เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนนอนตื่นสาย ยิ่งวันหยุดหรือวันที่ไม่มีเรียนจะนอนเกือบเช้า (เล่นเกมส์) ตื่นอีกทีก็บ่ายๆ เย็นๆ จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันศุกร์เราเล่นเกมส์จนถึงเช้าวันเสาร์...เช้าแล้วได้เวลานอน^^...ซึ่งวันนั้นเราตื่นเย็นมากเป็นช่วงเวลาประมาณ 5 โมงครึ่งถึง 6 โมงเย็นที่เย็นเริ่มร่มแล้ว เหมือนเราอยู่ในกลึ่งหลับกลึ่งตื่น แต่เรารู้สึกตัวว่าเรากำลังลืมตา ภาพที่เห็นรางๆคือ เห็นพี่เรามาหาเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วเอาของมาวางบนโต๊ะหนังสือปกติของเค้าเรารู้สึกตัวว่าคุยกับพี่ด้วยว่า
..."อ่าว พี่วัน(นามสมมุต) มาไงอะ มาทำไร?"...
...แต่!!! ในภาพที่เราเห็น เราเห็นหน้าตาพี่เราไม่ชัดเลือนลางไปหมดแล้วพี่มองมาที่เราแบบสายตาน่ากลัวประมาณว่า (นอนไม่ยอมตื่นสักที) พี่เราก็เดินมาที่เรานอนในจังหวะที่พี่เดินมาจากที่เห็นชุดเสื้อผ้าของเค้า กลับเปลี่ยนเป็นเงาดำๆรางๆ แต่เค้ามาแบบใจดีพูดจาอ่อนๆ มานั่งข้างๆเราแล้วเค้าก็เรียก ชื่อหนิง(นามสมมุต) เค้าพูดกับเราว่า
..."หนิงตื่น ตื่น ตื่นได้แล้ว เย็นแล้วตื่น"...
เราก็เหมือนมีสติ คล้ายๆกับการละเมอกลับตอบเค้าไปอีกว่า
..."อื้มๆ ตื่นแล้ว"...
หลังจากนั้นพอเราพูดจบประโยคเราลืมตาตื่ขึ้นมาทันทีแบบตาสว่างแล้วก็มองรอบๆในความสงสัยว่าพี่เราหายไปไหนเมื่อกี้ยังเรียกเราอยู่เลย แล้วมองไปที่ประตู ประตูยังล็อกอยู่และยังคล้องโซ่ไว้อยู่ด้วย ปกติถ้าพี่เรามาหาจะต้องเปิดประตูทั้งที่มีโซ่คล้อง (คือ จะเห็นเป็นช่องเล็ก) แล้วต้องตะโกนเรียกเราให้ปลดโซ่คล้องประตู

แต่สิ่งที่เราเห็นในภวังกลึ่งหลับกลึ่งตื่นคือ พี่เราเปิดประตูได้ไงแบบเฉยๆทั้งที่มีโซ่คล้องทำให้ในห้องเราดูวังเวงไปเลย เพราะบรรยากาศในห้องเริ่มมึดแล้ว สิ่งที่เราสงสัยมาตลอดคือ พี่เราจะเข้ามาได้ยัง แล้วก่อนตื่นเราคุยกับใคร ? แล้วใครมาเรียกเรา...เฮ้ย เริ่มงง (พี่เรายังมีชีวิตอยู่)
คิดเอาเรื่องไปปรึกษากับแม่ แม่บอกว่า
...เราไม่รู้นะว่าที่เห็นคือใครมาดีมาร้าย แต่อย่าไปลบหลู่เท่านั้นพอแล้วก็ใส่บาตรหรือทำบุญให้เค้าบ้าง เค้าอุส่ามาปลุกเรานะ555 (แอบหัวเราะเราด้วย-.-*)...
ปล. อยากรู้จังคนที่มาเรียกเรามาปลุกเราเป็นใครกันนะใจดีอีกด้วย^^ *ต้องปรึกษาพี่ริว* 😜
ใครในห้อง...!!!
..."อ่าว พี่วัน(นามสมมุต) มาไงอะ มาทำไร?"...
...แต่!!! ในภาพที่เราเห็น เราเห็นหน้าตาพี่เราไม่ชัดเลือนลางไปหมดแล้วพี่มองมาที่เราแบบสายตาน่ากลัวประมาณว่า (นอนไม่ยอมตื่นสักที) พี่เราก็เดินมาที่เรานอนในจังหวะที่พี่เดินมาจากที่เห็นชุดเสื้อผ้าของเค้า กลับเปลี่ยนเป็นเงาดำๆรางๆ แต่เค้ามาแบบใจดีพูดจาอ่อนๆ มานั่งข้างๆเราแล้วเค้าก็เรียก ชื่อหนิง(นามสมมุต) เค้าพูดกับเราว่า
..."หนิงตื่น ตื่น ตื่นได้แล้ว เย็นแล้วตื่น"...
เราก็เหมือนมีสติ คล้ายๆกับการละเมอกลับตอบเค้าไปอีกว่า
..."อื้มๆ ตื่นแล้ว"...
หลังจากนั้นพอเราพูดจบประโยคเราลืมตาตื่ขึ้นมาทันทีแบบตาสว่างแล้วก็มองรอบๆในความสงสัยว่าพี่เราหายไปไหนเมื่อกี้ยังเรียกเราอยู่เลย แล้วมองไปที่ประตู ประตูยังล็อกอยู่และยังคล้องโซ่ไว้อยู่ด้วย ปกติถ้าพี่เรามาหาจะต้องเปิดประตูทั้งที่มีโซ่คล้อง (คือ จะเห็นเป็นช่องเล็ก) แล้วต้องตะโกนเรียกเราให้ปลดโซ่คล้องประตู
คิดเอาเรื่องไปปรึกษากับแม่ แม่บอกว่า
...เราไม่รู้นะว่าที่เห็นคือใครมาดีมาร้าย แต่อย่าไปลบหลู่เท่านั้นพอแล้วก็ใส่บาตรหรือทำบุญให้เค้าบ้าง เค้าอุส่ามาปลุกเรานะ555 (แอบหัวเราะเราด้วย-.-*)...
ปล. อยากรู้จังคนที่มาเรียกเรามาปลุกเราเป็นใครกันนะใจดีอีกด้วย^^ *ต้องปรึกษาพี่ริว* 😜