ผมเคยได้ยินมาว่า ร้องไห้ให้ถึงที่สุดแล้วมันจะดีขึ้นเอง ผมน้ำตาแห้งหมดแล้วก็ยังไม่ดีขึ้นเลย มีแต่ทำให้คิดถึงมากขึ้น ผมไปเดินเล่นนู้นเล่นนี่ สักพักผมก็อดคิดถึงไม่ได้ บางทีน้ำตาก็ไหลออกมา ถามว่าอายคนที่เห็นผมร้องไห้ ตอบได้เลยว่าไม่ครับ เพราะเชื่อว่าหลายคนต้องเคยเป็นผม ผมเป็นคนผิด ผมทำให้เทอเสียใจมาหลายครั้งมากคับ และทุกๆครั้งที่เราดีกัน ผมก็ไม่เคยจำว่าที่เทอไปเราจะไม่ควรทำอีก ผมรักเทอมากคับ แล้วเทอก็รักผมมากคับ ผมรู้สึกได้ แต่รักของผมมันอาจจะผิดไปบ้าง ซึ้งจะกลับไปแก้ไขคงจะไม่ทันแล้ว เพราะเทอคงไปแล้วY_Y ทำไมผมต้องมาคิดได้ตอนที่มันสายเกินไปแล้ว ทั้งๆที่เทอให้โอกาสผมมาหลายครั้งแล้ว Y_Y คิดได้ก็ตอนที่สายไป ถ้าความฝันผมเป็นจริง ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว แต่มันคงไม่มีวันเป็นจริงแล้ว Y_Y... ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ถ้ามีรักดีๆอยู่กับตัวเองแล้ว อย่าปล่อยให้หลุดมือนะคับ มันคือของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิต รองจากแม่ ถ้าปล่อยให้หลุดมือไปแล้ว คนที่เสียใจที่สุดก็คือตัวเราเองคับ (เสียใจมากด้วยคับ) เหมือนในตอนนี้นี่ไง
สุดท้ายผมอยากจะบอกความในใจว่า ตรักญ มากนะ และขอบคุนสำหรับทุกๆอย่างที่มีให้เรามาตลอด รักเทอนะ Y_Y
และขอบคุนทุกคอมเม้นด้วยนะคับ
คิดได้ก็ตอนที่สายไป จะต้องทำยังไงเมื่อ ความอกหักเสียใจเข้ามาเยือน ? (ขอระบายหน่อย)
สุดท้ายผมอยากจะบอกความในใจว่า ตรักญ มากนะ และขอบคุนสำหรับทุกๆอย่างที่มีให้เรามาตลอด รักเทอนะ Y_Y
และขอบคุนทุกคอมเม้นด้วยนะคับ