คือผมไม่สบายใจครับว่าผมควรจะรักเค้าต่อไปมั้ย เมื่อสิบเดือนที่ผ่านมามีผู้ชายคนนึงมาจีบผมครับ
เขาเป็นคนต่างชาติ(แถบเอเชียเนี่ยแหละครับ) เขาอายุมากกว่าผม 12 ปี มาทำงานเมืองไทย แล้วก็บินไปๆกลับๆ
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเล่นๆขำๆไป เพราะผมคิดว่า เอาน่า อย่างน้อยก็มีเพื่อนต่างประเทศวะ
พอซักพัก มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นครับ กลับกลายเป็นว่าผมก็ชอบเค้าด้วยเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าชอบเพราะอะไร
อาจเป็นเพราะ เค้ารวยหรอ หรือเพราะผมหวังผลประโยชน์อะไรจากเค้า (ทั้งๆที่ยังไม่เคยซื้ออะไรให้เลย
แค่พาไปกินข้าวแค่นั้นเอง ) และไม่นานผมก็มารู้ว่า เขามีแฟนแล้วเป็นผู้ชายเหมือนกัน
แล้วก็อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่บ้านเขาเลยครับ ผมรู้เพราะขอดูโทรศัพท์ แต่ก็ไปสะดุดกับข้อความของผู้ชายคนนึง
ที่เหมือนจะรักกันมากๆ รายงานทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะ ตื่น นอน ทำงาน เดินเล่น แต่ไม่บอกว่าอยู่กับผม
ผมก็เลยถามว่าคนนั้นเป็นใคร เขาเลยบอกผมว่าเป็นแฟนเขา (อ้าวเฮ้ย แล้วกรูหละ )
หลังจากนั้น ผมบอกเลิกไปหลายรอบ แต่ผมก็แพ้ความตื๊อที่เค้าง้อทุกครั้ง (จะใจอ่อนทำไม)
และทุกครั้งที่เขามาเมืองไทย เขาจะคุย skype กับแฟนเขาทุกๆวัน และทุกครั้งผมจะต้องเป็นฝ่ายรอ
ให้เขาคุยกันเสร็จก่อน รอเป็นชั่วโมงๆ บางทีผมก็มานอนที่โรงแรมที่เขาพัก แต่ก็ต้องรอ จนกว่าจะคุยเสร็จ
เขาไม่สามารถปฏิเสธแฟนเขาได้ แต่เขาสามารถที่จะปฏิเสธผมได้ เช่น ผมขอให้ไม่คุย skype ได้มั้ย
แต่เขาบอกว่า ไม่คุย ไม่ได้เด๋วเรื่องยาว เป็นต้น ล่าสุดตอนปีใหม่ ผมถามว่าจะไปเค้าดาวน์ที่ไหน
แต่ก็ไม่ตอบ ทำอ้ำๆอึ้งๆ บอกว่าคนนั้น จองไปฮ่องกงด้วยกันแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรนะ ไปก็ไป
(เพราะเขามักจะเลือกคนนั้นก่อนเสมอ ) ทุกครั้งที่เขาไปเที่ยวด้วยกัน แววตาเขาดูมีความสุขมาก
ผมดูจากรูปในเฟสบุค แต่ว่าเวลาอยู่กับผม เขาก็ทำแบบรักผมมากๆ เหมือนกัน อยากอยู่ด้วย
อยากกอด อะไรอย่างเนี้ย เค้าไม่เคยบอกเลิกผม มีแต่ผมที่พยายาม จะเลิกหลายครั้ง แต่ก็ทำไม่สำเร็จ
ทุกครั้งที่บอกเลิก เขาก็จะง้อทุกครั้ง ทำให้ผมสงสารตลอด แต่ครั้งนี้ ผมพยายามใจแข็ง ไม่ตอบไลน์
ไม่ตอบเฟสบุค ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่ทำไมผมเจ็บจัง ผมรู้สึกกระวนกระวาย ทำไมผมไม่ยอมเลิกกับเขาซักที
ทั้งๆที่รู้มันไม่มีทางเป็นไปได้ เราอยู่กันคนละประเทศ คุยกันคนละภาษา วัฒนธรรมก็ต่างกัน
แล้วเขาก็ไม่ได้มีผมแค่คนเดียวด้วย ซึ่งผมถือว่ามันผิดนะที่ผมยังรักเขาอยู่
ผมต้องทำยังไงต่อไปครับ ขอความคิดเห็นหน่อยครับ T_T
