วันนี้ช่ะ ปะมาณบ่ายๆ เราก็ออกไปจ่ายค่าโทรสัพละกินข้าวกับเพิ้ลเสจ
ไปส่งพี่กับมาถึงก็2 ทุ่มปะมาณนี้...
คือทิ้งหมาไว้คนเดียวก็ไม่ได้คิดไรเปิดพัดลมไว้ให้ด้วย
เชื่อป่ะกับมาไม่เห็นมันบนเตียงนอนคือมันติดเตียงมาก
จะลงก็ต่อเมื่อไปฉี่ไปอึแค่นั้นจิงๆ
แต่นี้มันไปมุดยุข้างๆเสื้อผ้าเยอะๆ ตัวสั่น
แล้วค่อยๆเดินแอบๆ ออกมาดูแน่จัยว่าเป็นพู่ถึงได้วิ่งเข้ามาหา
ก็ตกใจปลอบมันใหญ่เป็นไรๆลูก
ให้กินไรก็ไม่ยอมกิน เดินเข้าห้องน้ำก็ไม่ยอม
ร้องเรียกแล้วก็วิ่งมากะโดดให้อุ้มตัวสั่นมาก
คือเดินไปไหนไม่ได้เลยแต่ยุในห้องนะ ยังร้องตาม
มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลย....
สาบานได้ ทุกครั้งไปไหนก็อยู่คนเดียวได้บ่อยๆ
แต่วันนี้ดูแปลกๆ ขนาดกอดอยู่ยังมองน่า
แล้วมองอีกว่าใช่เราป่าว ไรปะมานนี้
ดูลุกๆๆ หันซ้ายกันขวา เชื่อป่ะเราขนลุกอ่ะะะ

T^T
ทำไงดีว่ะะตกลงมันเป็นไรอ่ะ มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะะะะะะ
ช่วยบอกที่น้องหมาเราเป็นไรก็ไม่รู้ T^T
ไปส่งพี่กับมาถึงก็2 ทุ่มปะมาณนี้...
คือทิ้งหมาไว้คนเดียวก็ไม่ได้คิดไรเปิดพัดลมไว้ให้ด้วย
เชื่อป่ะกับมาไม่เห็นมันบนเตียงนอนคือมันติดเตียงมาก
จะลงก็ต่อเมื่อไปฉี่ไปอึแค่นั้นจิงๆ
แต่นี้มันไปมุดยุข้างๆเสื้อผ้าเยอะๆ ตัวสั่น
แล้วค่อยๆเดินแอบๆ ออกมาดูแน่จัยว่าเป็นพู่ถึงได้วิ่งเข้ามาหา
ก็ตกใจปลอบมันใหญ่เป็นไรๆลูก
ให้กินไรก็ไม่ยอมกิน เดินเข้าห้องน้ำก็ไม่ยอม
ร้องเรียกแล้วก็วิ่งมากะโดดให้อุ้มตัวสั่นมาก
คือเดินไปไหนไม่ได้เลยแต่ยุในห้องนะ ยังร้องตาม
มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลย....
สาบานได้ ทุกครั้งไปไหนก็อยู่คนเดียวได้บ่อยๆ
แต่วันนี้ดูแปลกๆ ขนาดกอดอยู่ยังมองน่า
แล้วมองอีกว่าใช่เราป่าว ไรปะมานนี้
ดูลุกๆๆ หันซ้ายกันขวา เชื่อป่ะเราขนลุกอ่ะะะ
ทำไงดีว่ะะตกลงมันเป็นไรอ่ะ มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะะะะะะ