอยู่ในใจของฉันเสมอ...
มันจึงเป็นที่มาของการเดินทางครั้งนี้ จากจุดเริ่มต้นตอนนั้น...จนถึงตอนนี้ 1 ทศวรรษเชียวนะ กับครั้งแรกของการเดินทางไปที่นี่..เชียงใหม่
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น