รักที่ไม่มีทางเป็นไปได้ ควรจะยังรักอยู่มั้ยครับ T_T
เขาเป็นคนต่างชาติ(แถบเอเชียเนี่ยแหละครับ) เขาอายุมากกว่าผม 12 ปี มาทำงานเมืองไทย แล้วก็บินไปๆกลับๆ
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเล่นๆขำๆไป เพราะผมคิดว่า เอาน่า อย่างน้อยก็มีเพื่อนต่างประเทศวะ
พอซักพัก มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นครับ กลับกลายเป็นว่าผมก็ชอบเค้าด้วยเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าชอบเพราะอะไร
อาจเป็นเพราะ เค้ารวยหรอ หรือเพราะผมหวังผลประโยชน์อะไรจากเค้า (ทั้งๆที่ยังไม่เคยซื้ออะไรให้เลย
แค่พาไปกินข้าวแค่นั้นเอง ) และไม่นานผมก็มารู้ว่า เขามีแฟนแล้วเป็นผู้ชายเหมือนกัน
แล้วก็อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่บ้านเขาเลยครับ ผมรู้เพราะขอดูโทรศัพท์ แต่ก็ไปสะดุดกับข้อความของผู้ชายคนนึง
ที่เหมือนจะรักกันมากๆ รายงานทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะ ตื่น นอน ทำงาน เดินเล่น แต่ไม่บอกว่าอยู่กับผม
ผมก็เลยถามว่าคนนั้นเป็นใคร เขาเลยบอกผมว่าเป็นแฟนเขา (อ้าวเฮ้ย แล้วกรูหละ )
หลังจากนั้น ผมบอกเลิกไปหลายรอบ แต่ผมก็แพ้ความตื๊อที่เค้าง้อทุกครั้ง (จะใจอ่อนทำไม)
และทุกครั้งที่เขามาเมืองไทย เขาจะคุย skype กับแฟนเขาทุกๆวัน และทุกครั้งผมจะต้องเป็นฝ่ายรอ
ให้เขาคุยกันเสร็จก่อน รอเป็นชั่วโมงๆ บางทีผมก็มานอนที่โรงแรมที่เขาพัก แต่ก็ต้องรอ จนกว่าจะคุยเสร็จ
เขาไม่สามารถปฏิเสธแฟนเขาได้ แต่เขาสามารถที่จะปฏิเสธผมได้ เช่น ผมขอให้ไม่คุย skype ได้มั้ย
แต่เขาบอกว่า ไม่คุย ไม่ได้เด๋วเรื่องยาว เป็นต้น ล่าสุดตอนปีใหม่ ผมถามว่าจะไปเค้าดาวน์ที่ไหน
แต่ก็ไม่ตอบ ทำอ้ำๆอึ้งๆ บอกว่าคนนั้น จองไปฮ่องกงด้วยกันแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรนะ ไปก็ไป
(เพราะเขามักจะเลือกคนนั้นก่อนเสมอ ) ทุกครั้งที่เขาไปเที่ยวด้วยกัน แววตาเขาดูมีความสุขมาก
ผมดูจากรูปในเฟสบุค แต่ว่าเวลาอยู่กับผม เขาก็ทำแบบรักผมมากๆ เหมือนกัน อยากอยู่ด้วย
อยากกอด อะไรอย่างเนี้ย เค้าไม่เคยบอกเลิกผม มีแต่ผมที่พยายาม จะเลิกหลายครั้ง แต่ก็ทำไม่สำเร็จ
ทุกครั้งที่บอกเลิก เขาก็จะง้อทุกครั้ง ทำให้ผมสงสารตลอด แต่ครั้งนี้ ผมพยายามใจแข็ง ไม่ตอบไลน์
ไม่ตอบเฟสบุค ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่ทำไมผมเจ็บจัง ผมรู้สึกกระวนกระวาย ทำไมผมไม่ยอมเลิกกับเขาซักที
ทั้งๆที่รู้มันไม่มีทางเป็นไปได้ เราอยู่กันคนละประเทศ คุยกันคนละภาษา วัฒนธรรมก็ต่างกัน
แล้วเขาก็ไม่ได้มีผมแค่คนเดียวด้วย ซึ่งผมถือว่ามันผิดนะที่ผมยังรักเขาอยู่
ผมต้องทำยังไงต่อไปครับ ขอความคิดเห็นหน่อยครับ T_T